14 marca 2023 r. zmarł nasz Mistrz, Nauczyciel i Przyjaciel

Profesor Stanisław Majdański

 

 

 

Drogi Staszku,
nawet się nie domyślasz, jak wielu traktuje Cię z dumą
jako swego Nauczyciela i Mistrza,
jak wielu dziękuje Opatrzności za to,
że postawiła Ciebie na ich drodze życiowej.

 

 

Fragment Laudacji A. Bronka z okazji odnowienia doktoratu (1969)
dr. Stanisława Majdańskiego

(ze względu na stan zdrowia Jubilata uroczystość się nie odbyła)

 

 

Uroczystości pogrzebowe

 

Msza św. żałobna śp. Dr. Stanisława Majdańskiego zostanie odprawiona
w środę 22 marca 2023 o godz. 10.00 w Kościele Akademickim KUL.
Msza św. będzie transmitowana na stronie Wydziału Filozofii.

 

Uroczystości pogrzebowe śp. Dr. S. Majdańskiego odbędą się
w Warszawie 23 marca br. Rozpoczną się Mszą św. o godz. 12.00 w Kościele Św. Feliksa z Kantalicjo, ul. Kościuszkowców 85a.
Bezpośrednio po Mszy św. dalsze uroczystości odbędą się
na cmentarzu przy ul. Korkowej 152 (Marysin Wawerski).

 

 

---

 

 

Stanisław Majdański, ur. 8 V 1935 r. we Włocławku, zm. 14 III 2023 w Lublinie, dr, pracownik naukowo-dydaktyczny KUL, filozof i logik.

 

W 1940 r. został zesłany z Polesia (z matką i częścią rodziny) w głąb Związku Radzieckiego i przebywał m.in. w Archangielsku, a w l. 1944-46 na Powołżu. Po powrocie do Polski w 1946 r. znalazł się pod opieką ojca (matka w związku z aresztowaniem wróciła w 1955). Maturę uzyskał w 1952 r. w Warszawie. W l. 1952-57 studiował etykę na Sekcji Filozofii Praktycznej WF, a następnie logikę w Sekcji Filozofii Teoretycznej. W 1957 r. uzyskał magisterium z semiotyki logicznej na podstawie pracy Syntaktyczna rola słowa „jest”, napisanej pod kierunkiem S. Kamińskiego. W 1969 r. otrzymał doktorat za rozprawę Problemy asercji zdaniowej. Szkice pragmatyczne, przygotowaną pod kierunkiem tego samego promotora.

 

W 1957 r. został zatrudniony w Katedrze Metodologii Nauk i do czasu przejścia na emeryturę w 2010 prowadził dydaktykę z zakresu logiki ogólnej na różnych wydziałach KUL oraz wykłady monograficzne na WF. Dwoistość zainteresowań filozoficznych - praktycznych i teoretycznych, a nawet ich cyrkularność - predysponowały go do roli łącznika między „praktycznymi” a „teoretycznymi” sekcjami Wydziału Filozofii). Jako adept Lubelskiej szkoły filozofii klasycznej łączy jej sposób podejścia z aktualnymi kierunkami filozoficznymi, czego wyrazem są zainteresowania problematyką filozoficzno-logiczną, obecną w różnych ośrodkach krajowych oraz zagranicznych, zwł. na uniwersytetach w Louvain-la-Neuve (Jean Ladriere), Leuven (Wim de Pater), Nijmegen (H. Seidl), a także we francuskich instytutach naukowych - Institut Catholique de Paris (Dominic Dubarle) oraz Centre National de la Recherche Scientifique (Jerzy Kalinowski). Przeszedł w swym rozwoju naukowym przemiany - od fazy etycznej do logicznej i metafizycznej, i znowu do etycznej. Szczególne miejsce w szerokich zainteresowaniach Majdańskiego - od „rodzinoznawstwa”, ekologii, rosjoznawstwa, naukoznawstwa, po metafizykę i teorię poznania - zajmują metalogiczne i metafilozoficzne zagadnienia z pogranicza logiki i filozofii. Znamionuje je podejście semiotyczne, jak problematyka pryncypiów filozoficzno-logicznych i transcendentaliów metafizycznych (w nawiązaniu do M.A. Krąpca i T. Czeżowskiego), w tym zagadnienie konwertybiliów i reduplikatywów oraz wybrane kwestie metaetyczne (w nawiązaniu do K. Wojtyły i S. Stycznia). Wyróżniającą cechą jego badań jest (przejęte od Kamińskiego) „trójpodejście” do zagadnień w aspekcie genezy - struktury - funkcji z akcentem na myślenie etymologiczne i metaforyczne. Filozofię pojmuje maksymalistycznie w duchu filozofii klasycznej, ale z odniesieniem do języka, sięgając do „świata pierwotnych znaczeń” i uwzględniając wynikające stąd pojęciowe komplikacje, związane m.in. z podkreślaną „przewrotnością pojęć filozoficznych”.

