Ksiądz Franciszek Drączkowski urodził się 26 kwietnia 1941 roku w Fordonie (obecnie dzielnica Bydgoszczy) w rodzinie Józefa i Zofii z. d. Witkowskiej. W latach 1956-1960 uczęszczał do Liceum Ogólnokształcącego nr 6 im. J.J. Śniadeckich w Bydgoszczy. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. W czasie studiów seminaryjnych przejawił szczególne zainteresowanie filozofią, językami klasycznymi i patrologią. Na szóstym roku studiów nawiązał kontakt korespondencyjny z O. Doktorem Janem Marią Szymusiakiem, wykładowcą patrologii w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Za jego inspiracją zajął się badaniem pism Leona Wielkiego. 29 maja 1966 roku przyjął święcenia kapłańskie w bazylice katedralnej w Pelplinie z rąk ks. biskupa Kazimierza Józefa Kowalskiego.

Przez następne dwa lata pracował jako wikariusz w parafii Parchowo, koło Bytowa. Pracę duszpasterską łączył ze studium Ojców Kościoła. Owocem tych wysiłków była pierwsza redakcja pracy magisterskiej z patrologii. W roku 1968 został skierowany na studia specjalistyczne z patrologii w Instytucie Historii Kościoła KUL w Lublinie. Po rocznej nauce przekonał się , że poważne studium patrologii nie jest możliwe bez dobrej znajomości języków i kultury klasycznej.
Z tej racji, od 1969 roku podjął regularne studia z filologii klasycznej na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL, kontynuując równolegle wcześniej podjęte studia z patrologii na Wydziale Teologicznym. W czerwcu 1970 roku uzyskał licencjat i stopień magistra teologii, w zakresie historii Kościoła , na podstawie pracy: Zagadnienie postu według Leona Wielkiego, napisanej pod kierunkiem o. Doktora hab. J. M. Szymusiaka. We wrześniu 1973 roku uzyskał stopień magistra filologii klasycznej na podstawie pracy : Struktury semantyczne wyrazu paideia w "Stomateis" Klemensa Aleksandryjskiego, napisanej pod kierunkiem prof. J. Pliszczyńskiej. W listopadzie tegoż roku obronił pracę doktorską z patrologii: Formy i zasady pierwszych wspólnot chrześcijańskich na podstawie "Stromatów" Klemensa Aleksandryjskiego, której promotorem był ks. prof. Bolesław Kumor.

Bezpośrednio po tym został skierowany przez biskupa Bernarda Czaplińskiego na dalsze studia do Rzymu. Przez następne trzy lata studiował literaturę klasyczną i wczesnochrześcijańską w Institutum Altioris Latinitatis , funkcjonującym w ramach struktur Pontificia Universita Salesiana. W czerwcu 1975 roku uzyskał licencjat ex litteris classicis et christianis , na podstawie pracy: De nonnullis praecipuis proclivitatibus antiquarum sectarum heterodoxarum secundum Clementis Alexandrini, napisanej pod kierunkiem prof. Calogero Riggi.

We wrześniu 1976 roku uzyskał stopień doktora ex litteris classicis et christianis na podstawie rozprawy: Qua paideia Clemens Alexandrinus imbutus appareat in animadvertenda falsa gnosi, napisanej pod kierunkiem prof. Calogero Riggi. 1 października 1976 roku podjął pracę w Międzywydziałowym Zakładzie Leksykograficznym KUL zatrudniony , najpierw jako dokumentalista, a od 1978 roku, na stanowisku adiunkta.
W roku 1980 został mianowany redaktorem działu teologii patrystycznej i patrologii Encyklopedii Katolickiej. Oprócz pisania i redagowania haseł do Encyklopedii Katolickiej z patrologii, filologii klasycznej i religioznawstwa, kontynuował badania nad myślą Klemensa Aleksandryjskiego. Owocem tych wysiłków była rozprawa habilitacyjna Kościół - Agape według Klemensa Aleksandryjskiego, napisana w maju 1980 r. Kolokwium habilitacyjne odbyło się 9 XII 1981 na Wydziale Teologicznym KUL.

W roku 1982 zaczął wykładać patrologię (wykład kursoryczny) w Wyższym Seminarium Duchownym w Lublinie oraz sakramentologię patrystyczną w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. W tym samym roku Rada Wydziału Teologicznego KUL powierzyła mu prowadzenie proseminarium naukowego z patrologii. W 1983 roku został powołany na stanowisko p. o. Kierownika Katedry Patrologii. Powierzono mu wykłady kursoryczne z patrologii na Wydziale Teologicznym (kurs "B") oraz prowadzenie seminarium naukowego.

W 1984 roku został zatrudniony na stanowisku docenta w KUL oraz otrzymał nominację na kierownika Katedry Patrologii. Należy nadmienić, że Katedra Patrologii w KUL, "od chwili ustąpienia ks. J. Czuja (1929), nie była obsadzona". W ten sposób Katedra Patrologii, po 55 latach przerwy, znów otrzymała swego kierownika (o. dr hab. J. M. Szymusiak został powołany na p. o. kierownika Katedry Patrologii we wrześniu 1967 roku i funkcję tę pełnił do 1971 roku). W lutym 1988 roku ks. Franciszek Drączkowski został mianowany Kapelanem Honorowym (prałatem) Jego Świątobliwości Jana Pawła II. W styczniu 1992 roku został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego KUL; w marcu tegoż roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. W latach 1992-1994 wykładał patrologię oraz prowadził seminarium naukowe z patrologii w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu, włączonym, od 1992 roku, do Wydziału Teologii KUL.

Dnia 20 czerwca 1994 roku, dekretem Biskupa Toruńskiego, Doktora Andrzeja Suskiego, został mianowany pierwszym rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Toruńskiej na okres trzech lat. Z początkiem roku akademickiego 1994-1995 podjął również wykłady z patrologii i prowadzenie seminarium naukowego z patrologii w kierowanej przez siebie placówce. Od tego czasu datuje się jego zaangażowanie w działalność Radia Maryja, w formie comiesięcznych konferencji radiowych oraz tzw. "rozmów niedokończonych". Łączenie powyższych obowiązków z dojazdami do Lublina i pracą na pełnym etacie w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, na dalszą metę okazało się trudne do pogodzenia. Seminarium Toruńskie, po pierwszych trzech latach działalności, okrzepło na tyle, że rezygnacja ks. prof. Drączkowskiego z funkcji rektora, została przyjęta ze zrozumieniem przez Biskupa Toruńskiego. W liście z dnia 18 czerwca 1997 roku, skierowanym do pierwszego rektora, pisze ks. biskup dr Andrzej Suski, co następuje:

Czcigodny Księże Rektorze,

Pismem z dnia 9 maja br. Poinformował mnie Ksiądz Rektor o swoich trudnościach w łączeniu funkcji wychowawczych i naukowo - dydaktycznych, zgłaszając jednocześnie rezygnację z funkcji rektora Wyższego Seminarium Duchownego w Toruniu.
Rezygnację przyjmuję ze zrozumieniem, ponieważ niegdyś sam doświadczyłem podobnego dylematu. Rzeczywiście trudno łączyć przez dłuższy czas obowiązki rektora w Seminarium Toruńskim z etatowymi zajęciami profesora w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

Dziękuję serdecznie Księdzu Rektorowi za znaczący wkład w organizowanie Seminarium Toruńskiego u początków działalności tej instytucji. Doceniam szczególnie zaangażowanie w pracę formacyjną i troskę o poziom seminaryjnej dydaktyki. Z wdzięcznością przyjmuję również gotowość dalszej pomocy w prowadzeniu wykładów patrologicznych i kierowaniu pracami magisterskimi.
Jestem przekonany, że wyrażając wdzięczność pierwszemu rektorowi Almae Matris Thoruniensis, czynię to zarazem w imieniu duchowieństwa oraz całej społeczności seminaryjnej Diecezji Toruńskiej.

Biskup Toruński

Do powyższego listu został dołączony dokument, następującej treści:

Czcigodny Księże Rektorze,

Doceniając znaczący wkład w organizowanie Toruńskiego Seminarium Duchownego, zwłaszcza troskę o formację alumnów i właściwy poziom dydaktyki seminaryjnej, a także dając wyraz uznania duchowieństwa Diecezji Toruńskiej dla pierwszego rektora Almae Matris Thoruniensis, mianuję niniejszym Czcigodnego Księdza Profesora

KANONIKIEM HONOROWYM
Kapituły Katedralnej Toruńskiej

ze wszystkimi przywilejami tej godności w Diecezji Toruńskiej.

Toruń, dnia 18 czerwca 1997 roku
Biskup Toruński

Od 1997 roku do chwili obecnej (2001 r.) ks. prof. Fr. Drączkowski kontynuuje nieprzerwanie dalszą pracę w Wyższym Seminarium Duchownym w Toruniu, jako wykładowca patrologii - kierujący seminarium naukowym z patrystyki.

---

W latach 1995-2001, pod jego kierunkiem napisali prace magisterskie następujący alumni i kapłani Diecezji Toruńskiej:

1995
1. Bogdan Górski, Kerygmat w Stromatach Klemensa Aleksandryjskiego;
2. Dariusz Kruszyński, Φιλάνθρωπος Θεός w pismach Klemensa Aleksandryjskiego;

1997
3. Krzysztof Górski, Program doskonalenia chrześcijańskiego w świetle "Homilii o Księdze Liczb" Orygenesa;
4. Jurand Paczkowski, Tytuły chrystologiczne w "De civitate Dei" św. Augustyna;
5. Dariusz Zagórski, Tytuły chrystologiczne w "Hexaemeronie" św. Ambrożego;

1998
6. Jacek Koczorski, Poglądy manichejczyków w świetle "Contra Faustum" św. Augustyna;
7. Paweł Kubasik, Tytuły chrystologiczne w dziełach św. Augustyna: "De sermone Domini in monte", "De diversis quaestionibus ad Simplicianum", "Quaestionum Evangeliorum";
8. Mirosław Owczarek, Program doskonalenia chrzescijańskiego w świetle ekshortacji pastoralnych św. Augustyna (Enarrationes in Psalmos 1-50);
9. Wojciech Siemiątkowski, Nauka Orygenesa o miłości chrześcijańskiej w świetle "Komentarza do Listu św. Pawła do Rzymian";
10. Adam Zagórski, Problem cierpienia w "Enarrationes in Psalmos" św. Augustyna (Psalmy I-L);

1999
11. Andrzej Jakielski, Obraz Jezusa Chrystusa w świetle dzieła św. Augustyna "De consensu Evangelistarum";
12. Piotr Ordon, Laudate Dominum w "Enarrationes in Psalmos" św. Augustyna;
13. Marek Wysocki, Nauka Orygenesa o wierze w świetle jego "Komentarza do Listu św. Pawła do Rzymian";

2000
14. Piotr Jankowski, Chrystologia św. Augustyna w świetle jego dzieła "In Iohannis Evangelium tractatus" (I-XLVI);
15. Piotr Kwiatkowski, Chrystologia Ojców Kościoła w świetle czytań brewiarzowych;
16. Waldemar Milewski, Chrystologia św. Augustyna w świetle onomastyki "In Iohannis Evangelium tractatus" (Tract. XLVII-CXXIV);

2001
17. Tomasz Fryc, Aretologia św. Grzegorza Wielkiego w świetle "XL Homiliarum in Evangelia";
18. Adam Gałązka, Obraz Boga w "Quaestionum in Heptateuchum" św. Augustyna;
19. Mirosław Gierko, Lex Dei w "Enarrationes in Psalmos" św. Augustyna;
20. Leszek Stefański, Αγάπη - αγαπάω w Mowach Grzegorza z Nazjanzu;
21. Jan Szwal, Różnice i podobieństwa występujące w Czterech Ewangeliach w świetle "De consensu Evangelistarum" św. Augustyna;
22. Wojciech Wierzbicki, Caritas - dilectio w "Expositio Evangelii secundum Lucam" św. Ambrożego.

