Mirosław Daniluk SCJ (1936-2020)

Urodzony 12 lutego 1936 w rodzinie Dominika i Władysława w Kolonii Olszyniec (gmina Rokitno, pow. Biała Podlaska). Po ukończeniu szkoły podstawowej w Białej Podlaskiej, od 1950 r. naukę kontynuował w Niższym Seminarium Zgromadzenia Księży Sercanów Krakowie-Płaszowie. W 1952 r. został przyjęty do Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego (SCJ), gdzie 2 września 1953 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Studia filozoficzne odbył w latach 1955-1957 w Tyńcu, w Opactwie Oo. Benedyktynów. Po „odwilży” polskiego października (w 1956 r.), zdał w 1957 r. maturę eksternistyczną w Liceum im. Jana Kochanowskiego w Krakowie. Studia teologiczne odbył w latach 1958-1961 w nowo erygowanym zakonnym Studium Filozoficzno-Teologicznym (najpierw w Krakowie, a po jego przeniesieniu w 1960 r., w Stadnikach k. Gdowa). W Stadnikach także 24 marca 1961 r. przyjął święcenia kapłańskie. W następnym roku rozpoczął studia historyczne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie ukończył III semestry. Od 1964 r. kontynuował je na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL (od IV semestru). Ukończył je w 26 czerwca 1967 r. uzyskując stopień magistra na podstawie rozprawy: Życie religijne Krakowa w XIII i XIV wieku (napisanej pod kierunkiem ówczesnego doc. dra Zygmunta Sułowskiego (1920-1995)).

Po studiach pracował w klasztorach zgromadzenia pełniąc różne funkcje, m.in. w Tarnowie (1967-1970) przygotowywał z historii i geografii do matury przyszłych zakonników; a w Staniątkach duszpasterzował przy opactwie Benedyktynek (1970-1971). Od 1972 do 2006 roku był związany z Międzywydziałowym Zakładem Leksykograficznym KUL (następnie Instytut Leksykograficzny), przygotowującym wydanie wielotomowej Encyklopedii katolickiej. Tu pracował początkowo jako asystent dokumentacji (od marca 1972), dokumentalista (1976), a od stycznia 1978 jako adiunkt w dziale Geografii Kościelnej, następnie w Hagiografii. W latach 1983-2006 (tomy IV-XI) był redaktorem działu Zakony, a także zastępcą redaktora naczelnego o. Jerzego Duchniewskiego OFMCap (1932-2011) przy opracowywaniu tomu VII Encyklopedii (wyd. 1997). W czasie pracy na KUL był kilkakrotnie stypendystą (w okresie od 1979 do 1992) Katolickiego Uniwersytetu w Louvain-La-Neuve (Belgia) i Katolickiego Uniwersytetu w Mediolanie.

Do jego dorobku naukowego należy 511 haseł (w tym 49 niesygnowanych) w Encyklopedii katolickiej (I-XX, Lublin 1973-2014). Obejmują one takie jej działy jak: teologia duchowości religijnej, zakony i prawo kanoniczne. W Liście pasterskim Episkopatu Polski, wydanym 22 marca 2018 r. z okazji 100 rocznicy założenia Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, wymieniono Encyklopedię na pierwszym miejscu wśród kilku projektów badawczych i wydawniczych uczelni, ważnych dla kultury polskiej i ogólno chrześcijańskiej.

Do najważniejszych publikacji należą m.in. przygotowana do druku wspólnie z prof. Karolem Klauzą Podręczna encyklopedia instytutów życia konsekrowanego. Pojęcia. Terminy. Instytucje. Dokumenty. Czasopisma. Sigla (Lublin 1994), następnie: Encyklopedia instytutów życia konsekrowanego, (Lublin 2000). Do ważnych pozycji jego autorstwa należą także Sigla. Zbiór skrótów nazw zakonów, zgromadzeń zakonnych, instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego oraz innych instytucji z nimi związanych (Lublin 20122, dofinansowane przez ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego) będące  najbogatszym i jedynym w świecie zbiorem siglów, nie tylko „rozwiązującym” w różnych językach nazwy skrótów zakonów, zgromadzeń zakonnych, instytutów świeckich oraz stowarzyszeń życia apostolskiego, ale także zawierającym informacje o ich statusie prawnym w Kościele katolickim, ich założycielach i założycielkach i ich przynależności jest do instytutu, o datach ich śmierci oraz o ich ewentualnej beatyfikacji lub kanonizacji. Należy podkreślić walory metodologiczne tego opracowania, które w sposób jasny, prosty i szybki pozwala dotrzeć nie tylko wprost do siglów, ale także – przez indeksy – do innych podstawowych informacji związanych z tematem. (recenzja E. Sakowicza: Forum Teologiczne 16 (2015), s. 257-260). Ks. M. Daniluk wspólnie z ks. E. Ziemannem SCJ opracował zwięzły informator Męskie zgromadzenia zakonne i stowarzyszenia życia apostolskiego na prawie papieskim (Kraków 2012). Współpracował także przy wydaniu polskiego przekładu Johanny Lanczowski, Życie monastyczne i zakonne. Mały słownik (Warszawa 2003), który uzupełnił o 90 haseł autorskich (sygnowane md) i zestaw bibliografii brakującej w wydaniu niemieckim.

Ks. Daniluk brał czynny też udział w sympozjach i konferencjach naukowych w kraju i zagranicą. Jeden z jego referatów wygłoszony u Braci Mniejszych Konwentualnych: Franciszkanizm – fenomen nie tylko średniowiecza  publikowany był kilkakrotnie w dziełach zbiorowych, a także wydany jako osobna broszura pod tym samym tytułem (Niepokalanów 2000). Zwieńczeniem jego pracy jest książka W kręgu duchowości zakonów i zgromadzeń zakonnych (Kraków 2017). Ks. Daniluk jest również autorem haseł encyklopedycznych w Powszechnej Encyklopedii Filozofii (Lublin 2003), Nowym słowniku teologii biblijnej (Lublin-Kielce 2017) oraz Leksykonie Prawa Kanonicznego (Lublin 2019).

Oprócz wielu artykułów, recenzji i prac redakcyjnych był ks. M. Daniluk również tłumaczem z języka włoskiego oraz z francuskiego (m.in. A. Léonard, Jezus a twoje ciało. Etyka seksualna dla młodzieży, Rzym-Lublin 1992). Zaangażował się zarówno w pomoc formacyjną we własnej prowincji, jak i tłumaczenie źródeł zakonnych. Ze względu na obciążenie na prace zlecone w rodzimej prowincji zawiesił od stycznia do listopada 1981 roku swą działalność w ówczesnym Zakładzie Leksykograficznym, a od maja 1989 do października 1991 pracował na 4/5 etatu. Za osiągnięcia naukowe ks. Daniluk otrzymał nagrody kilkakrotnie nagrodę rektora KUL (II stopnia w 2001 r., I stopnia w 2004 r.).  

Zmarł 15 listopada 2020 r. w Lublinie, spoczywa w grobowcu Księży Sercanów w Pliszczynie.

 

Bibliografia: Archiwum Uniwersyteckie KUL, Referat Personalny, Akta osobowe pracowników, sygn. A-1119; AU KUL, Akta osobowe studentów, sygn. H. 18677; K. Klauza, Sercanie polscy w akademickiej posłudze na KUL, „Przegląd Uniwersytecki” 25 (2013) nr 3, s. 13-15; E. Gigilewicz, Encyklopedia katolicka, w: Encyklopedia 100-lecia KUL, t. I, red. E. Gigilewicz i in., Lublin 2018, s. 205-209; A. Sawulski, Dorobek naukowy ks. Mirosława Daniluka Scj:

http://www.eccenewscor.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=489:dorobek-naukowy-ks-miroslawa-daniluka-scj&catid=61&Itemid=101; E. Ziemann, Pasjonat leksykografii zakonnej, „Przegląd Uniwersytecki”, nr 1 (189) 2021, s. 47 (przeg_XXXIII_nr_1_189_www.pdf (kul.pl))

 

http://www.eccenewscor.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=554:lubiany-przez-wszystkich&catid=56&Itemid=101

Zmarł ks. Mirosław Daniluk SCJ (sercanie.pl)

KUL - Biblioteka Uniwersytecka - ks. Mirosław Daniluk SCJ (1936-2020)

KUL - Biblioteka Uniwersytecka - ks. Mirosław Daniluk SCJ (1936-2020) KUL - Biblioteka Uniwersytecka - ks. Mirosław Daniluk SCJ (1936-2020)

 

zdjęcie 1; zdjęcie 2

 

 

Irena Wodzianowska


WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona