Badania ks. Stanisława Janeczka koncentrują się przede wszystkim na historii filozofii nowożytnej,zwłaszcza wieku XVII i XVIII,  historii filozofii polskiej XVIII i XX w. i historii oświaty. Podkreślając wagę badań dotyczących treści i form upowszechniania doktryn filozoficznych eksponuje rolę historii kultury filozoficznej. Obok analizy dokonań oryginalnych dostrzega znaczenie bogatego piśmiennictwa filozoficznego stworzonego zwłaszcza dla potrzeb różnego typu szkolnictwa, a tym samym odkrywa związki historii filozofii z historią oświaty, nauki (przyrodoznawstwo) i teologii. Akcentując zaś rolę inspirujących funkcji filozofii w zakresie światopoglądowym czy kulturowo-społecznym łączy badania historycznofilozoficzne z historią kultury intelektualnej.

Badania rozpoczął od analizy polskiej kultury filozoficznej wczesnego oświecenia (tzw. philosophia recentiorum), eklektycznie scalającej tradycję nowożytnego arystotelizmu chrześcijańskiego z oryginalnymi dokonaniami filozofii i nauki nowożytnej. Następnie zajął się kulturą filozoficzną i naukową w szkolnictwie Komisji Edukacji Narodowej na tle europejskim. W szczególności koncentruje się na badaniach kultury filozoficznej w oświacie europejskiej doby oświecenia, ukazując jej swoistość w stosunku do szkoły tradycyjnej (zwłaszcza renesansowej i jezuickiej), które bada metodami historii kultury intelektualnej i filozoficznej. Dla ukazania specyfiki tych zjawisk w aspekcie genetyczno-komparatystycznym prowadzi badania z zakresu historii epistemologii, logiki i nauki nowożytnej od Kartezjusza przez J. Locke'a do E. Condillaca oraz od F. Bacona i I. Newtona po J. le Ronda d'Alemberta. Opracowuje podręcznikowe ujęcia logiki, przyrodoznawstwa i nauki moralnej wykorzystywane w szkołach KEN. Zajmuje się też dziejami filozofii w środowisku KUL-u.

 
 
 
 

Autor: Stanisław Janeczek
Ostatnia aktualizacja: 03.10.2014, godz. 22:22 - Stanisław Janeczek