Ks. Sławomir Nowosad

 

Uniwersytet Katolicki w Avili był pomysłodawcą i głównym organizatorem wydarzenia, któremu nadano miano I Światowego Kongresu Uniwersytetów Katolickich. Wraz z kilkoma innymi uczelniami katolickimi z Hiszpanii oraz wsparciem ICUSTA (stosunkowo niedawno, bo w 1993 r. powstałej Międzynarodowej Rady Uniwersytetów Św. Tomasza z Akwinu) udało się przygotować wielkie forum spotkania, modlitwy i refleksji nad tożsamością i misją katolickiego uniwersytetu. Tego typu wielkie zjazdy mają swoje oczywiste ograniczenia czy braki, ale trudno odmówić im znaczenia, zwłaszcza w kontekście globalizacyjnych przemian kulturowo-społecznych, które dotykają także uniwersytety katolickie. Należy więc wyrazić uznanie organizatorom za trud przygotowania i przeprowadzenia tego kongresu w dniach 12-14 sierpnia br., który zgromadził przedstawicieli ok. 190 uczelni katolickich z wielu krajów świata.

Spotkaniu w średniowiecznej Avili patronował kard. Z. Grocholewski, prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego, który wygłosił referat wstępny oraz przewodniczył uroczystej Mszy św. pierwszego dnia obrad. Ks. Kardynał zwrócił uwagę na nierozerwalność dojrzałości akademickiej uniwersytetu i jego katolickiego, związanego z Kościołem charakteru. Potwierdzeniem tego była właśnie Eucharystia w imponującej, wczesnogotyckiej katedrze, która dla uniwersytetu katolickiego jest zawsze szczególnym centrum życia i całej misji, zwróconej ku Bogu, będącego źródłem prawdy. Kard. Grocholewski dostrzegł w kongresie, poprzedzającym Światowe Dni Młodzieży, podobieństwo do św. Jana Chrzciciela – kongres ma niejako zapowiedzieć święto młodych i zarazem ogłosić Bożą prawdę – samego Jezusa Chrystusa.

Długie i inspirujące przemówienie drugiego dnia kongresu zaprezentował abp R. Fisichella, przewodniczący nowo powołanej Papieskiej Rady ds. Nowej Ewangelizacji. Akcent jego wykładu padł na rolę katolickiej uczelni w dziele nowej ewangelizacji, którą z woli Papieża Benedykta XVI szczególnie mocno podejmuje dzisiejszy Kościół. Pamiętając o istocie misji każdego uniwersytetu, także uniwersytet katolicki ma służyć człowiekowi, by „szukał prawdy, bo inaczej zginie”. W tym kontekście uniwersytet np. pełni centralną rolę w określeniu i wyjaśnieniu przemian kulturowych. Obok właściwej metodologii niezwykle ważny jest język jako narzędzie przekazu. Język obecnie używany w życiu społecznym pokazuje bowiem, że w debacie współczesnej – dla przykładu odnośnie do rozumienia i znaczenia rodziny – dochodzi do „zmiany prawdy”, gdy rzeczywistości małżeństwa i rodziny przypisuje się dowolne treści. Kościół staje tu na straży nie „rodziny tradycyjnej” (tak jakby były inne, nietradycyjne definicje rodziny), ale prawdy o rodzinie jako takiej, która opiera się na związku mężczyzny i kobiety. Ks. Arcybiskup przywołał też słowa bł. J. H. Newmana, który podkreślał, że Kościół nie zakłada uniwersytetów dla siebie, ale dla człowieka i kultury. W dziele nowej ewangelizacji, obok przykładowo wspomnianych zagadnień, dla uniwersytetu katolickiego wyjątkowo ważna jest również właściwa etyka, jej rozumienie i uzasadnianie.

Strona 1 z 2 :: Idź do strony: [1] 2