Społeczność akademicka KUL

z wiarą i chrześcijańską nadzieją na zmartwychwstanie

żegna

kard. Mariana Jaworskiego

absolwenta KUL, bliskiego współpracownika św. Jana Pawła II,

byłego metropolitę lwowskiego i rektora Papieskiej Akademii Teologicznej

Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie

Kard. Marian Jaworski (1926-2020),

1950 ukończył studia filozoficzno-teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, 1952 uzyskał stopień doktora teologii również na UJ, 1953 rozpoczął studia na Wydziale Filozofii KUL, które ukończył 1955 uzyskując stopień doktora filozofii na podstawie rozprawy Arystotelesowska i tomistyczna teoria przyczyny sprawczej  na tle pojęcia bytu, napisanej pod kierunkiem o. M.A. Krąpca OP (2008 na KUL miała miejsce uroczystość odnowienia doktoratu). 1961-67 prowadził na Wydziale Filozofii wykład Elementy filozofii religii.

1962 otrzymał stanowisko zastępcy profesora na Wydziale Teologicznym w Krakowie. 1965-76 wykładał filozofię na Akademii Teologii Katolickiej, gdzie 1967-74 kierował Katedrą Filozofii Religii. 1966 uzyskał habilitację, 1967 został profesorem nadzwyczajnym, a 1976 zwyczajnym. 1974-81 pełnił funkcję dziekana Papieskiego Wydziału Teologicznego w Krakowie, a 1982-88 był pierwszym rektorem Papieskiej Akademii Teologicznej (dzisiejszy Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie).

1884 przyjął sakrę biskupią i została mianowany arcybiskupem archidiecezji w Lubaczowie, w której pełnił funkcję administratora apostolskiego. 1991 został arcybiskupem lwowskim, funkcję pełnił do 2008. 1996-98 był również administratorem apostolskim diecezji łuckiej. 1992–2008 pełnił funkcję przewodniczącego Konferencji Episkopatu Ukrainy. 1998 Jan Paweł II mianował go kardynałem in pectore, a 2001 kreował go kardynałem. Od 1997 był konsultorem Kongregacji ds. Wychowania Katolickiego, a 1999 wszedł w skład Prezydium Papieskiej Rady ds. Rodziny.

Badania naukowe kard. Jaworskiego koncentrowały się wokół zagadnień filozofii religii i antropologii filozoficzno-teologicznej oraz metafizyki. Uważał, że filozofia powinna łączyć tradycję z otwartością na myśl współczesną, podejmować najważniejsze problemy życia ludzkiego, dokonującego się w kulturze i dziejach, i wyrażać swoje dociekania w języku zrozumiałym.

Był doktorem honoris causa m.in. UKSW (2002) i PAT w Krakowie (2006). Był odznaczony m.in. Orderem Polonia Restituta (2008) i Orderem Orła Białego (2017).