1 października 2020 roku Katedra Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej, Katedra Historii Sztuki Kościelnej i Muzealnictwa oraz Katedra Historii Sztuki Wczesnochrześcijańskiej i Tradycji Antycznej zostały połączone pod nową nazwą: Katedra Badań nad Sztuką od Starożytności do Współczesności.

Sekcja sztuki nowoczesnej Katedry wywodzi się z Katedry Historii Sztuki Nowoczesnej, która powstała 1 października 1974 roku. Od 2014 roku, w związku z reorganizacją Instytutu nosiła nazwę Katedra Historii Sztuki Nowoczesnej i Współczesnej. Na jej czele stali: prof. dr hab. Andrzej Ryszkiewicz (początkowo jako kurator, po czym w latach 1981-1990 jako kierownik), prof. dr hab. Jacek Woźniakowski (w latach 1974-1981 kierownik), prof. dr hab. Elżbieta Wolicka-Wolszleger (w latach 1990-1992 kurator), prof. dr hab. Andrzej K. Olszewski (w latach 1992-1999 kierownik) oraz prof. dr hab. Lechosław Lameński (pracownik katedry od 1974, a od 1999 do 30 września 2020 roku jej kierownik).

W Katedrze okresowo byli zatrudnieni następujący pracownicy naukowo-dydaktyczni: mgr Barbara Guściora-Tanana (1971-1974), dr Piotr Rudziński (1976-1981, 1999-2000), dr Jan Wiktor Sienkiewicz (1993-1999), dr hab. Dorota Kudelska, prof. KUL (1987-2011), dr Jacek Jaźwierski (2000-2007) oraz dr Marcin Pastwa (2012-2018).

Obecnie w skład sekcji sztuki nowoczesnej wchodzą: dr Elżbieta Błotnicka-Mazur (od 2005), dr Anna Dzierżyc-Horniak (od 2018) oraz dr Agnieszka Kuczyńska (od 2020 roku).

Zajęcia dydaktyczne prowadzone przez pracowników katedry to wykłady kursowe i monograficzne, ćwiczenia, proseminaria i seminaria, a także konwersatoria w całości poświęcone sztuce polskiej i powszechnej, od XVIII-wiecznego klasycyzmu po sztukę XXI wieku i współczesną kulturę wizualną  oraz zagadnieniom teorii sztuki i metodologii.

Zarówno w latach ubiegłych, jak i obecnie, prace badawcze pracowników Katedry koncentrują się na sztuce polskiej i europejskiej, związkach plastyki z literaturą oraz na wybranych zagadnieniach sztuki i teorii sztuki, od połowy XVIII do współczesności. Pracownicy prezentują wyniki swoich badań w licznych publikacjach oraz podczas ogólnopolskich i międzynarodowych sesji naukowych. Uczestniczą także aktywnie w życiu artystyczno-naukowym miasta i regionu, organizują ogólnopolskie konferencje (m.in. cykliczną sesję Paragone, od 2015).