11 sierpnia 2018 roku zmarła we Lwowie prof. dr hab. Stefania Andrusiw, literaturoznawca, kulturolog, krytyk literacki, członek Związku Pisarzy Ukrainy.

15 sierpnia odbył się pogrzeb Profesor Stefanii Andrusiw. W kaplicy przy ul. Piekarskiej we Lwowie odprawiono nabożeństwo żałobne, po czym odprowadzono Zmarłą na cmentarz Łyczakowski, gdzie spoczęła. Stefania Andrusiw była profesorem Uniwersytetu Lwowskiego im. Iwana Franki, a także pracowała przez lata w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II.

  Stefania Andrusiw urodziła się 26 listopada1942 roku w miejscowości Ripczyce koło Drohobycza na Ukrainie. Ukończyła studia filologiczne w zakresie ukrainistyki na Uniwersytecie Lwowskim im. Iwana Franki. Zatrudniona była m.in. w swym macierzystym uniwersytecie w Katedrze Prasy Zagranicznej i Informacji, gdzie prowadziła wykłady z teorii i historii kultury. W latach dziewięćdziesiątych wykładała na UMCS w Lublinie historię literatury ukraińskiej.

  Pracę etatową w KUL natomiast Profesor tytularny Stefania Andrusiw rozpoczęła 1 września  2001 r., a zakończyła 30 września 2013 r. Została zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Instytucie Filologii Słowiańskiej, po pewnym czasie objęła funkcję Kierownika Katedry Literatury Ukraińskiej w tymże instytucie. Prowadziła różnorodne zajęcia dydaktyczne, wykłady z historii literatury ukraińskiej, konwersatoria kulturologiczne, seminaria magisterskie i doktoranckie. Od początku swej pracy w KUL była członkiem Rady Wydziału Nauk Humanistycznych, wchodziła w skład Rady Naukowej „Roczników Humanistycznych”, z. 7. Aktywnie współpracowała z Komisją Polsko-Ukraińskich Związków Kulturowych PAN (Oddział w Lublinie). Podczas swego kilkunastoletniego aktywnego zawodowego zaangażowania w naszym uniwersytecie wypromowała wielu magistrów, a szczególnie duży okazał się Jej dorobek w wykształceniu kilkunastu doktorów, zarówno spośród Ukraińców jak też Polaków. Działalność naukowa Profesor Stefanii Andrusiw, uprawiana w Polsce, koncentrowała się zwłaszcza na badaniu współczesnej prozy ukraińskiej i kultury ukraińskiej w perspektywie najnowszych tendencji rozwojowych literaturoznawstwa. Uczestniczyła w wielu konferencjach naukowych, publikowała swe teksty naukowe w polskich czasopismach. Na Jej całościowy dorobek naukowy złożyło się m.in. kilka książek, w tym wyróżniona monografia Модус нацiональноï iдентичностi: Львивський текст 30-х рокiв XX ст. (Lwów 2000).   

  Profesor Stefania Andrusiw zapisała się w pamięci pracowników instytutu jako doskonała badaczka literatury i kultury ukraińskiej oraz kompetentna znawczyni orientacji metodologicznych współczesnej humanistyki. Dała się poznać jako wymagający, życzliwy i oddany studentom dydaktyk oraz niezwykle zaangażowany promotor naukowy. Ceniła wysoko dziedzictwo kultury polskiej, dobrze opanowała język polski, stała się promotorem polskości, wielką zwolenniczką dialogu i pojednania polsko-ukraińskiego.

Ze smutkiem w sercach pożegnaliśmy w Osobie zmarłej Profesor Stefanii Andrusiw nie tylko solidnego naukowca, ale także przyjaciela, mądrego, dobrego i skromnego człowieka wartości religijnych.   

                                                                                  Opracowała Anna Woźniak