• Włodzimierz Wołyński. Nowe pomniki przy kompleksie katedralnym czyli Soborem Uspienskim tzw. soborem Mścisława (murowany ok. 1160 przez ks. włodzimierskiego Mścisława Izjasławowicza)
  • Włodzimierz Wołyński. Obok grodu Włodzimierza z 988 r. (dzielnica książęca Wsiewołoda, piątego syna wlk. ks. kijowskiego Włodzimierza) znajduje się otoczony murem kompleks katedralny (biskupstwo prawosławne założono w 992 r.) z pałacem biskupim z XV w. (przebud. w II poł. XVIII w., a gruntownie przebudowany w l. 1968-1971). Włodzimierz od 1199 r. był stolicą księstwa halicko-włodzimierskiego.
  • Włodzimierz Wołyński. Późnobarokowa brama z II poł. XVIII wieku o fasadzie o zwielokrotnionych pilastrach, gzymsach i płycinach oraz krzywoliniowym szczycie ze spływami wolutowymi prowadząca z kompleksu katedralnego tj. Soboru Uspienskiego tzw. soboru Mścisława (murowany ok. 1160 przez ks. włodzimierskiego Mścisława Izjasławowicza).
  • Włodzimierz Wołyński. Park miejski ze "starymi" pomnikami...
  • Zimno. Monaster świętogórski - cerkiew Uspienska z l. 1495-1550 z grobami książąt Czartoryskich w podziemiach (w 1724 r. gruntownie przebudowana, zatraciła pierwotny charakter, gdyż rozebrano wtedy dwie wieże i wzniesiono attykę z frontonem, by podczas przebudowy w 1899-1900 wg projektu M. R. Kozłowa rozebrać zachodnią ścianę, a w jej miejsce wstawić nową z dużym arkadowym oknem. Nad występem ściany wzniesiono attykę w stylu pseudobizantyńskim, dodano przed wejściem przedsionek
  • Zimno. Monaster świętogórski Zaśnięcia MB usytuowany na niewysokim wzniesieniu Święta Góra nad rzeką Ługa na południe od Włodzimierza. „Babski porządek” (dwie mniszki powróciły z Korca w 1991 r.)
  • Cudowna ikona.
  • Zimno. Wystawienie w 1001 r. obok książęcego dworu zimowego cerkwi Uspienskiej przypisuje się ks. Włodzimierzowi Wielkiemu (stąd ma tu swój „nowy” pomnik) zaś mury obronne wzniesiona za czasów starosty łuckiego Fedora Czartoryskiego w l. 1458-ok. 1495.
  • Maslianka – przystankowa mozaika. Kozacki duch daleko od kozackiego matecznika...
  • Krzemieniec. Cmentarz Tunicki. Empirowy nagrobek Słowackich z 1849 roku na grobowcu Januszewskich. Symboliczny nagrobek poety Juliusza Słowackiego ("niestety" spoczął na Wawelu) i nagrobek matki poety Salomei z Januszewskich 1-o Słowackiej 2-o Becu (1792-1855). Drugiego męża piorun trafił w "Perkunasowym" (piorunowym) Wilnie, miejscu rekordu Europy w ilości uderzeń piorunów m.in. kulistych
  • Krzemieniec. Symboliczny nagrobek poety Juliusza Słowackiego ("spoczął" na Wawelu).
  • Krzemieniec. Skocznia narciarska...
  • Krzemieniec. „Zamek Świdrygiełły” na Górze Bony (397 m). Zamek drewniany z XI-XIII w., od k. XIII w. murowany, rozbudowany za czasów królowej Bony zniszczyli w 1648 r. Kozacy Maksyma Krzywonosa.
  • Międzyrzec Ostrogski. Cerkiew Świętej Trójcy (trójnawowa o trzech absydach, ostrołukowych oknach, wspartą schodkowymi szkarpami) fundowana w 1454 roku przez księcia (św.) Fedora Daniłowicza przebudowana w 1609 r. na kościół klasztoru franciszkanów, a po ich likwidacji w 1866 r. zamieniona na cerkiew.
  • Międzyrzec Ostrogski. Obronny klasztor franciszkanów fundacji kasztelana krakowskiego i woj. wołyńskiego Janusza Ostrogskiego (pierwszego katolika i ostatniego przedstawiciela rodu Ostrogskich) z lat 1606-1612.
  • Renesansowy, obronny monaster otoczony murami obronnymi z lat 1606-1610 (ok. 1,5 m grube i 5-8 m wysokie, z krzywoliniowym krenelażem i pasem fryzu w technice sgrafitta). Basztę nadbramną przebudowano w XIX wieku na barokową dzwonnicę.
  • Ostróg - siedziba rodowa Ostrogskich (od Daniela Wasylewicza Rurykowicza). Zamkowa cerkiew Bogojawleńska (Epifanii) z 1521 roku /fundacji Konstantego Ostrogskiego († 1530) - nekropolia rodu od Wasyla Konstantego Ostrogskiego († 1608), przeb. 1887-1891/. Wieża-dzwonnica z 1905 r. to dawna brama nad wjazdem do zamku.
  • Ostróg. Herb Ostrogskich na zamkowej wieży Murowanej z 1386 r. (przebudowana podczas rekonstrukcji w l. 1913-1915 - architekt W. Leontowicz).
  • Ostróg. Pomnik w miejscu drukarni ostrogskiej
  • Ostróg. Pomnik książąt Ostrogskich: pierwszy hetman wielki litewski Konstanty (ok. 1460-1530) pokonany przez Moskwę w 1500 r. pod Wiedroszą odegrał się z polską pomocą w 1514 r. pod Orszą... św. Fedor Ostrogski († ok. 1445) (Feodosij - Kijowska Ławra Pieczerska) Konstanty Wasyl (ok. 1525-1608) z wydrukowaną w 1581 r. w języku staro-cerkiewno-słowiańskim „Biblią Ostrogską” (założyciel w 1578 r. Akademii Ostrogskiej)
  • Klewań. Bastion południowo-zachodni.
  • Ołyka. W rękach Radziwiłłów od 1533 do 1939 ! (marsz. wlk. lit., kaszt. wileński Mikołaj Radziwiłł „Czarny” w 1547 „kupił” tytuł księcia na Ołyce i Nieświerzu od cesarza Karola V). Zamek z II poł. XVI w. (1564 ?), od 1640 otoczony bastionami i wałami (Albrycht Radziwiłł) (2,8 ha), przebud. barokowa 1741-1760 (Michał Radziwiłł „Rybeńko”), 1812-36 szpital wojskowy, opuszczony, od 1882 restaurowany (od 1884 zamieszkany), 7-14 IX 1939 siedziba prezydenta RP Ignacego Mościckiego.
  • Ołyka. Kolegiata (trójnawowa bazylika) z l. 1635-1640 p.w. Trójcy Świętej wzniesiona wg projektu Benedetta Mollego i Giovanniego Maliverniego z fundacji księcia Albrechta Stanisława Radziwiłła kanclerza wlk. lit. († 1656). Obok było kolegium (1638) podległe Akademii Zamojskiej i seminarium duchowne.
  • Ołyka. Kolegiata oddana katolikom w 1997 roku. Prace konserwatorskie prowadzi prof. arch. A. Kadłuczka (Instytut Historii Architektury i Konserwacji Zabytków Politechniki Krakowskiej).
  • Łuck. "Wołyński Rzym”. Barokowo-klasycystyczne wnętrze barokowej katedry rzymskokatolickiej p.w. Piotra i Pawła (d. katedry Świętej Trójcy ufundowanej w 1427 r. /drewniany kościół/ przez wlk. ks. litewskiego Witolda dla przeniesionego z Włodzimierza bpstwa łacińskiego, ustanowionego przez Kazimierza Wielkiego w 1375 r. za papieża Urbana V) tzn. d. kościoła jezuitów ufundowanego w 1604 r. przez biskupa łuckiego Marcina Szyszkowskiego, a wybudowanego w latach 1616-1637 wg projektu Giacomo Briano
  • Łuck. Gotycki zamek łucki z poł. XIV w. (plan).
  • Łuck. Nowe machiny...
  • Łuck. Podwójny ciąg ganków strzelniczych na murach zamku (10 m wysokości i 230 długości)
  • Krzemieniec. Dworek Januszowskich - muzeum Juliusza Słowackiego (1809-1849). Pierwotny dworek, w którym w latach 1814-1828 mieszkał poeta został rozebrany w 1921 roku
  • Krzemieniec. Pomnik Juliusza Słowackiego (powód nie zamknięcia kościoła parafialnego św. Stanisława - jedynego w czasach sowieckich kościoła Wołynia) mimo, że napis na pomniku głosi: "Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei" (cd. motta "i przed narodem niosą oświaty kaganiec, A gdy trzeba na śmierć, idą po kolei, jak kamienie przez Boga rzucane na szaniec") Odlany w Paryżu w 1909 roku pomnik wg projektu Wacława Szymanowskiego (twórcy pomnika F. Chopina w W-wie)
  • Krzemieniec. Wnętrze cerkwi - trójnawowej bazyliki d. kościoła pojezuickiego (licealnego) p.w. Ignacego Loyoli i Stanisława Kostki z lat 1731-1743, w którym brali ślub rodzice Juliusza Słowackiego (Euzebiusz i Salomea Januszowska) i ochrzcili syna Juliusza (przyszłego poetę)
  • Ławra Poczajowska od południa (statut Ławry tj. podległość wyłącznie synodowi od 1834 r.) ustępująca znaczeniem tylko Ławrze Kijowskiej (w 1833 r. uznana za czwarty w hierarchii ważności klasztor Rosji). Miejsce osiedlenia się po upadku Kijowa w 1240 r. mnichów z pieczerskiej Ławry Kijowskiej (wzm. o monasterze z 1527 r.). Z bastionu prawosławia, po przejęciu w 1713/1720 r. przez greckokatolicki zakon bazylianów stał się siedzibą protoarchimandryty (zwierzchnika całej prowincji polskiej zakonu)
  • Poczajów. Pątnicy w strojach "oficjalnych" i "nieoficjalnych". Od zniesienia zakonu bazylianów w 1833 roku stale dzierżą ją prawosławni patriarchatu moskiewskiego, dlatego mógł funkcjonować nawet w czasach wojującego ateizmu...
  • Poczajów. Sklepienie arkadowej galerii w dolnej (pieczernej) cerkwi św. Hioba pod tarasem Soboru
  • Aktualizacja „wkomponowana” w dawny cykl, bowiem „Święta Rodzina” ostatniego cara Mikołaja II (w 1981 r. uznany za męczennika i wyznawcę przez schizmatycką Rosyjską Cerkiew Prawosławną poza Granicami Rosji) uroczyście kanonizowana 20 VIII 2000 przez patriarchę Aleksieja II wraz z 1154 innymi (w tym 830 tzw. nowymi świętymi czyli prawosławnymi zamordowanymi za wiarę przez bolszewików)
  • Cmentarz mnichów Ławry Poczajowskiej z „kultowymi” nagrobkami m.in. ostatniego archimandryty Wołodymira...
  • Stary Poczajów. Skit (pustelnia) z XII-XIII w. założony przez greckiego mnicha św. Metodego († 1228) przybyłego z góry Athos. Brama wejściowa ze zmienionymi wrotami – z kopią ikony Andrieja Rublowa
  • Fort Tarakaniv pod Dubnem. Wybudowany w l. 1885-1890 (za 66 mln rubli) by strzec linii kolejowej ze Lwowa we „wrogiej” Galicji
  • Fort Tarakaniv pod Dubnem.
  • Fort Tarakaniv pod Dubnem. Wejście do podziemnych koszar i magazynów
  • Czołg gotów do obrony obwodnicy Dubna!
  • Dubno. Bastion północno-zachodni z okrągłą wieżyczką (kawalierą) nad głęboką fosą dochodzącą do rzeki Ikwa oraz fragment pałacu Lubomirskich wzniesionego w latach 70-tych i 80-tych XVIII w. wg projektu Henryka Ittara. W miejscu zamku z pocz.XV w. wzniósł fortalicję typu nowowłoskiego ostatni z rodu Ostrogskich - Janusz Ostrogski († 1620 r.) i Aleksander Zasławski († 1629 r.)
  • Dubno. Brama wjazdowa fortecy z trójkątnym przyczółkiem, na którym umieszczono kartusz herbowy z herbami Ostrogskich, Sanguszków i Lubomirskich
  • Brody. Pięcioboczny zamek z l. 1630-1636 hetm. wlk. kor. St. Koniecpolskiego (arch. Andrea dell’a Aqua) pozbawiony w 1809 części bramnej. Opuszczony przez wojsko, stąd kazamaty (14 w każdej kurtynie) mocno zdewastowane. Umocnienia miasta rozebrano w 1812 r. W miejscu drewnianej ! rezydencji Koniecpolskich ok. 1751 wzniesiono pałac dla woj. poznańskiego Stanisława Potockiego (odbudowany po zniszczeniach 1914-1920).
  • Podhorce. Figura jak w niebie.
  • Podhorce. Kopuła barokowego kościoła św. Józefa i Ukrzyżowania z lat 1752-1766 wzniesionego wg koncepcji Wacława Rzewuskiego i projektu Karola Romanusa (na wzór bazyliki Superga pod Turynem architekta Filippo Juvary)
  • Kopuła rotundy o średnicy 12 m (kościół zniszczono w 1944 r., restaurowano w latach 1976-1979). Właścicielem od 1991 r. jest Lwowska Galeria Sztuki (kościół służy jako cerkiew). Iluzjonistyczne malowidła Łukasza Smuglewicza z l. 1765-1766
  • Podhorce Nowi użytkownicy mogą podziwiać kunszt stolarski i snycerski poprzedników
  • Podhorce. Pałac hetmana wlk. koronnego St. Koniecpolskiego powstały w latach 1635-1640 w stylu francuskiego renesansu (od strony tarasów /północnej/)
  • Zamek w Olesku spod pomnika Armii Konnej Siemiona Budionnego
  • Olesko. Na zamku w 1629 roku urodził się Jan III Sobieski (syn Jakuba Sobieskiego i Teofili z Daniłowiczów). Przebudowa na rezydencję nie zdołała całkowicie zatrzeć obronnego założenia pierwotnego zamku książąt halicko-wołyńskich z XIII/XIV w. (zamek opuścił Wacław Rzewuski /† 1779 r./, przenosząc cenniejsze rzeczy do swej siedziby w Podhorcach)
  • Olesko. Manierystyczny nadbramny kartusz herbowy (herby Sas, Topór, Herburt i Korczak) kaszt. lwowskiego i woj. ruskiego Jana Daniłowicza (1570-1628), który rozbudował zamek w l. 1605-1625 w duchu włoskiego renesansu na obronną rezydencję magnacką
  • Pomnik z 1975 roku "Na Polskę" Armii Konnej Siemiona Budionnego, czyli krótki kurs statyki i orientacji (kierunek na Warszawę nie Lwów! więc Stalin górą!) Przysłowie ukraińskie „Gdy jest wojna, rozum mieści się w trąbie” zmaterializowało się...
  • Żółkiew. Drewniana cerkiew św. Trójcy z 1720 r. (restaurowana 1976-1978)
  • Żółkiew. Kompleks po-dominikański z kościołem Wniebowzięcia NMP z l. 1653-1655 (fundatorką kasztelanowa krakowska Teofila z Daniłowiczów Sobieska dla ściętego pod Batohem Marka Sobieskiego /1628-1652/). „Uroczą” zieleń starych tynków przykryto chyba nową farbą ? bo chyba nie pomalowano nowego tynku po skuciu „zagrzybionego”... W rękach greko-katolików od 1994 roku
  • Żółkiew. Portal kolegiaty św. Wawrzyńca fundowanej w 1606 r. (konsekracja 1623 r., przebudowa w 1677 r. przez Jana III Sobieskiego) przez hetmana wlk. koronnego St. Żołkiewskiego - mauzoleum rodów Żółkiewskich, Daniłowiczów i Sobieskich
  • Żółkiew. Portal kolegiaty św. Wawrzyńca (zbliżenie)
  • Renesansowe nagrobki z czerwonego marmuru hetmana Stanisława Żółkiewskiego (ok. 1546-1620) i jego syna Jana (1591-1623) z cytatem z Wergiliusza „Niech z kości naszych powstanie mściciel”
Ostatnia aktualizacja: 21.07.2011, godz. 14:23