 |
|
Ks. Gabriel Witaszek CSsR
(1999 – 2002)
Ks. prof. dr hab. Gabriel Witaszek urodził się 22 kwietnia 1951 roku w Tumusinie w archidiecezji łódzkiej, w rodzinie rolniczej jako syn Antoniego i Marianny, z domu Więckowskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Ciężkowie w roku 1965, rozpoczął naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. Władysława Broniewskiego w Bełchatowie, które ukończył w roku 1969. Po maturze, w latach 1970-1971 pracował w dziale księgowości spółdzielni Samopomoc Chłopska w Poddębicach.
W październiku 1971 roku wstąpił do Zgromadzenia Ojców Redemptorystów i odbył roczny nowicjat w Łomnicy Zdroju. W dniu 15 sierpnia 1977 złożył śluby wieczyste, a w 25 maja 1978 przyjął z rąk ks. bp. Jerzego Ablewicza święcenia kapłańskie, po studiach filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym Ojców Redemptorystów w Tuchowie. Studia ukończył zdobyciem tytułu magistra teologii na podstawie pracy Pojęcie prawdy w Ewangelii Janowej, której promotorem był ks. dr Andrzej Wielgus C.Ss.R.
W roku 1978 rozpoczął studia biblijne w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie. W styczniu 1982 uzyskał licencjat nauk biblijnych na podstawie pracy Il ruolo di gebîrāh nella storia d’Israele napisanej pod kierunkiem o. prof. Roberta Northa SJ, a w dniu 8 kwietnia 1986 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim uzyskał tytuł doktora teologii biblijnej. Rozprawa doktorska zatytułowana I profeti Amos e Michea nella lotta per la gustizia sociale nel VIII sec. A. C. powstała pod kierownictwem profesorów: Edouarda Hamela SJ i Charlesa Conroya MSC. Po przeprowadzeniu nostryfikacji dyplomu doktorskiego Rada Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego uchwałą z dnia 23 czerwca 1987 roku uznała dyplom i stopień doktora teologii nadany przez Papieski Uniwersytet Gregoriański za równorzędny z dyplomem i tytułem oraz stopniem naukowym doktora teologii w Polsce.
Podczas rzymskich studiów doktoranckich ks. Witaszek rozpoczął działalność dydaktyczną ucząc w Seminarium Ojców Redemptorystów w Tuchowie, a jednocześnie pogłębiał swoją wiedzę poprzez uczestnictwo w kursach językowych w Niemczech, Francji, Irlandii i Stanach Zjednoczonych oraz poprzez wyjazdy studyjne do Ziemi Świętej i Egiptu.
Po powrocie do Polski, w roku 1986 rozpoczął regularne wykłady z Pisma Świętego i języków nowożytnych w Seminarium w Tuchowie, pełniąc jednocześnie funkcję vice-prefekta i sprawując opiekę nad Kołem Naukowym kleryków przy tymże Seminarium. W późniejszym czasie objął także wykłady nauk biblijnych w Seminarium Ojców Redemptorystów w Krakowie. Pełnił równocześnie – od roku 1990 – funkcję dyrektora Biblioteki Prowincjalnej i Seminaryjnej Warszawskiej Prowincji Redemptorystów w Tuchowie.
