https://www.kul.pl/Eksperci / Krzysztof KAUCHApl https://www.kul.pl/coz-to-jest-prawda,art_106421.html Ks. prof. dr hab. Krzysztof Kaucha w komentarzu dla Fundacji Prodoteo o prawdzie. Komentarz dostępny pod linkiem. https://www.kul.pl/chrislam-zmyslona-hybryda,art_97696.html 16 stycznia br. na portalu Onet ukazał się artykuł red. Marcina Gonery pt. Abdykacja Benedykta XVI i narodziny "chrislamu". Nowa teoria spiskowa?, prezentujący główne treści książki Hieronima Noxa Chrislam. Nowa religia papieża Franciszka, która ukazała się pod koniec 2021 roku. Zarówno artykuł, jak i książka domagają się komentarza tym bardziej, że 26 stycznia br. jest obchodzony XXII Dzień Islamu w Kościele katolickim w Polsce. Będzie on także obejmować wspólną modlitwę chrześcijan i muzułmanów. ,,Rewelacje” zawarte w książce Chrislam, jakoby w Watykanie zrodził się pomysł połączenia chrześcijaństwa i islamu (chrislam) i tak miałaby powstać nowa religia dla Europy, są nieprawdziwe. Trudno im przypisać nawet minimalne prawdopodobieństwo. Religii nie krzyżuje się jak rośliny czy zwierzęta. Rzetelny religioznawca musi to wiedzieć (dlatego rodzą się pytania: na jakiej podstawie autor Chrislamu przedstawia się jako religioznawca? Na jakiej podstawie w artykule red. Gonery jest on przedstawiony jako teolog?). ,,Skrzyżowanie” chrześcijaństwa i islamu jest niemożliwe i to zarówno z perspektywy chrześcijaństwa, jak i islamu. Islam z wielką siłą jest przekonany o definitywnej randze proroka Muhammada (o wiele wyższej niż ranga Jezusa w oczach islamu), Koranu, szariatu, a także o tym, że Jezus na pewno nie umarł na krzyżu. W ostatniej chwili Bóg go uratował przed tą haniebną śmiercią. Został ukrzyżowany ktoś inny wzięty z tłumu. Dla chrześcijaństwa ukrzyżowanie Jezusa jest jednym z fundamentów tej religii. Bez niego ona przestaje istnieć. Ona nie istnieje także bez Zmartwychwstania Jezusa i Jego definitywnie najwyższej rangi w dziejach świata. Dla wielu wyznawców islamu chrześcijaństwo jest wielkim błędem, jest wypaczeniem religii monoteistycznej, bo jest tryteizmem (wiarą w trzech bogów). Warto w tym miejscu (w duchu apologii chrześcijaństwa) zwrócić uwagę na to, że chrześcijańska nauka o Bogu jako Trójjedynym (Trójcy Świętej) osadzona jest tylko i wyłącznie na boskim autorytecie Jezusa i Jego nauczaniu. Jezus wyraźnie mówił o Bogu Ojcu, o sobie jako Jego Synu i o Duchu Świętym. Chrześcijańska wiara i nauka o Trójcy (jedyności Boga i zarazem że jest On w trzech Osobach) nie jest i nie może być uzasadniona żadną spekulację filozoficzną, bo żadna nie jest tu możliwa. Tylko ludziom nieznającym historii i treści religii może się wydawać, że doktryna religijna może być wymienna (zamienna), jak waluta czy towar, czy klocki lego. Nie jest niemożliwe, że pomysł ,,chrislamu” (lub podobne pomysły) zrodził się przy biurkach urzędników lub inżynierów społecznych, którzy nie rozumieją i nie czują siły tradycji religijnej (także tradycji teologicznych i mistycznych), lecz na pewno nie u chrześcijan, a tym bardziej papieża. Religie, zwłaszcza tak teologicznie wyraziste jak chrześcijaństwo i islam nie hybrydują się, co wcale nie znaczy, że wyznawcy religii (zwłaszcza monoteistycznych) nie rozumieją siebie nawzajem. W sposób oddolny, a dziś także dzięki oficjalnym przedstawicielom wielkich religii rodzi się między ludźmi wierzącymi w jednego Boga coraz większa otwartość, zrozumienie, dialog i wzajemny szacunek. Rodzi się także wspólna modlitwa. A modlitwa zawsze przynosi pokój. Komentarz został opublikowany: Onet: Między ludźmi wierzącymi w jednego Boga jest szacunek Misyjne.pl: Teolog KUL: między ludźmi wierzącymi w jednego Boga jest szacunek