1. W dziale Studia i artykuły publikowane są artykuły naukowe w tym artykuły recenzyjne, które przedstawiają zagadnienia naukowe w sposób oryginalny i twórczy, problemowy albo przekrojowy oraz są opatrzone przypisami i bibliografią, o ile tematyka publikacji zbieżna jest z profilem Studiów Prawniczych KUL.

 

2. Decyzję co do publikacji tekstu podejmuje Redakcja Studiów Prawniczych KUL, po zapoznaniu się z recenzjami (zob. procedura recenzyjna).

 

3. Objętość tekstu nie powinna przekraczać 40 000 znaków wraz ze spacjami (arkusz wydawniczy)

 

4. Tekst w języku polskim, angielskim, francuskim, włoskim powinien zostać sporządzony przy użyciu alfabetu łacińskiego. Użycie tekstów pochodzących z języków posługujących się innym alfabetem wymaga zastosowania transliteracji/transkrypcji. Tekst w języku rosyjskim powinien być sporządzony przy użyciu cyrylicy.

 

5. Tekst przypisów należy zapisać stylem prostym, poza tytułami książek, artykułów czy samodzielnych tekstów w dziełach zbiorowych, które powinny być zapisane kursywą. Kursywy nie stosuje się w przypadku tytułów aktów prawnych. W tekście nie stosuje się boldowania ani podkreśleń tekstu, dla podkreślenia znaczenia fragmentu tekstu można zastosować tekst rozstrzelony.

 

6. Tytuły czasopism należy podawać w pełnym brzmieniu. Zasadniczo nie stosuje się skrótów ustaw, z wyjątkiem kodeksów – wówczas skróty tworzone są następująco: K.c. – Kodeks cywilny; K.s.h. – Kodeks spółek handlowych; K.k. – Kodeks karny itd.

 

7. Nie należy robić dodatkowych odstępów pomiędzy poszczególnymi akapitami. Nie należy stosować docelowego formatowania tekstu.

 

8. Wewnętrzny podział struktury tekstu powinien zostać dokonany według następujących zasad: a) wstęp, b) właściwa treść artykułu, podzielona na mniejsze jednostki redakcyjne opatrzone śródtytułami (dopuszczalny jest jedynie podział jednostopniowy); śródtytuły należy wyróżnić pogrubioną czcionką, c) zakończenie.

 

9. W przypisach stosuje się następującą kolejność zapisu bibliograficznego:

a) opis książek – inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł pracy, tom (jeżeli występuje), miejsce i rok wydania, numer powoływanej strony.

Przykłady:

C. Berezowski, Prawo międzynarodowe publiczne, cz. 1, Warszawa 1966, s. 17.

Traktaty o przyjaźni i współpracy zawarte przez Polskę. Wybór dokumentów, oprac. A. Przyborowska-Klimczak, W. Sz. Staszewski, Lublin 2005, s. 11.

b) opis pracy będącej częścią publikacji zbiorowej – należy zastosować zapis w: i podać tytuł książki, a następnie, po skrócie red. inicjał imienia i nazwisko redaktora, miejsce wydania, rok, numer strony.

Przykład:

A. Dębiński, Z historii Wydziału, w: Profesorowie prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, red. A. Dębiński, W. Sz. Staszewski, M. Wójcik, Lublin 2006, s. 9.

c) opis artykułów – inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł artykułu, tytuł czasopisma, rok wydania, numer czasopisma w danym roku, numer powoływanej strony.
Przykład:

M. Szewczyk, Prawnokarna ochrona tajemnicy zawodowej lekarza, Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych 2000, z. 1, s. 165.

W przypadku artykułów w dziennikach podaje się inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł artykułu, tytuł czasopisma, dzienną datę wydania i numer strony. Przykład:

M. Chomiuk, Przyspieszona rejestracja spółek z o.o., Rzeczpospolita z dnia 17 sierpnia 2010 r., s. C6.

d) opis orzeczeń sądów lub trybunałów – nazwa orzeczenia, nazwa organu, który je wydał, data wydania, sygnatura akt oraz (jeśli orzeczenie było publikowane lub jest dostępne w bazach prawniczych) wskazanie miejsca publikacji i numerów stron.

Przykład:

Orzeczenie SN z dnia 10 maja 1989 r., III CZP 36/89, OSNCP 1990, nr 1-4, poz. 56.

e) opis aktów prawnych – metoda cytowania według Zasad techniki prawodawczej (Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie „Zasad techniki prawodawczej", tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r. poz. 283). 

Przykład:

Ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego, tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r. poz. 1360 z późn. zm.

f) prace dostępne wyłącznie w postaci elektronicznej
Przykład:

A. Hrycaj, B. Groele w: Prawo restrukturyzacyjne. Komentarz, red. A. Hrycaj i in., 2017 [baza danych LEX], Komentarz do art. 132, teza 3.

g) źródła internetowe. 

Przykład:

http://www.hmrc.gov.pl [dostęp: 11.07.2011 r.]

Jeżeli praca była powoływana wcześniej w innym przypisie, przy kolejnym powoływaniu umieszcza się, po nazwisku autora, czytelny i niebudzący wątpliwości skrót tytułu oraz numer cytowanej strony. Zabieg ten stosuje się także wówczas, gdy w pracy powoływana jest tylko jedna publikacja danego autora.

 

10. Do artykułu należy dołączyć Bibliografię (całościowy wykaz cytowanej w artykule literatury); poszczególne pozycje powinny być ułożone alfabetycznie. Jeśli cytowana pozycja posiada numer DOI, należy go wskazać.

 

11. Ostatnia strona powinna zawierać: tytuł, streszczenie i słowa kluczowe w języku polskim oraz tytuł, streszczenie i słowa kluczowe w języku angielskim. Streszczenie powinno zawierać 150-300 słów i zostać opracowane wg struktury, wskazującej na: przedmiot i cel badań, metodę, wyniki.

 

 

12. Autor tekstu jest zobowiązany poinformować Redakcję o osobach, które wniosły znaczący wkład w powstanie tekstu (ze wskazaniem afiliacji i charakteru udziału w powstaniu pracy, a także wskazaniem procentowego udziału każdego z Autorów w powstaniu utworu), a także wskazania ewentualnych źródeł finansowania tekstów, w tym podmiotów finansujących.