Wydział Nauk Humanistycznych powstał w roku 1918 jako jeden z czterech pierwszych wydziałów uczelni. Początkowo studia na WNH przebiegały w dwu grupach: historycznej i filozoficznej, ale do roku 1922 ukształtował się układ sekcyjny, początkowo z czterema sekcjami: filozoficzną, filologii klasycznej, filologii nowożytnej i historii.

Dla intelektualnego kształtu Wydziału i sposobu postrzegania jego dokonań w innych ośrodkach bardzo ważni są profesorowie będący jego pracownikami, którzy uważani są za twórców polskiej myśli naukowej, m.in. Czesław Zgorzelski, Jan Parandowski, Stanisław Szober, Witold Doroszewski, Tadeusz Brajerski, Juliusz Kleiner, Jan Czekanowski, Marian Plezia, Zygmunt Sułowski, Jerzy Kłoczowski, Irena Sławińska.

 

W ciągu następnego półwiecza Wydział zreorganizował się i wyłonił szereg sekcji oraz instytucji pozasekcyjnych. Dziś Wydział składa się z 8 Instytutów, kształcących na poziomie licencjackim i magisterskim w zakresie: historii, historii sztuki, filologii polskiej, filologii klasycznej, filologii romańskiej, filologii angielskiej, filologii germańskiej i filologii słowiańskiej, sinologii, edytorstwa, turystyki kulturowej i humanistyki cyfrowej. Od roku akademickiego 2007/2008 wszystkie instytuty Wydziału rozpoczęły 3-letnie studia I stopnia (licencjackie) i i 2-letnie II stopnia (magisterskie) - zob. więcej w zakładce "Nauka"). Ponadto prowadzone są studia doktoranckie w zakresie: literaturoznawstwa, językoznawstwa, historii i historii sztuki.

 

WNH utrzymuje już od lat ożywione kontakty z wieloma ośrodkami uniwersyteckimi w kraju i za granicą. Najbardziej znaną i praktykowaną co roku formą współpracy są wyjazdy stypendialne nauczycieli akademickich i studentów, zwłaszcza w ramach programu Socrates-Erasmus (od 2007/2008 ERASMUS), do następujących uczelni partnerskich: Belgia (Katholieke Universiteit Leuven, Université Catholique de Louvain-la-Neuve), Czechy (Charles University in Prague), Estonia (Tallinn University), Francja (Université de Paris X, Université de Paris VIII, Université de Paris 1 - Panthéon Sorbonne, Université René Descartes - Paris V, Université Catholique de l'Ouest, Université d'Orléans, Université Catholique de Lille), Hiszpania (Universidad de Vigo, Universidad de la Rioja), Holandia (Radboud Universiteit Nijmegen), Niemcy (Universität Konstanz, Freie Universität Berlin, Technische Universität Chemnitz), Słowacja (Katolícka univerzita v Ružomberku), Szwajcaria (Université de Fribourg), Węgry (Eötvös Loránd University, Péter Pázmány Catholic University), Włochy (Università degli Studi di Roma „La Sapienza", Università degli Studi di Bergamo, Università degli Studi di Milano, Libera Università Maria SS. Assunta). Np. w roku akad. 2006/07 do wymienionych ośrodków wyjechało 36 pracowników i 43 studentów z WNH (z ogólnej liczby 117 studentów z całej Uczelni). Pracownicy WNH - obok już wymienionych uczelni - współpracują również z innymi uniwersytetami i placówkami naukowymi za granicą, wśród których są m.in.: Centre International des Langues et Cultures w Wandei (Francja), The Royal National Institute for the Blind London (Wielka Brytania), Katolicki Uniwersytet w Piliscaba (Węgry), Université de Québec w Montrealu, University of Ottawa (Kanada), University of Edinburgh, Uniwersytet w Amsterdamie (Holandia), Uniwersytet w Tokyo (Japonia). Biorą też udział w Środkowoeuropejskim Programie Wymiany Akademickiej CEEPUS (razem z uczelniami z Rumunii, Czech, Chorwacji, Austrii, Węgier, Słowacji) oraz w projekcie badawczym „Euroslavia" w ramach programu UE Socrates-Lingua.

Świadectwem dynamicznego rozwoju i wysokich kwalifikacji kadry naukowej Wydziału są certyfikaty jakości kształcenia, przyznane przez Uniwersytecką Komisję Akredytacyjną (UKA) czterem Instytutom WNH: Filologii Polskiej, Filologii Klasycznej, Historii i Historii Sztuki. Ponadto trzy kierunki - filologia polska, filologia (w specjalnościach: f. angielska, f. germańska, f. romańska, f. słowiańska, f. klasyczna) oraz historia sztuki - zostały pozytywnie ocenione przez Państwową Komisję Akredytacyjną (PKA). Wszystkie zatem Instytuty WNH poddały się już procedurom oceny kształcenia, czy to przez UKA, czy przez PKA. Należy tu podkreślić, iż aprobujące raporty obu tych gremiów naukowych potwierdzają wysoki poziom pracowników Wydziału zarówno tych samodzielnych, jak i młodych, oraz ich osiągnięcia naukowo-dydaktyczne.

W roku 2006, w wyniku przeprowadzonej przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego parametryzacji, Wydział otrzymał pierwszą kategorię, co niewątpliwie świadczy o wysokiej jakości prowadzonych na Wydziale badań oraz innych formach aktywności naukowej.