https://www.kul.pl/boze-narodzenie,art_97394.html Już za niedługo, już za chwilę rozpoczną się najbardziej oczekiwane i ulubione przez Polaków święta - święta Bożego Narodzenia, a wraz z nimi wigilia, opłatek, pasterka, żłóbek i kolędy… Co to jest Boże Narodzenie? Mówiąc precyzyjnie, w języku liturgicznym Kościoła katolickiego Boże Narodzenie to Uroczystość Narodzenia Pańskiego obchodzona 25 XII lub okres (Okres Narodzenia Pańskiego) trwający od Uroczystości Narodzenia Pańskiego do święta Chrztu Chrystusa. Boże Narodzenie to chrześcijańskie święto wprowadzone już w starożytności (w IV wieku w Rzymie) celem uczczenia faktu narodzin Jezusa Chrystusa – najważniejszej w oczach chrześcijan Osoby w dziejach świata. Dlaczego (nie tylko) Polacy z utęsknieniem czekają na Boże Narodzenie i dlaczego są to dla nich najpiękniejsze święta? Odpowiedź dawana przez socjologów, że są to święta najbardziej rodzinne (a Polacy najwyżej wśród cenionych wartości sytuują rodzinę) jest tylko częściowo wyczerpująca. Podobnie odpowiedź etnologów i kulturologów, że święta Bożego Narodzenia posiadają najbogatszą oprawę w postaci zwyczajów i obyczajów nie może w pełni zadowalać (można bowiem zapytać: dlaczego powstało tak wiele bożonarodzeniowych zwyczajów i obyczajów, i dlaczego powstają nowe?). Odpowiedź dzisiejszego świata reklamy, że są to najbardziej magiczne święta nie wytrzymuje konfrontacji z rzeczywistością: kto przestał być dzieckiem, ten wie, że św. Mikołaj z prezentami, jego zaprzęg i renifery, cudowna pierwsza gwiazdka, mówiące ludzkim głosem w Wigilię zwierzęta to… A jednak, niemal jak dzieci każdego roku nie możemy doczekać się tych świąt. Dlaczego? Odpowiedź daje spojrzenie teologiczne. Istotne jest, że święta Bożego Narodzenia przypominają i odnawiają trwały porządek rzeczy: porządek całego świata i jego historii. Historia to dzieło ludzi, lecz uczestniczy w niej (od jej początku do końca) także Bóg. Osnową (i wyjaśnieniem) całej rzeczywistości jest historia Boga z ludźmi. Święta Bożego Narodzenia przypominają początek najważniejszego wydarzenia tej historii (ku któremu ona od początku zmierzała), którym było życie Jezusa Chrystusa. On i Jego życie odnowiło człowieka (i świat), ponownie skierowało go ku Bogu, ku ideałom moralnym i ku jedności całej ludzkości. Święta Bożego Narodzenia, stawiając w centrum prostotę narodzin Jezusa (Boga, Syna Bożego, Jednorodzonego Syna Boga Ojca, zapowiadanego i oczekiwanego przez żydów Mesjasza), Świętą Rodzinę, prostotę stajenki i pasterzy dają człowiekowi możliwość powrotu do swego nieskażonego (właściwego) początku: harmonii i jedności z Bogiem, najbliższymi, wszystkimi ludźmi i całym stworzeniem (światem). Spojrzenie teologiczne zadaje proste pytanie: jeśli Bóg istnieje, to czy nie powinien pojawić się w świecie ludzi jako jeden z nich i w taki sposób, jak każdy człowiek przychodzi na świat? Tylko dzięki Bożemu Narodzeniu jest to pytanie retoryczne i tylko dzięki Bożemu Narodzeniu takie pytanie można w ogóle postawić. Boże Narodzenie pozwala zrozumieć kim jest Bóg i jak rozumieć boskość. Można to ująć niemal w postaci krótkiej definicji (zaczerpniętej z myśli Josepha Ratzingera/Benedykta XVI – najwybitniejszego teologa chrześcijańskiego naszych czasów): właściwością Boga jest to, że nigdy nie jest Go w stanie objąć to, co największe, a jednocześnie pozwala się On objąć temu, co najmniejsze: rękom Matki, ubogiemu żłóbkowi i ludzkiemu sercu. Chcemy to po raz kolejny przeżyć i zapamiętać, i dlatego Boże Narodzenie to najpiękniejsze święta. Komentarz został opublikowany: Gość Niedzielny (gosc.pl): Dlaczego Boga nie jest w stanie objąć to, co największe? wiara.pl: Dlaczego Boga nie jest w stanie objąć to, co największe?