Prace podejmowane przez pracowników Katedry Literatury Pozytywizmu i Młodej Polski włączają się w szeroko obecnie zakrojony nurt badań nad polskim i europejskim modernizmem. Mając na uwadze modernizm sensu largo, traktowany jako jeden z istotnych światopoglądowych wyznaczników nowoczesności, ze szczególnym pietyzmem w przedsięwzięciach naukowych Katedry traktowane jest piśmiennictwo stanowiące spuściznę twórców żyjących i tworzących w dobie Młodej Polski oraz tych, którzy w jej czasach rozpoczęli działalność artystyczno-społeczną. Do podstawowych zadań Katedry należy wydobycie, opracowanie i systematyczne prezentowanie dokumentów kultury literackiej bądź niewznawianych od ponad półtora wieku, bądź rozproszonych po wielu, dziś z reguły trudno dostępnych, czasopismach, archiwach, zbiorach bibliotecznych, muzealnych, kolekcjach prywatnych. Teksty literackie i paraliterackie, analizowane przy użyciu narzędzi metodologicznych wypracowanych przez humanistykę XX i XXI wieku na potrzeby badań nad modernizmem, umożliwiają (jak się wydaje) wskazanie ideowo-artystycznych kontynuacji w obrębie tzw. „dziewiętnastowieczności”, ale gwarantują też dostrzeżenie radykalnych przeobrażeń ideowo-estetycznych w bogatym dorobku twórców żyjących na przełomie XIX i XX wieku. Pożytkiem może okazać się także naukowy ogląd recepcji idei modernistycznych w dziełach tych twórców, którzy w XXI wieku odnajdują w ideowo-artystycznych poszukiwaniach podjętych przez literaturę przełomu wieku XIX i XX wiele „miejsc wspólnych”.