Premiera: 11 maja 1976
Reżyseria, scenariusz i scenografia: Leszek Mądzik
Zespół premierowy: Izabella Andrzejczak, Alina Brzeska-Mądzik, Roman Brzezicki, Agnieszka Golka, Włodzimierz Kloc, Andrzej Mańka, Beata Marcinkowska, Krzysztof Mazur, Stanisław Prażmowski, Urszula Retzlaff, Adam Rosochacki, Jacek Szot, Wit Wójtowicz, Michał Zulauf
Jednakże spektakl ujawnia, ze odniesienie to jest raczej bardzo dalekie i nie tyle chodzi tu o dramatyzm zatrzymanych w cyklu "Zielnik" śladów życia, ile o gesty i nasycony klimat emocjonalny tych prac z ostatnich lat życia wielkiej rzeźbiarki, o sumę zawartych w nich doświadczeń i przemyśleń o cierpieniu, miłości, przemijaniu, o wspaniałości ludzkiego ciała. Klimat, któremu Mądzik przeciwstawia własna wizje ludzkiej egzystencji. W tej wizji jest miejsce na sile przeżycia miłości, jest wieczne odnawianie się dramatu poszukiwania i pragnień spełnienia, upadek, grzech, spowiedź - i nagle oddalenie się tego świata pełnego głębokich i bolesnych doznań, z ostra świadomością ze strony widza-uczestnika spektaklu, ze owo oddalenie się dotyczy tylko nas, ze to co na moment było w zasięgu naszego doświadczenia, gdzieś wciąż trwa i odnawia się w odwiecznym rytmie i tylko z perspektywy jednostki może oddalić się tak bardzo, ... ze zniknie wszelki ślad...
- Więź, nr 3 1977 r