20 III 1946 r. Senat Akademicki dokonał wyboru ks. prof. Antoniego Słomkowskiego na rektora KUL.


W tym okresie do głównych trosk ks. rektora Słomkowskiego należało odzyskanie obydwóch budynków i stopniowe przeprowadzenie w nich niezbędnych remontów. Skomplikowany problem stanowiła też kwestia wznowienia działalności Uniwersytetu. Paradoksalnie sprzeciwiał się jej polski rząd emigracyjny, widząc w tym legitymizację rządów komunistycznych. Pomimo sprzeciwu legalnych władz polskich ks. rektor Słomkowski zdecydował się na wznowienie działalności KUL, z dużym wyczuciem wykorzystując moment, kiedy pozycja komunistów w Polsce nie była jeszcze ugruntowana. Dzięki temu udało się uniknąć upaństwowienia Uniwersytetu i zachować jego katolicki charakter.
Dzięki staraniom ks. rektora ukończono budowę bloku przy ulicy Chopina, gdzie latem 1949 r. można było przenieść zbiory biblioteczne z dawnej biblioteki przy ulicy Panny Maryi. Poza tym zakupiono Poczekajkę, która początkowo stanowiła bazę żywnościową dla KUL. Reaktywowano także Towarzystwo Naukowe KUL i Towarzystwo Przyjaciół KUL. To tylko niektóre z wielotorowych działań ks. rektora, które doprowadzić miały do rozbudowy Uczelni i podniesienia jakości kształcenia.

WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona