lipiec 1974


Opracowano szczegółowy program kursu obejmujący oprócz nauki języka polskiego – spotkania z pisarzami, spektakle teatralne i pokazy filmowe oraz wykłady z zakresu historii Polski, historii literatury i sztuki polskiej, wykłady o Polsce współczesnej i przemianach społeczeństwa polskiego.
W najdrobniejszych szczegółach przygotowano program turystyczny, zatroszczono się także o wyplenienie czasu wolnego od zajęć przez przygotowanie programu rozrywek sportowych i kulturalnych, naukę tańców polskich itp.
Zajęcia dydaktyczne prowadzili w języku angielskim i polskim m.in. prof. dr Irena Sławińska, prof. dr Jan Turowski, doc. dr Jacek Woźniakowski, dr Adam Stanowski, dr Tadeusz Adamek. Nauka języka polskiego odbywała się w 7 grupach w zależności od stopnia opanowania języka. Spotkania i dyskusje z Andrzejem Kijowskim, Marią Kuncewiczową i Jackiem Wejrochem były okazją do dalszego pogłębienia wiadomości otrzymanych na wykładach. 2-tygodniowy program turystyczny składał się z 4 tras, które stanowiły przerywnik w toku zajęć dydaktycznych i równocześnie uzupełniały wiadomości teoretyczne z historii kraju i kultury polskiej. Zwiedzano: Kazimierz, Puławy, Nałęczów, Sandomierz, Kraków, Wieliczkę, Łańcut, Leżajsk, Opole, Wrocław, Poznań, Gniezno, Biskupin, Toruń, Warszawę i Jasną Górę, która wywarła na młodzieży szczególne wrażenie. 10 sierpnia młodzież została przyjęta na audiencji przez ks. prymasa Stefana kard. Wyszyńskiego.
Każdy uczestnik Szkoły Letniej był zobowiązany do wysłuchania 3 cykli wykładów, z których zdawał ustny egzamin końcowy, warunkujący uzyskanie dyplomu. Do egzaminów przystąpiło 39 osób. Największą popularnością cieszyły się wykłady z socjologii, historii polski, filmu i muzyki.

WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona