Czy warto studiować polonistykę? Opinie absolwentek

 

Paulina Sieradzka:

 

Czy warto studiować polonistykę? Warto rzecz jasna! Filolog to ten, który umiłował słowo, więc być filologiem, to być kimś, kto pracuje dla słowa. A że słowo jest częścią naszego świata, funkcjonowania w rzeczywistości, życia wreszcie, to jasne jest, że filolog jest bytem koniecznym, uzupełnia braki, których nie wytworzy natura. Jest on zatem artystą słowa rzec by można. Jak wszyscy wiedzą, artysta nie może wytwarzać bylejakości, dlatego też i praca filologa musi być pracą najwyższej jakości. Tego właśnie nauczyłam się na filologii polskiej, iż nie można wykonywać pracy miernej, bo to każdy potrafi. Wiemy, że każdy Polak umie lepiej lub gorzej mówić po polsku, ale z pewnością potrafi robić inne rzeczy lepiej. Tak też polonista umie lepiej lub gorzej na przykład gotować, ale mówić po polsku musi w sposób bliski doskonałości.

 

Powyższy tok przyczynowo-skutkowy jasno pokazuje, że polonistyka uczy analitycznego myślenia. Ten, kto przeczytał i zrozumiał choć połowę twórczości na przykład Cypriana Norwida i wie, jak dokonać skrupulatnej analizy składniowej każdej z części zdania, nie może nie myśleć analitycznie, nie posiadać umiejętności logicznego myślenia. A to, zdaje się, jedna z najważniejszych umiejętności służąca panowaniu nad bałaganem świata tego.

 

Tyle o logicznym myśleniu. A co na temat czytania? Niewiele można powiedzieć na ten temat. Czytanie jest po prostu delicją, przyjemnością. Kto tak nie uważa, polonistą być nie powinien. A jeśli nie zdążył się o tym przekonać, to najwyższa pora! Do dzieła!

 

A co można robić po polonistyce? Wszystko! Jeśli chcesz zostać stolarzem – nic nie stoi na przeszkodzie, nawet po polonistyce. Jeśli z radością studiowałeś filologię polską, jesteś teraz szczęśliwym człowiekiem i do doskonałości brakuje Ci tylko stolarstwa – do dzieła! Gwarantuję, że po przeczytaniu całej (lub prawie całej) literatury każdą życiową decyzję możesz podejmować w wolności, manipulacja nie grozi poloniście.

 

W studiowaniu przecież o to chodzi, by robić to, co się lubi. Jeśli ktoś natomiast chce zacząć studia na danym kierunku tylko dlatego, że znajdzie po nim pracę, to szybko się rozczaruje, wszak w ciągu pięciu lat rynek pracy zmienia się jak w kalejdoskopie. A męczyć się aż pięć lat, przyswajając sobie treści, których się nie lubi – tego nie życzę nikomu. Poza tym praca z frustratem jest bardzo uciążliwa. Spotkałam w wydawnictwie osoby, który robią coś, co w ogóle nie daje im satysfakcji. Najwięcej problemów z tym pracownikiem ma szef. Lepiej więc poświęcić tydzień, wyciszyć się i przemyśleć to, co się w życiu chce robić.

 

I anegdota na koniec mej kruchej wypowiedzi. Anegdota dotyczy bezkrytycznego zaufania maszynie. Menadżer pewnej dobrze prosperującej firmy zatrudnił polonistę na stanowisku „jakimś tam”. Polonista pracował przy komputerze. Menadżer, jako że był „osobą interesującą się pracą każdej z zatrudnionych osób”, pewnego dnia podszedł do polonisty, mówiąc: „Dlaczego pan poprawia przecinki? Przecież Word wszystko podkreśli”.

 

Zuzanna Guty:

 

Czy i dlaczego warto studiować polonistykę? Z pewnością jest to kierunek z tradycjami, który warto rozważyć. Oferuje swoim studentom wiele interesujących specjalizacji:  nauczycielską,  redaktorsko-tekstologiczną, teatrologiczną, krytykę artystyczną, translatologiczną, glottodydaktyczną czy  antropologiczno-kulturową. Instytut Filologii Polskiej KUL prowadzi również inne, pokrewne kierunki: Edytorstwo czy Teksty kultury i animacja sieci w ramach nowoczesnej humanistyki. Więcej, studenci mają tu możliwość uczestniczenia w wymianach międzynarodowych w ramach programu ERASMUS, co niewątpliwie pozwala doskonalić znajomość języków obcych. Katolicki Uniwersytet Lubelski ma podpisane umowy partnerskie z wieloma uczelniami w całej Europie, by wspomnieć o: Belgii, Bułgarii, Cyprze, Francji, Grecji, Hiszpanii, Holandii, Turcji, na Węgrzech czy w Wielkiej Brytanii. Absolwenci uczelni mają także pierwszeństwo w kontynuowaniu studiów na etapie II stopnia.

 

Pracownicy Instytutu Filologii Polskiej to ludzie z pasją, o różnych zainteresowaniach badawczych. Są pozytywnie nastawieni do studentów, gotowi do pomocy i dyskusji na różne tematy. Kierunek ten pomaga wykształcić umiejętności posługiwania się poprawną polszczyzną, niezbędne w pracy redaktora w wydawnictwie, dziennikarza czy nauczyciela. Pozwala także doskonalić analizę i interpretację dzieła literackiego i nie tylko – szeroko rozumianych tekstów kultury. Możesz tez zdobyć wiele umiejętności praktycznych, już na etapie studiów nawiązać współpracę w ramach oferowanych prze Biuro Karier staży. Na uczelni działają także następujące organizacje studenckie: Koło Dydaktyków Polonistów, Koło Edytorów KUL, Koło Językoznawcze Studentów Filologii Polskiej KUL, Koło Krytyków Literackich, Koło Naukowe Badań nad Twórczością Pozytywistów, Koło Naukowe Teatrologów KUL i  Koło Polonistów Studentów KUL.

 

 

Opisy kierunków i wymagania w serwisie rekrutacyjnym:

• Filologia polska (studia I stopnia)

• Filologia polska (studia II stopnia)

• Edytorstwo (studia I stopnia)

• Humanistyka cyfrowa (studia II stopnia)

 

Zadaj nam pytanie!

Nie ma głupich pytań, są tylko głupie odpowiedzi! Znacie to powiedzenie? My się z nim zgadzamy.Naukowcy to ludzie ciekawi świata i takie też osoby chętnie widzimy wśród studentek i studentów. Jeśli masz pytanie o filologię polską, na którego odpowiedzi tutaj nie ma, wyślij nam wiadomość na adres filpol@kul.pl, a my odpowiemy i chętnie też uzupełnimy nasz FAQ.