Wznowienie działalności KUL

Dzięki jego determinacji i talentom organizacyjnym udało się przezwyciężyć problemy materialne (budynek KUL, zamieniony przez Niemców na szpital znajdował się w opłakanym stanie) i przeszkody stwarzane przez komunistów. Dzięki temu 3 listopada 1944 r. na KUL rozpoczęły się wykłady. Dziewięć dni później miała miejsce pierwsza powojenna inauguracja roku akademickiego. Pewnego rodzaju zapowiedź nadchodzących trudnych czasów stanowiły postaci przybyłych na nią gości.

 

Obok wikariusza generalnego diecezji lubelskiej ks. Józefa Kruszyńskiego uczestniczyli w niej przedstawiciele władzy komunistycznej m.in. generałowie Bułgarin i Berling. Pomimo to działania ks. rektora Słomkowskiego doprowadziły do wznowienia działalności Uczelni w momencie, gdy inne polskie ośrodki akademickie wciąż pozostawały na terenach ogarniętych wojną. Początkowo reaktywowano trzy wydziały: Nauk Humanistycznych, Teologiczny oraz Prawa i Nauk Społeczno–Ekonomicznych, na których znalazło się 798 studentów. Był to dopiero wstęp do odnowy Uczelni. Kolejny krok stanowiło wznowienie działalności przez Towarzystwo Naukowe KUL (21 listopada 1944 r.) a także starania zmierzające do sprowadzenia profesorów ze Lwowa.

 

KUL w latach 1944 – 1952. Wspomnienia i relacje, red. J. Ziółek, Lublin 1994, s. 8, abp B. Pylak, Stefan Wyszyński. Biskup lubelski , Lublin 2000, s. 163, Skład osobowy, Spis wykładowców i instytucji Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w roku akad. 1946/47  oraz sprawozdanie za lata poprzednie, Lublin 1947, s. 29


WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona