Wręczenie księgi jubileuszowej prof. Lechosławowi Lameńskiemu

- Mam zamiar żyć długo i niepokoić uczelnię do samego końca - stwierdził z charakterystycznym poczuciem humoru historyk i krytyk sztuki prof. Lechosław Lameński, podczas uroczystości wręczenia mu księgi jubileuszowej. Okazją do jej przygotowania była 70. rocznica urodzin oraz 45-lecie pracy naukowo-dydaktycznej na KUL.

- Chwile, takie jak te dzisiaj, nie zdarzają się często w naszym życiu. Przychodzi jednak taki moment, kiedy człowiek osiąga pewien etap swojego rozwoju, gdy rodzi się refleksja nad tym, co wydarzyło się wcześniej. Zastanawiamy się wtedy nad dokonaniami, zwłaszcza zaś nad sukcesami, które stały się naszym udziałem. Z takim właśnie momentem mamy do czynienia dziś - podkreślił uroczystość sytuacji, reprezentujący władze uniwersytetu prof. Krzysztof Narecki, prorektor KUL. Złożył także Jubilatowi podziękowania ze wieloletnią, pełną zaangażowania pracę nauczyciela i wychowawcy oraz za wiedzę i doświadczenie przekazywane licznym pokoleniom studentów i młodych pracowników nauki.

Prezydent Lublina dr Krzysztof Żuk jako wyraz wdzięczności wszystkich lublinian za aktywne uczestnictwo w lubelskiej kulturze, promocję sztuki Lublina i Lubelszczyzny oraz współpracę przy budowaniu polityki kulturalnej miasta, wręczył prof. Lameńskiemu Medal „Zasłużony dla Miasta Lublin”. To honorowe wyróżnienie przyznawane osobom i instytucjom szczególnie zasłużonym dla Lublina, jest - obok medalu Unii Lubelskiej - najwyższym i najbardziej prestiżowym wyróżnieniem Prezydenta Miasta Lublin.

Słowa podziękowania, wyrazy szacunku i uznania skierował do Jubilata także prof. Dariusz Skórczewski, prodziekan Wydziału Nauk Humanistycznych: - To zaszczyt dla nas i wielki honor dla uczelni móc czerpać energię oraz inspirację z pracy uczonego, który najpiękniejsze lata swojego życia powierzył temu właśnie uniwersytetowi. Historyk sztuki patrzy na rzeczywistość oczyma wyjątkowo wrażliwymi, a obcując z pięknem sam potrafi obdarzać nim otoczenie. Jesteśmy wdzięczni Panu Profesorowi za każdą taką chwilę, za osobowość emanującą radością, za otwartość uczącą szczerości.

Do życzeń i ciepłych, miłych słów przyłączył się również ks. prof. Piotr Wiśniewski, dyrektor Instytutu Nauk o Sztuce. Zwrócił on uwagę na trzy wymiary jubileuszu: wdzięczne wspominanie przeszłości w wymiarze osobistym i zawodowym, uważne przeżywanie teraźniejszości i ufne otwieranie się na przyszłość. Gratulując pięknego jubileuszu, życzył niegasnącej pasji i podejmowania kolejnych wyzwań.

Prof. Lechosław Lameński związał swe życie osobiste i zawodowe z Lublinem i choć, jak sam mówi, trafił tu przypadkiem, to znalazł tu wiele radości. Już na początku studiów się zakochał, następnie ożenił i tu urodziły się jego dwie córki. O jego zawodowej przyszłości zadecydowały lata studiów i wykładowcy, których wtedy spotkał. Przede wszystkim profesorowie Jacek Woźniakowski i Andrzej Ryszkiewicz. - Ci dwaj wielcy profesorowie myślę, że w dużym stopniu mnie ukształtowali. Prof. Woźniakowski bardziej jako człowieka, a prof. Ryszkiewicz jako historyka sztuki – podkreślił. Podziękował też wszystkim, z którymi przez te wszystkie lata współpracował, jak stwierdził praca naukowa „nie byłaby możliwa, gdyby nie ludzie”.

Przygotowywanie i uroczyste wręczanie ksiąg jubileuszowych należy do akademickich tradycji i jest formą wyrażania wdzięczności, szacunku i uznania dla uczonego i jego dorobku naukowego. Publikacja dedykowana prof. Lameńskiemu Paragone. Pasaże sztuki, przygotowana została pod redakcją dr Elżbiety Błotnickiej-Mazur i dr Anny Dzierżyc-Horniak z Instytutu Nauk o Sztuce KUL oraz dr hab. Magdaleny Howorus-Czajki, prof. UG. Ukazała się nakładem Wydawnictwa KUL. „Szanowny Jubilat sam jest przykładem badacza, który odważnie przemierza pasaże sztuki. Godząc rozmaite zainteresowania badawcze, podążając z niegasnącą, młodzieńczą pasją w stronę nowych wyzwań” – czytamy we wstępie.

Prof. Lechosław Lameński jest związany z KUL od 1968 roku, kiedy to podjął studia na historii sztuki. Doktorat uzyskał w Instytucie Historii Sztuki PAN (1983), a habilitację na KUL (1998). W 2008 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych. Przez ponad dwadzieścia lat kierował Katedrą Historii Sztuki Nowoczesnej, pełnił także funkcję Dyrektora Instytutu Historii Sztuki KUL (1999-2005). Jest członkiem Komitetu Nauk o Sztuce PAN, członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa oraz członkiem-korespondentem Towarzystwa Naukowego KUL. Pełni funkcję prezesa lubelskiego oddziału Stowarzyszenia Historyków Sztuki oraz redaktora działu plastyki i historii sztuki kwartalnika literacko-artystycznego „Akcent”. Publikował także na łamach „Tygodnika Powszechnego”, „Art & Bussines”, „Znaku” i „Biuletynu Historii Sztuki”.

Jest znawcą sztuki polskiej ostatnich dwóch stuleci, przede wszystkim rzeźby i architektury. Autorem ponad 300 publikacji: książek, artykułów i recenzji. Publikacje książkowe poświęcił m.in. rzeźbiarzom Stanisławowi Szukalskiemu oraz jego uczniom ze Szczepu Rogate Serce, a także Tomaszowi Oskarowi Sosnowskiemu, tworzącemu w XIX-wieku w Rzymie. Jest trzykrotnym laureatem ogólnopolskiego konkursu im. ks. prof. Szczęsnego Dettloffa dla młodych historyków sztuki. Został odznaczony Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi.