ks. Stanisław Wilk SDB

REKTOR (1.09.2004-31.08.2012)
PROREKTOR (1998-2004)

ks. Stanisław Wilk SDBUrodzony 18 maja 1944 r. w Straszowej Woli (powiat Opoczno). W 1959 r. wstąpił do nowicjatu Towarzystwa Salezjańskiego w Czerwińsku n. Wisłą, gdzie w 1960 r. złożył pierwszą profesję zakonną. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym TS w Lądzie nad Wartą, w 1969 r. przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1969-1972 studiował w Instytucie Historii Kościoła na Wydziale Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując magisterium i licencjat.

W 1974 r. został zatrudniony w KUL na stanowisku asystenta (od 1983 r. adiunkta) przy Katedrze Historii Ko­ścioła XIX i XX wieku. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1982 r. na podstawie pracy: "Administracja archidiecezji gnieźnieńskiej w latach 1918-1939" (druk: Lublin 1987), a w roku 1992 - stopień naukowy doktora habilitowanego na podstawie rozprawy: "Episkopat Kościoła katolickiego w Polsce w 1918-1939" (Warszawa 1992), zatwierdzony przez Centralną Komisję do Spraw Tytułu Naukowego i Stopni Naukowych 25 I 1993.

W latach 1993-1998 był prodziekanem Wydziału Teologii KUL, a w latach 1998-2004 prorektorem KUL do spraw studenckich. W latach 1995-2014 kierował Katedrą Historii Zakonów. W 1996 r. został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajne­go KUL. W roku 2001 uzyskał tytuł naukowy profesora, a w 2003 stanowisko profesora zwyczajnego. W latach 2004-2012 pełnił funkcję Rektora KUL.
 
Jest członkiem czynnym Towarzystwa Naukowego KUL i od 1995 członkiem Associazione Cultori di Storia Salesiana (Rzym) oraz od 1999 członkiem-korespondentem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego. W latach 1986-2003 współpracował z Istituto Storico Polacco (Rzym) i w latach 1998-2005 był członkiem Wissenschaftliche Rat des Instituts für Vergleichende Staat-Kirche-Forschung (Berlin).

Laureat Nagrody Naukowej im. Włodzimierza Pietrzaka (Civitas Christiana, 2004).

Jego zainteresowania naukowe skupiają się wokół szeroko pojmowanych dziejów zakonów w czasach nowożytnych i Kościoła w II Rzeczypospolitej. W sposób szczególny interesuje się życiem i działalnością Prymasa Polski kard. Au­gusta Hlonda oraz pierwszego nuncjusza apostolskiego w odrodzonej Polsce Achillesa Rattiego, późniejszego papieża Piusa XI, którym poświęcił szereg publikacji. Jego dorobek obejmu­je ok. 150 artykułów i rozpraw naukowych, w tym siedem tomów źródeł do dziejów nuncjatury Achillesa Rattiego: Achilles Ratti (1918-1921), Vol. l-7 (25 IV 1918-31 I 1920) (Romae 1995-2003), opublikowane nakładem Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie w serii: Acta Nuntiaturae Polonae T. 57.

 


WSPÓŁPRACA

ikona
ikona
ikona
ikona
ikona