Ks. Wiesław Przygoda urodził się 25 grudnia 1962 roku w Starachowicach. Po ukończeniu studiów w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu przyjął 16 maja 1987 roku święcenia kapłańskie. Dyplom magistra teologii uzyskał na Wydziale Teologii KUL w Lublinie na podstawie pracy Negacja miłości w filozoficznej myśli Fryderyka Nietzschego, napisanej pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Stanisława Kowalczyka. W latach 1988-1993 odbył studia specjalistyczne w Instytucie Teologii Pastoralnej KUL w Lublinie. 12 czerwca 1990 roku uzyskał stopień licencjata teologii pastoralnej. 17 czerwca 1993 roku uzyskał stopień doktora nauk teologicznych w zakresie teologii pastoralnej na podstawie rozprawy Funkcja charytatywna Kościoła po Soborze Watykańskim II (Lublin 1998), napisanej pod kierunkiem ks. prof. dra hab. Ryszarda Kamińskiego.

W latach 1991-1997 pełnił funkcję ojca duchownego i wykładowcy w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu. W latach 1994-2003 prowadził zajęcia dydaktyczne i seminarium magisterskie w Radomskim Instytucie Teologicznym. W roku akademickim 1993-1994 odbył roczne studia w Instytucie Katolickim w Paryżu.

W latach 1994-1997 prowadził zajęcia zlecone w Instytucie Teologii Pastoralnej KUL. Od 1 października 1997 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta a od 1 maja 1998 roku na stanowisku adiunkta w Katedrze Teologii Pastoralnej Szczegółowej KUL. 19 października 2004 roku przeprowadził kolokwium habilitacyjne na podstawie dorobku naukowego i rozprawy Posługa charytatywna Kościoła w Polsce. Studium teologiczno-pastoralne (Lublin 2004). Habilitacja została zatwierdzona przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów w Warszawie 28 lutego 2005 roku. Od 1 października 2005 roku jest kierownikiem Katedry Teologii Charytatywnej KUL, a od 1 lutego 2006 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego KUL.

Od 1998 roku jest członkiem PosT-Netzwerks der mittel- und osteuropäischen Pastoraltheologinnen und Pastoraltheologen z siedzibą w Wiedniu. Od 1999 jest kanonikiem honorowym Kapituły Kolegiackiej św. Bartłomieja w Opocznie. Od 2001 roku należy do Towarzystwa Naukowego KUL. Od 2002 roku jest konsultorem Komisji Charytatywnej Konferencji Episkopatu Polski a od 2006 roku jest konsultorem Komisji Duszpasterskiej Konferencji Episkopatu Polski. Od 2006 roku jest członkiem European Society for Catholic Theology z siedzibą w Tübingen. Od 2007 jest członkiem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego; Polskiego Towarzystwa Teologicznego Oddział w Radomiu. Od 2007 członkiem założycielem i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Pastoralistów i Duszpasterzy im. Jana Pawła II z siedzibą w Warszawie. W 2006 otrzymał zespołową nagrodę I stopnia rektora KUL za wydanie Leksykonu teologii pastoralnej (Lublin 2006). W 2009 został wybrany na redaktora naczelnego „Roczników Pastoralno-Katechetycznych”

Zainteresowania naukowe ks. W. Przygody koncentrują się wokół następujących zagadnień: posługa charytatywna Kościoła, wolontariat chrześcijański, funkcje urzeczywistniania się Kościoła, wybrane formy duszpasterstwa nadzwyczajnego (duszpasterstwo rodzin, maryjne, sanktuariów, powołań, prezbiterów, chorych i niepełnosprawnych), teologia laikatu i formy apostolstwa świeckich. Opublikował dwie książki (doktorat i habilitacja), jest redaktorem trzech książek i dwóch zeszytów „Ateneum Kapłańskiego” (2005/578, 2006/583), jest autorem ponad 90 artykułów naukowych, w tym 7 w językach obcych, 6 rozdziałów w podręczniku akademickim oraz ponad 50 artykułów popularno-naukowych, sprawozdań i recenzji. Jest współredaktorem Leksykonu teologii pastoralnej i autorem lub współautorem 34 haseł w tymże leksykonie. Jest promotorem 4 doktoratów i 47 prac magisterskich oraz recenzentem 12 rozpraw doktorskich i laudatorem doktoratu honoris causa kard. Paula Josefa Cordesa w KUL.