Uczyć, żeby nauczyć

Małgorzata Zabłocka zaproponowała włączenie w proces dydaktyczny poczucia humoru. Argumentowała, że zastosowanie humoru może przyczyniać się do wzrostu możliwości twórczych dzieci, zwiększa ich koncentrację uwagi na temacie zajęć, sprzyja większej motywacji do nauki, czyni szkołę bardziej przyjazną. Autorka wskazała przy tym niebezpieczeństwa związane ze stosowaniem negatywnego humoru (agresywnego bądź poniżającego). Dodatkowo zaprezentowała pozytywny wpływ humoru na zdrowie dzieci, a także ukazała humor jako skuteczne narzędzie radzenia sobie ze stresem i przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu.

Mirosław Urban przedstawił interesujący wykład na temat możliwości wykorzystania żonglowania jako metody pracy z dziećmi rozwijającej ich koordynację wzrokowo ruchową, poprawiającej motorykę, koncentrację uwagi, umiejętność planowania, sprzyjającej rozwojowi myślenia twórczego a także wzmacniającej samoocenę dzieci i uczącej cierpliwości i wytrwałości w pracy.

Katarzyna Gozdek-Michaëlis i Steven Michaëlis przedstawili specyfikę funkcjonowania mózgu. Wskazali na związek, jaki istnieje między możliwościami i sposobem pracy mózgu, a stosowanymi przez nauczycieli metodami pracy. Zaproponowali również różne formy pracy z dziećmi aktywizującymi ich możliwości intelektualne. Wszystkie prezentowane treści poparte były wynikami własnych badań prowadzonych przez Sound Learning Centre w Londynie.

Małgorzata Taraszkiewicz zwróciła uwagę na istnienie wielu różnych inteligencji. Wskazała, że proces edukacyjny powinien uwzględniać możliwości i preferencje poznawcze uczniów. Dostosowując przekaz do dominującej u danego ucznia modalności zmysłowej możemy zwiększyć potencjał dziecka, jego zainteresowanie i motywację do pracy, a także efektywność uczenia się.

Każdy dzień konferencji rozpoczynała Joanna Białobrzeska, właścicielka wydawnictwa i nauczyciel-praktyk szkoły podstawowej i przedszkola „Didasko”. Zwróciła ona uwagę na, jakie ma nastawienie i osobowość nauczyciela w całym procesie dydaktycznym i wychowawczym. Zaprosiła nauczycieli do refleksji na temat własnej roli, cech charakteru i oczekiwań względem szkoły. Jej zdaniem nauczyciel świadomy własnego potencjału i ograniczeń, a także potencjału i ograniczeń swoich uczniów, może osiągać większe efekty, czerpać więcej przyjemności z własnej pracy i być twórczy.

Całość konferencji zamykały warsztaty, w czasie których nauczyciele mieli możliwość poznania różnych efektywnych metod pracy z uczniami. Osobami prowadzącymi warsztaty byli m.in. Małgorzata Zabłocka i Mirosław Urban.
Autor: Radosław Bułtowicz
Ostatnia aktualizacja: 11.01.2007, godz. 19:51 - Piotr Francuz