Wystawa o ks. Franciszku Blachnickim

Historia życia i działalność ks. Franciszka Blachnickiego jest tematem nowej wystawy KUL, którą od 27 marca będzie można oglądać na placu przed Kościołem Akademickim KUL. Wernisaż będzie połączony z prezentacją okolicznościowej publikacji autorstwa Grażyny Wilczyńskiej. Ksiądz Franciszek Blachnicki jest jedną z postaci, które obok papieża Jana Pawła II i prymasa Stefana Wyszyńskiego, wywarły największy wpływ na polski Kościół w okresie PRL. Ekspozycja została przygotowana we współpracy KUL i Instytutu Pamięci Narodowej.

Otwarcie wystawy, na którą zapraszają rektor KUL ks. prof. Mirosław Kalinowski oraz dyrektor IPN w Lublinie Robert Derewenda, odbędzie się w poniedziałek, 27 marca, o godz. 10 na placu przed Kościołem Akademickim KUL.

W ostatnich dniach Instytut Pamięci Narodowej ogłosił, że śmierć ks. Franciszka Blachnickiego w dniu 27 lutego 1987 r. nastąpiła na skutek zabójstwa poprzez podanie ofierze śmiertelnych substancji toksycznych. Rektor KUL odnosząc się do tej informacji podkreślił, że potwierdzenie w śledztwie, że ks. Blachnicki, został zamordowany poprzez otrucie, to bardzo ważny fakt dla procesu beatyfikacyjnego prowadzonego w jego sprawie. – Postępowanie śledczych wykazało, że ks. Blachnicki był ofiarą systemu komunistycznego. Jego inicjatywy formacyjne, m.in. Ruch Światło-Życie, były niewygodne dla reżimowych władz, ponieważ kształtowały młodzież w duchu wolności, poszanowania praw człowieka i chrześcijańskiego systemu wartości – mówił rektor KUL.

Ksiądz Franciszek Blachnicki (1921-1987) jest zaliczany – jak podkreślają historycy – do najwybitniejszych przedstawicieli polskiego duchowieństwa katolickiego w okresie PRL. Był założycielem i duchowym ojcem Ruchu Światło-Życie – jednego z ruchów odnowy Kościoła wg nauczania Soboru Watykańskiego II – oraz wspólnoty życia konsekrowanego Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła. Walczył z okupantem niemieckim w czasie II wojny światowej, trafił do KL Auschwitz, w 1942 r. był skazany na karę śmierci.

Ks. Franciszek Blachnicki był wieloletnim wykładowcą teologii na KUL. Obszar jego pracy naukowej obejmował zagadnienia pedagogiki chrześcijańskiej, katechetyki, teologii pastoralnej i liturgiki. Współtworzył Instytut Teologii Pastoralnej KUL, a przy nim Lubelski Zespół Liturgistów oraz Instytut Formacji Pastoralno-Liturgicznej. Doktorat uzyskał w 1965 r., ukończona w 1973 r. habilitacja z teologii pastoralnej nie została zatwierdzona przez władze komunistyczne. Jego osobiste doświadczenie żywej wiary i pogłębione studia teologiczne dały podwaliny Ruchu Światło-Życie, który, jako ruch posoborowej odnowy Kościoła, funkcjonuje dziś na wszystkich kontynentach.

W okresie PRL był represjonowany przez władze komunistyczne – od lat 50-tych XX wieku do nagłej śmierci w 1987 roku w Carlsbergu w Niemczech był obiektem szykan i inwigilacji, które miały ograniczyć zasięg jego oddziaływania na polskie społeczeństwo. Departament I MSW PRL umieścił w Carlsbergu wśród współpracowników ks. Blachnickiego agentów, w tym o pseudonimach „Yon” i „Panna”, wykonujących ofensywne zadania wywiadowcze na rzecz PRL-owskiego wywiadu na terenie Niemiec, które polegały między innymi na ścisłej inwigilacji kapłana oraz podejmowaniu działań zmierzających do destrukcji podejmowanych przezeń przedsięwzięć.

Od 1995 r. prowadzony jest proces beatyfikacyjny w sprawie ks. Blachnickiego.