Katastrofa samolotu prezydenckiego- Absolwenci KUL: Janusz Krupski

"Vita mutatur non tollitur"

Pośmiertne wystawy twórców nauki i kultury;

prezentacje postaci i ich dorobku

W katastrofie samolotu rządowego pod Smoleńskiem 10 kwietnia 2010 r.
zginął Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński, Małżonka Prezydenta Maria Kaczyńska oraz członkowie polskiej delegacji i załoga samolotu.
Prezydent Lech Kaczyński jest Doktorem Honoris Causa KUL.

Wśród członków delegacji byli Absolwenci KUL:

	ks. prałat Bronisław Gostomski
	Mariusz Handzlik, Podsekretarza stanu w Kancelarii Prezydenta RP
	ks. Zdzisław Król
	Janusz Krupski, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych
	Bp Tadeusz Płoski, Ordynariusz Polowy Wojska Polskiego

Janusz Krupski
Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów
i Osób Represjonowanych

Urodził się 9 V 1951 w Lublinie. W latach 1970-1975 studiował historię w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Już w czasie studiów podejmował z kolegami Bogdanem Borusewiczem i Piotrem Jeglińskim krytyczną dyskusję nad rzeczywistością komunizmu. Pełnił funkcję prezesa Koła Naukowego Historyków Studentów KUL. Na wiecu studenckim przeciwstawił się powołaniu w KUL Socjalistycznego Związku Studentów Polskich, w tej sprawie interweniował u prymasa Stefana Wyszyńskiego. Krupski przekazywał Jeglińskiemu, który wyjechał w 1974 na Zachód, zmikrofilmowane materiały dotyczące opozycji w Polsce. Otrzymawszy od niego, powielacz spirytusowy zaczął powielać w tzw. Nieocenzurowanej Oficynie Wydawniczej “Komunikat” KOR oraz “Zapis”. Jesienią 1977 roku rozpoczął z kolegami wydawać
i kolportować “Spotkania” - niezależne pismo młodych katolików. Był jedyną osobą pozostającą w redakcji do końca istnienia pisma (jesień 1988).

Jego adres domowy podawano jako adres redakcji. Używał pseudonimu Janusz Topacz.
Od 1976 roku był członkiem Klubu Inteligencji Katolickiej. Z jego inicjatywy działał w Lublinie,
w mieszkaniu Bożeny Wronikowskiej, Klub Dyskusyjny “Spotkań”.
Jego podpis widnieje pod apelem Komitetu Porozumienia na rzecz Samostanowienia Narodu o wolne wybory w Polsce, ogłoszonym 23 VIII 1979 roku. W latach 1980 - 1981 był koordynatorem Sekcji Historycznej Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego, następnie Zarządu Regionu NSZZ “Solidarność” w Gdańsku. Wielokrotnie zatrzymywała go i przesłuchiwała milicja i SB. Po wprowadzeniu stanu wojennego przez jakiś czas się ukrywał, 22 X 1982 został aresztowany
i internowany do Lublinie (do 8 XII 1982). 21 I 1983 porwany na ulicy w Warszawie przez funkcjonariuszy SB, wywieziony do Puszczy Kampinoskiej i oblany fenolem, uległ ciężkim poparzeniom.
Przyczynił się do powstania wydawnictwa Editions Spotkania (którego był dyrektorem w latach 1990-1992, gdy wydawnictwo przeniosło się z Paryża do Warszawy), publikując od początku 1978 “Spotkania” w wersji dla emigracji, a także serię wydawniczą “Biblioteka Spotkań”.
W latach 1991-1993 był członkiem kolegium redakcyjnego tygodnika “Spotkania”.W latach 1992-1995 został ekspertem nadzwyczajnej sejmowej Komisji do Zbadania Skutków Stanu Wojennego oraz ekspertem Komisji Odpowiedzialności Konstytucyjnej. Był prezesem Wydawnictwa Krupski i S-ka (1993-2000) oraz wiceprezesem Instytutu Pamięci Narodowej (2000-2006). Od 19 V 2006 pełnił funkcję kierownika Urzędu ds. Kombatantów i Osób Represjonowanych.
Zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotu prezydenckiego pod Smoleńskiem. Żonaty
z Joanną Puzyną-Krupską, osierocił siedmioro dzieci. Pośmiertnie odznaczono go Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Został pochowany na warszawskich Powązkach.

Na podstawie:
http://tnn.pl/pm,1538.html