Uchwałą Senatu Akademickiego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, z dnia 17 maja 1997 roku, ks. Franciszek Drączkowski został powołany na stanowisko Profesora zwyczajnego w Katedrze Patrologii Greckiej na Wydziale Teologii KUL.
W 1999 roku, na prośbę Biskupa Sandomierskiego Prof. Dra hab. Wacława Świerzawskiego, ks. Franciszek Drączkowski przejął ponownie wykłady z patrologii oraz prowadzenie seminarium naukowego z patrystyki w Wyższym Seminarium Duchownym w Sandomierzu.

18 października 1999 roku Rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ks. prof. dr hab. Andrzej Szostek przyznał ks. prof. Franciszkowi Drączkowskiemu "nagrodę indywidualną II stopnia za oryginalne i twórcze osiągnięcia naukowe oraz kształcenie kadr naukowych".

Ks. prof. Franciszek Drączkowski jest promotorem 9 prac doktorskich:
1. Ks. Jóżef Grzywaczewski, Modlitwa w duchu Agape według Klemensa Aleksandryjskiego, Lublin 1987, s. XXII + 294;
2. Ks. Jerzy Pałucki, Chrystus Boski Lekarz, Wychowawca i Nauczyciel w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Lublin 1987, s. XXII + 268;
3. Ks. Aleksy Kowalski, Obraz człowieka w Stromatach Klemensa Aleksandryjskiego, Lublin 1991, 228;
4. Ks. Piotr Paciorek, Pismo św. Jako reguła wiary i moralności Kościoła na podstawie "Enarrationes in Psalmos" św. Augustyna, Lublin 1991, s. 236;
5. Ks. Leopold Rzodkiewicz, Chrystus przepowiadany Hellenom w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Lublin 1991, s. 258;
6. Ks. Norbert Widok, Akomodacja misyjna w teorii i praktyce Klemensa Aleksandryjskiego, Lublin 1991, s. 206; Opole 1992, s. 161;
7. Ks. Dariusz Drążek, Pojęcie "disciplina" w pismach św. Cypriana, Lublin 1994, s. 226;
8. Ks. Mariusz Szram, Chrystus - Mądrość Boża w nauce Orygenesa, Lublin 1996;
9. Ks. Wojciech Piątek, "Sprawiedliwy rozraduje się w Panu" w świetle "Enarrationes in Psalmos" św. Augustyna, Lublin 1998;

Z wyżej wymienionych, ks. dr Józef Grzywaczewski jest rektorem Polskiego Seminarium Duchownego w Paryżu (od 1998 roku), ks. dr Leopold Rzodkiewicz jest rektorem Wyższego Seminarium Duchownego w Legnicy, ks. dr Mariusz Szram, zatrudniony na stanowisku adiunkta w Katedrze Patrologii Greckiej w KUL, złożył (w styczniu 2001) do druku rozprawę habilitacyjną. Ks. dr J. Pałucki, habilitował się w 1996r.; od 1997 roku jest prodziekanem na Wydziale Teologii KUL; od 1999 - zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego.
Należy też dodać, że pod kierunkiem ks. prof. Franciszka Drączkowskiego zostało napisanych 167 prac magisterskich.

Ks. Franciszek Drączkowski pełnił (lub pełni nadal) następujące funkcje:
1. Członka Kolegium Redakcyjnego "Vox Patrum" - od 1981;
2. Członka Komisji Rewizyjnej Towarzystwa Przyjaciół KUL - od 1985 r. do 1991 r.;
3. Przewodniczącego Wydziału Teologiczno-Kanonicznego Towarzystwa Naukowego KUL - od 1987 r. do 1990 r.;
4. Kuratora Koła Filmologicznego - od 1987 r. do 1992r.;
5. Prodziekana Wydziału Teologicznego - od 1990 r. do 1993 r.;
6. Przewodniczącego Ogólnopolskiej Sekcji Patrystycznej przy Komisji Episkopatu ds. Nauki Katolickiej - od 1990 r. do 1995r.;