 

Przedłużeniem naukoznawczych zainteresowań Majdańskiego są podejmowane przez niego różnorodne inicjatywy badawcze, organizacyjne i edytorskie, np. interdyscyplinarne, realizujące zapoczątkowaną przez Kamińskiego ideę tzw. dyscyplin ogólnych. Jest pomysłodawcą nowych kierunków dydaktycznych (m.in. projektu kierunku studiów naukoznawczych) i propagatorem idei „konsultingu metodologicznego” jako misji usługowej Katedry Metodologii Nauk KUL. Konsultował wiele prac magisterskich, doktorskich i habilitacyjnych, których powstanie niejednokrotnie sam koncepcyjnie stymulował. Uczestniczy w licznych pracach badawczych (niejednokrotnie jako wolontariusz) realizowanych m.in. w ramach Ośrodka Badań nad Myślą Jana Pawła II (członek zarządu i współorganizator kwartalnika „Ethos”) i Towarzystwa Naukowego KUL (wieloletni redaktor naczelny „Summarium”).

 

Świadom tego, że przedsięwzięcia filozoficzne są zakorzenione w szeroko pojętej kulturze, utrzymuje rozliczne kontakty zagraniczne związane z duszpasterstwem Polaków i wśród Polaków na Zachodzie oraz z polską emigracją patriotyczną. Należy do Polskiego Towarzystwa Semiotycznego, TN KUL (socjusz honorowy, aktualnie wiceprzewodniczący Wydziału Filozoficznego) i Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu. Jest autorem licznych artykułów naukowych, m.in.: O naturze logicznej transcendentaliów w aspekcie pryncypiów ogólnej teorii bytu (RF 10(1962), z. 1, s. 41-85), Autorytet - pojęcie i problemy. Refleksje filozoficzno-pragmatyczne („Summarium” 30-31(2001-02), s. 207-231), Postawy i logiczne wartości. Szkic w nawiązaniu do pewnych idei Jana Łukasiewicza (w: Wartość i sens. Aksjologiczne aspekty teorii interpretacji, Lublin 2003, s. 93-125), Konteksty metody. Stanisława Kamińskiego trójpodejście. Geneza - struktura - funkcja (w: Metodologia. Tradycja i perspektywy, red. M. Walczak, Lublin 2010, s. 113-32), Logika i polityka, czyli w stronę G.W. Leibniza wzorca dowodów politycznych (w: Leibniz. Tradycja i idee nowoczesnej filozofii, Kraków 2010, s. 289-317); wybór w: Miscellanea methodologica. Wybór tekstów Andrzeja Bronka SVD i Stanisława Majdańskiego, red. A. Starościc [seria: Filozofia Klasyczna na KUL-u], Lublin KUL 2020, Bronk, S. Majdański, M. Walczak, Logos problematicos, czyli problem z problemem, Lublin 2022.

 

A. M. Wierzbicki, Nieklasyczny filozof klasyczny, w: Metodologia. Tradycja i perspektywy, red. M. Walczak, Lublin 2010, s. 281-285; Metodologia: tradycja i perspektywy, red. M. Walczak, Lublin KUL 20-10; M. Walczak, Agnieszka Lekka-Kowalik, Opera selecta: nauczyciele, inspiratorzy, przyjaciele, w: Miscellanea methodologica, s. 7-21.

 

 

Andrzej Bronk

 

 

 

Wszechmogący Boże, pokornie Cię błagamy,
okaż miłosierdzie Twojemu słudze Stanisławowi,
którego na tym świecie zaliczyłeś do Twojego ludu,
i przyjmij go do grona Twoich Świętych
w królestwie pokoju i światła.