Wraz z wyodrębnieniem w 1957 r. na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej 4 sekcji, w tym sekcji filozofii praktycznej, erygowano nowe katedry i powołano nowych pracowników naukowych. W tym okresie zajęcia dydaktyczne na sekcji filozofii praktycznej podjęli, m.in (zgodnie z ówczesnymi tytułami naukowymi): ks. dr Stanisław Kowalczyk, doc. dr Adam Rodziński, dr Piotr Kryczka, dr Jerzy Rebeta, doc. dr Jerzy Ozdowski, dr Jerzy Gałkowski, doc. dr Jerzy Kalinowski, ks. doc. dr Władysław Piwowarski, doc. dr Hanna Waśkiewicz, ks. dr Jan Krucina, ks. doc. dr Józef Majka, dr Łukasz Czuma.

 

W  1956 r. wyodrębniono w ramach Wydziału Filozofii Chrześcijańskiej Zakład Socjologii Chrześcijańskiej z 6 katedrami: dwoma katedrami etyki, dwoma katedrami socjologii chrześcijańskiej, katedrą filozofii prawa i katedrą socjologii.

 

Studia na specjalizacji filozofii praktycznej (podobnie jak na specjalizacji filozoficzno-psychologicznej) charakteryzowały się podziałem przedmiotów według zasady, iż pierwsze dwa lata poświęcone były w większości nauce przedmiotów ogólnofilozoficznych, a kolejne trzy lata na szczegółowe subdyscypliny socjologii i inne zagadnienia społeczne.

 

    

 

Prace naukowo-badawcze także w dużym stopniu uwzględniały filozoficzny ogląd życia społecznego. Główne kierunki badań prowadzonych w ramach specjalizacji filozoficzno-praktycznej z jednej strony ukazywały powiązania socjologii z etyką i filozofią społeczną, co stanowiło o specyfice ośrodka socjologicznego w KUL, ale jednocześnie przez cały okres stalinowski udało się zachować w pełni autonomiczne, empiryczne badania socjologiczne, które rozwijał Jan Turowski, i któremu zawdzięczamy utworzenie lubelskiego ośrodka socjologicznego, wyprowadzenie uprawianych w KUL nauk społecznych z izolacji i włączenie ich do współpracy ze środowiskami naukowymi w kraju i w świecie.    

 

Zasługą Jana Turowskiego w trudnych, przełomowych czasach jest podniesienie rangi socjologii wśród dyscyplin uprawianych na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej i rozwój nauczania socjologii na KUL poprzez rozszerzenie wykładów i ponowne wprowadzenie ćwiczeń i seminarium z socjologii na początku lat 50-tych, a więc wtedy, gdy likwidowano socjologię w uczelniach państwowych jako kierunek studiów i jako przedmiot.

 

W 1957 r. w KUL powstało Koło Nauk Społecznych Studentów KUL, którego pierwszym kuratorem został J. Turowski. Koło przejęło tradycję z okresu międzywojennego organizowania corocznie „Tygodnia Społecznego”.

 

W końcu lat 50’tych próbowano reaktywować wydawanie „Roczników Nauk Społecznych”, ale przedsięwzięcie to okazało się bardzo trudne, bowiem kolejne tomy były blokowane przez władze PRL. Drugi tom „Roczników”, którego redaktorami byli Czesław Strzeszewski i Jan Turowski, ukazał się w czasie „odwilży” w 1958 r., natomiast tom trzeci wyszedł dopiero 20 lat później, w latach 70.

 

                                                                    oprac. Jadwiga Plewko