Teologię dogmatyczną zaczęto wykładać już u zarania młodego Uniwersytetu, a więc w roku akademickim 1918/19. Jako pierwszy zajęcia podjął profesor teologii fundamentalnej, ks. P. Kremer (1918-19 i 1929-30). Zaś pierwszym dogmatykiem był o. Cz. Lacrampe, który wykłady rozpoczął w październiku 1919 roku i prowadził je do 1929 roku. Wykłady z teologii dogmatycznej prowadzili również: ks. B. Czesnysz (1919-21) oraz o. Z. Ogarek (1921-25). Po wyodrębnieniu się w 1922 roku Sekcji Teologii Dogmatycznej zajęcia podjęli: ks. H. Cichocki (1926-28) i ks. M. Niechaj (1930-39). Kolejnym profesorem dogmatyki był o. M. Morawski SJ (1929-1934), po którym sekcję dogmatyki objął ks. A. Słomkowski (1934-1939). W latach powojennych (już od 1944 roku) wśród trzech sekcji teologii Sekcja Teologii Dogmatycznej była najbardziej prężnie rozwijającą się. Ks. Słomkowski w latach 1944-51 pełnił również funkcję Rektora KUL. Został usunięty przez władze komunistyczne i uwięziony w Warszawie i Sztumie (w latach 1952-54), po powrocie do Lublina, jeszcze 4 lata (w latach 1957-60) wykładał dogmatykę. Oprócz niego dogmatykę wykładali także: o. A. L. Krupa OFM (1947-79) oraz ks. W. Granat (1952-70), prodziekan Wydziału (1956-58) a następnie rektor KUL (1965-1970).

Po II wojnie światowej kierownikami Sekcji Teologii Dogmatycznej byli kolejno: ks. A. Słomkowski, o. A. L. Krupa (do 1950), ks. B. Radomski (1950-52), ks. W. Granat (1952-65), o. A. L. Krupa (1965-76), ks. Cz. S. Bartnik (1976-1997), ks. K. Góźdź (od 1997). W roku 1999 w ramach przeobrażeń Sekcji w Instytuty funkcję dyrektora Instytutu Teologii Dogmatycznej pełnił ks. Krzysztof Góźdź do roku 2008. 

Do Sekcji Teologii Dogmatycznej należały po wojnie trzy Katedry:

I Katedra Teologii Dogmatycznej, której pierwszym kierownikiem w 1947 roku został ks. A. Słomkowski. W latach 1960-1980 pełniącym obowiązki kierownika Katedry został o. A. L. Krupa. A od 1 października 1980 roku kuratorem Katedry był o. S. C. Napiórkowski OFM Conv. Naukowymi pracownikami pomocniczymi w Katedrze byli kolejno: o. R. Szmydki OMI (1983-91), o. Zdzisław Kijas OFM Conv. (1991-1993) oraz ks. Andrzej Czaja (1993-2003). Z chwilą powierzenia Katedry ks. Andrzejowi Czai w 2004 roku Katedra przyjęła nową nazwę: Katedra Pneumatologii i Eklezjologii. Ks. A. Czaja był jej kierownikiem do 2012 roku. W roku 2009 ks. Andrzej Czaja został mianowany przez Benedykta XVI biskupem diecezji opolskiej. W katedrze został zatrudniony w 2005 roku ks. Antoni Nadbrzeżny, który habilitował się w 2014 roku.

II Katedra Teologii Dogmatycznej, której pierwszym kierownikiem w 1947 roku został o. A. L. Krupa, a w latach 1952-1970 funkcję kierownika pełnił ks. W. Granat, a następnie ks. B. Pylak (do 1976), następnie ks. A. Nossol (1976-1997), późniejszy biskup opolski. W latach 1978-1997 w Katedrze pracował ks. F. Szulc. Od 1991 roku w Katedrze został zatrudniony ks. J. Szymik. Po habilitacji objął kierownictwo Katedry (1997), która następnie została przemianowana na Katedrę Chrystologii. W 2005 roku po odejściu ks. Szymika do Katowic, kuratorem Katedry został ks. K. Guzowski. Do Katedry przeszli dwaj adiunkci: ks. L. Siwecki, który habilitował się w 2008 i ks. J. Lekan, który habilitował się w 2010. Od 2010 roku ks. Lekan został nowym kierownikiem Katedry.

Katedra Mariologii, której kierownikiem został o. A. L. Krupa (1957-75), a po nim o. S. C. Napiórkowski (1975-2003), a następnie ks. K. Kowalik (2003-2005). W 2005 roku kuratorem Katedry został K. Klauza. Natomiast w 2010 roku jej kierownictwo powierzono ks. K. Pekowi.

W roku 1969 została powołana nowa Katedra Historii Dogmatów, której pierwszym kierownikiem został ks. Cz. S. Bartnik (1969-1997), a od 1997 roku ks. K. Góźdź. Pomocniczymi pracownikami naukowymi w Katedrze Historii Dogmatów byli: ks. K. Macheta (1986-1990); bp Mieczysław Cisło (1985-1991); ks. Cz. Szczęsny (1987-2003); ks. K. Góźdź (1991-1996); Karol Klauza (1999-2003); ks. M. Kowalczyk, (1991-1997); ks. J. Lekan (2001-2010). W Katedrze zatrudniony był ks. S. Kunka (2010-2015).

Z Katedry Historii Dogmatów wyłoniła się w 1997 roku Katedra Teologii Historycznej, a jej pierwszym kierownikiem został ks. Cz. S. Bartnik i sprawował tę funkcję do roku 2001, gdy przeszedł na emeryturę. Kuratorem Katedry był ks. K. Góźdź (2008-2010). W 2010 roku kierownikiem Katedry został ks. M. Kowalczyk (do 2014).

Katedra Teologii Ikony, powstała w 2002 roku, a jej kierownikiem został p. K. Klauza (2002-2010). Kuratorem Katedry został ks. K. Góźdź (2010-2013).

Katedra Personalizmu Chrześcijańskiego, powołana w 2005 roku, której kierownikiem został ks. K. Guzowski. W Katedrze został zatrudniony w 2007 r. ks. G. Barth, który w 2013 roku się habilitował.

Kiedy w 1999 roku Sekcja Teologii Dogmatycznej została przemianowana na Instytut Teologii Dogmatycznej w jego skład wchodziło pięć istniejących wcześniej Katedr. Z czasem powstały jeszcze dwie Katedry. Pierwszym dyrektorem Instytutu został ks. prof. Krzysztof Góźdź (do 2008 oraz 2010-2011). Kolejno funkcję tę pełnili: prof. Karol Klauza (2008-2010), ks. prof. Krzysztof Guzowski(2011-2012), ks. prof. Janusz Lekan (2012-2016), ks. prof. Grzegorz Barth (od 2016-2019). Od 2020 roku kierownikiem Sekcji Teologii Dogmatycznej jest ks. prof. Kazimierz Pek.

 

 

Autor: Krzysztof Góźdź
Ostatnia aktualizacja: 16.12.2021, godz. 14:23 - Grzegorz Barth