przeg_2_112_ok_285 marzec-czerwiec 2008

 

Drodzy Czytelnicy,
z pewnego punktu widzenia, nawet dosyć szerokokątnego (stosując terminologię fotograficzną) leżący przed Państwem podwójny numer „Przeglądu Uniwersyteckiego” jest dosyć smutny. Mamy oczywiście świadomość tego, że wszyscy odchodzą, każdego z nas to kiedyś spotka, ale żeby Ojciec Krąpiec... Reakcja wielu z nas była chyba właśnie taka. Niedowierzanie. Kategorie obiektywne w tym miejscu nie były brane pod uwagę. Zawsze był, jak nikt inny kojarzony z Uniwersytetem, obecny w opowieściach studentów i pracowników. I tak zostanie. Stąd słowo „dosyć” na początku tekstu. Bo mieliśmy ten zaszczyt i to szczęście, że KTOŚ postawił Ojca Alberta na naszej drodze, KTOŚ pozwolił niektórym z nas uczyć się od Niego, przyjaźnić i pracować z nim. Możemy Go wspominać i starać się dorastać do Jego standardów.

Beata Górka
Redaktor naczelny

 

Pobierz pdf