DZIENNIKARZEM BYĆ

 

Dziennikarzem być - marzenie dla wielu, jednak nie każdy na początku wie, że trzeba mieć nie lada samozaparcie by osiągnąć sukces. Tylko nielicznym się to udaje i nie jest to łatwa droga - jest to pasja, której często podporządkowuje się całe życie.
 
Predyspozycje
Pracując w branży mediów trzeba wykazywać się ponadprzeciętną komunikatywnością, odwagą, czasem okazać pokorę, nade wszystko być elastycznym, dopasowywać się do otoczenia i sytuacji, w chwilach stresu i w nowych sytuacjach zachować „zimną krew". Kolejne cechy niezbędne w tej pracy to świeżość i jasność umysłu i nade wszystko kreatywność. Nie można obstawać przy swoim, bo każdy może się mylić, a szczególnie w kontaktach z ludźmi, w specyficznych sytuacjach trzeba pamiętać o zachowaniu odpowiedniej postawy - umieć przyznać się do błędu. Istotna jest szybkość działania i umiejętność wyłapywania tych faktów, które są istotne. Często to intuicja, ale i ciężka praca - wiedza jest bronią - tajną i skuteczną, i trzeba ją mieć zanim inni posiądą. Nie bez przyczyny jest to wyścig z czasem i z innymi, by mieć informacje z pierwszej ręki. Artykuły nie mogą być tylko informacją; notki informacyjne - owszem, mają czegoś uczyć, zawierać kontekst, nie można jednak zatracić poczucia realności i wystrzegać się należy obierania którejkolwiek z stron, szczególnie w Polsce. Mieszanie się w sprawy polityczne, społeczne - nie jest najrozsądniejszym rozwiązaniem, ale jednak to właśnie znajduje się w centrum zainteresowania, więc należy zachować umiar. Ideałem jest przedstawianie zachowania, rozpatrywanie go w głębszym kontekście bez oceniania. Pracując w mediach, trzeba mieć świadomość, że zaszczepia się swoje przekonania większości publiczności. To jest swoista odpowiedzialność etyczna.


Kontakty
Praca ta opiera się na współistnieniu z światem - ludźmi, wydarzeniami, miejscami. Często zadziwiającymi, zaskakującymi. Wysoka komunikatywność to podstawa. Trzeba umieć rozmawiać z rożnymi ludźmi, dostosować się do ich sposobu bycia - nie każdy jest miły, ważne by jednak nie stracić siebie. Rozmowy z ludźmi, podtrzymywanie kontaktów, uśmiech do słuchawki, gdy akurat na tym stanowisku się pracuje, dostosowanie się do tonu rozmowy... Szczególnie trzeba się opanować, gdy słyszy się skargi - nieważne na co. Trzeba znać też granicę bycia uprzejmym, by nie dać wejść sobie na głowę. W pewnym momencie powiedzenie „dość" jest wskazane.

W tej pracy trzeba być na bieżąco, być odpornym na stres, komunikować się w każdej sytuacji i z każdym, umieć dostosować się do charakteru zdarzenia i człowieka - zarządzanie czasem to podstawa. Praca w mediach to praca na cały etat, bo nigdy nie wiadomo czego i gdzie się dowiemy. Plus kreatywność, gdy braknie bieżących tematów. Oczywiście najpierw należy wykonać mrówczą pracę - przygotowanie się do tematu, a to bywa czasem bardzo wciągające.

Wiele osób z branży uznaje, że im wcześniej się zaczyna, zdobywa pierwsze szlify, tym lepiej. Ważny jest entuzjazm młodości, nieskażony rutyną, a jedyne zagrożenie, którego należy się wystrzegać, to chęć pójścia na skróty - by zostać publicystą, mieć własny program, rubrykę, trzeba doświadczenia - znajomości języków (co najmniej dwóch), czytać, obserwować, rozmawiać. Trzeba mieć samozaparcie, by cały czas się uczyć - czytać swoje teksty, słuchać siebie i odszukiwać błędy, widzieć je. To dążenie do doskonałości powinno towarzyszyć każdemu, kto chce pracować w mediach.


Studia
Studiując można już zdobywać doświadczenie - szlify dziennikarskie. Popularne są gazety studenckie, czasem studenci zakładają własne dzięki wsparciu uczelni. Rozgłośnie radiowe - studenckie lub akademickie. Z doświadczeniem w telewizji bywa gorzej. Ale od czego są koła filmowe i tym podobne w ośrodkach kultury czy przy uczelniach. Doświadczenie jest o tyle istotne, że same studia nie są wyznacznikiem posiadania umiejętności.

Inicjatywa, poszukiwanie możliwości rozwoju, nauka we własnym zakresie, organizacja własnego czasu tak, by pogodzić studiowanie ze zdobywaniem kwalifikacji - to procentuje w przyszłości. Praktyka czyni mistrza i dlatego ważne jest by napisać tekst, stworzyć materiał radiowy lub telewizyjny. Nie można jednak bagatelizować wartości teoretycznej wiedzy o pewnych mechanizmach.


Szukaj pracy
Do pracy trzeba zabrać się jak najszybciej, bo po studiach można tylko stanąć w ogonku razem z pozostałymi, którzy mają tyle samo - dyplom i czasem może doświadczenie. Jednak nie można poddawać się i trzeba walczyć o własne marzenia - wiara we własne możliwości, pewność siebie pozwalają na zaistnienie z najlepszej strony. Trzeba zwrócić uwagę na to, że już od 22-24latków wymaga się doświadczenia i znajomości języków obcych. Wielu uznaje, że do tej pracy trzeba się urodzić. Pasja i zapał są podstawą, bez tego jest trudno. Kreatywność jest wielkim plusem.

Ogłoszeń jest niewiele, jeśli nie bardzo mało. Ale należy szukać, składać podania, zaczynać metodą małych kroczków - w otoczeniu szukać możliwości zatrudnienia - gazet lokalnych, studenckich, rozgłośni, telewizji. Może nie od razu będzie to kariera przynosząca profity, będzie ciężko, ale należy pamiętać, że cel wart jest poświęceń. Marzenia są przecież po to, by je realizować.  


Autor: Danuta Kowalczyk
Źródło: http://www.kariera.com.pl

 

Autor: Paweł Piech
Ostatnia aktualizacja: 28.07.2010, godz. 13:17 - Dorota Maj