Władysław Witczak

prof. dr hab., prof. zw. Ur. 23 stycznia 1941 r. w Chotczy Górnej. W latach 1961-1967 odbył studia na Wydziale Lekarskim Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. Rozprawę doktorską pt. Zawał serca u żołnierzy zawodowych obronił w 1981 r.; promotor: płk prof. dr hab. med. Sylwester Czaplicki. Rozprawa habilitacyjna na temat Zagrożenie chorobą niedokrwienną serca i znajomość podstawowych zasad jej zapobiegania (1990). Od 2000 r. zatrudniony w KUL, tytuł profesora nauk medycznych uzyskał w 2000 r. Od 2002 r. profesor zwyczajny. Kierownik Katedry Prawa Medycznego i Medycyny Sądowej.

Ważniejsze publikacje:

Zdrowotne i pozazdrowotne uwarunkowania zdolności do ciężkiej pracy umysłowej, „Roczniki Nauk Prawnych” (2008); Zdolność do ciężkiej pracy umysłowej, „Teka Komisji Prawniczej PAN Oddział w Lublinie” (2008); Przymus leczenia chorego z zaburzeniami psychicznymi w prawie polskim. „Roczniki Teologiczne” (2007); Ochrona prawa do życia, w: Solidarność z rodziną (2006); Prawnokarna ochrona stanu zagrożenia życia w prawie polskim, „Alma Mater” (2006); Prawne i moralne uwarunkowania eksperymentu medycznego, „Skalpel” (2006); Godność osoby ludzkiej a eksperyment badawczy, w: Hominum causa omne ius constitutum est. Księga Jubileuszowa ku czci Profesor Alicji Grześkowiak (2006); Odpowiedzialność karna lekarza za nieudzielenie pomocy w stanie zagrożenia życia w prawie polskim i ukraińskim, w: Ius et Fides. Księga jubileuszowa z okazji siedemdziesiątych urodzin Profesora Jana Świtki (2006); Zgoda pacjenta na zabieg medyczny w świetle ustawy o zawodzie lekarza, w: Ecclesia et status. Księga jubileuszowa z okazji 40-lecia pracy naukowej Profesora Józefa Krukowskiego (2004); Prawne uwarunkowania i zasady wykonywania zawodu lekarza w: Iustitia civitatis fundamentum. Księga Pamiątkowa ku czci Prof. Wiesława Chrzanowskiego (2003); Odpowiedzialność karna lekarza za nieudzielanie pomocy w stanie zagrożenia życia, w: Ius et lex. Księga Jubileuszowa ku Czci Profesora Adama Strzembosza (2000).

Aktualny zakres badań obejmuje postawy studentów i ich rodzin wobec transplantacji narządów oraz w zakresie zadośćuczynienia w prawie polskim. Jest ordynatorem Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Wojskowego w Lublinie, przewodniczącym Komisji Rewizyjnej Oddziału Lubelskiego Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego oraz członkiem: Komisji Bioetycznej Wojskowej Izby Lekarskiej, Komisji Prawniczej Oddziału PAN w Lublinie, Stowarzyszenia Kanonistów Polskich, Towarzystwa Naukowego KUL, Polskiego Towarzystwa Kardiologicznego, Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego oraz European Society of Cardiology. W 2006 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.