W dniu 17 grudnia 1992 w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim zakończył przewód habilitacyjny na podstawie publikacji Niesprawiedliwości społeczne i ich konsekwencje w myśli religijnej proroka Amosa . Od dnia 1 października 1993 został zatrudniony na stanowisku adiunkta w Instytucie Nauk Biblijnych Wydziału Teologii KUL i rozpoczął wykłady ze Starego Testamentu. W późniejszym okresie prowadził również zajęcia na Wydziale Nauk Społecznych KUL, wykładając dla studentów specjalizacji Menadżersko-Związkowej przedmiot „Biblia w kulturze”. W 1994 objął stanowisko kierownika Katedry Egzegezy Ksiąg Prorockich Starego Testamentu w Instytucie Nauk Biblijnych Wydziału Teologii KUL. Od maja 1996 roku ks. Witaszek był zastępcą Kierownika Instytutu Nauk Biblijnych KUL. Z dniem 1 czerwca 1997 roku Senat KUL powołał go na stanowisko profesora nadzwyczajnego w Katedrze Egzegezy Ksiąg Prorockich Starego Testamentu, na podstawie oceny dorobku, którą przedstawił o. prof. dr hab. Helmut Hugolin Langkammer OFM. W roku 1999 ks. dr hab. Gabriel Witaszek otrzymał od prezydenta RP tytuł naukowy profesora w oparciu o publikację: Myśl społeczna proroków. Recenzję dorobku naukowego ks. Witaszka przedstawili: o. prof. dr hab. Hugolin Langkammer OFM, ks. prof. dr hab. Jan Łach z ATK oraz ks. prof. dr hab. Janusz Czerski z Uniwersytetu Opolskiego. Z dniem 1 stycznia 2001 roku Senat Akademicki KUL powołał ks. prof. dr hab. Gabriela Witaszka na stanowisko profesora zwyczajnego w Katedrze Egzegezy Ksiąg Prorockich Starego Testamentu. W tym okresie przy wspomnianej Katedrze i pod kierownictwem ks. prof. Witaszka powstało około 70 prac magisterskich i licencjackich oraz 4 doktoraty. W roku akademickim 1993/1994 ks. prof. Witaszek był również odpowiedzialny za indywidualny tok studiów studenta z Wydziału Nauk Humanistycznych.
W dniu 10 czerwca 1996 roku ks. prof. Gabriel Witaszek wybrany został prodziekanem Wydziału Teologii u boku ks. prof. dr hab. Anzelma Weissa oraz ks. prof. dr hab. Stanisława Wilka, a w roku 1999 dziekanem Wydziału Teologii KUL. Za czasów jego dziekaństwa przeniesiono cały Wydział Teologii ze starych pomieszczeń do nowych znajdujących się w Kolegium Jana Pawła II, przeprowadzono reorganizację studiów, utworzono nowe katedry, wyposażono nowe sale i skomputeryzowano biura dziekanatu wprowadzając również nowe, specjalistyczne oprogramowanie. Został zreorganizowany dziekanat, unowocześniono bibliotekę i czytelnię oraz biura instytutów. W ramach modernizacji sal wydziałowych wykonano aulę instytutu muzykologii, którą wyposażono w nowoczesny system nagłośnieniowy, dzięki czemu można w niej organizować koncerty i sympozja.
Jako dziekan Wydziału Teologii, jesienią 1999 roku stanął wobec organizacji wprowadzenia w uczelniach polskich systemu bolońskiego. Wprowadzono w systemie kształcenia na Wydziale Teologii ogólnoeuropejski system punktacji ECTS. W roku 2000 Wydział Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, jako pierwszy w Polsce Wydział Teologii, otrzymał certyfikat jakości nauczania teologii. W roku akademickim 2001/2002 zakończono zaś prace nad akredytacją w Instytucie Muzykologii, która została przyznana na 5 lat. Począwszy od roku akademickiego 2001/2002 przeprowadzono reformę egzaminu magisterskiego, w którym w miejsce dotychczasowych 3 egzaminów z teologii fundamentalnej, dogmatycznej i moralnej, przygotowywane jest 10 tez egzaminacyjnych z poszczególnych specjalizacji.
W okresie pełnienia funkcji dziekana przez ks. prof. Gabriela Witaszka Wydział Teologii przeprowadził nadanie tytułu doktora „honoris causa” następującym pięciu osobom:
- Rabinowi Rzymu Elio Toaffowi w uznaniu wielkich zasług w dziele wzajemnego zbliżenia Żydów i chrześcijan, a zwłaszcza dialogu pomiędzy Synagogą a Kościołem katolickim oraz promowania w tym duchu współpracy naukowej i kulturalnej;
- Metropolicie Bukaresztu Patriarsze Teoktystowi Arapasu w uznaniu wielkich zasług w dziele ekumenicznego pojednania pomiędzy Kościołem prawosławnym a Kościołem katolickim oraz trudu ewangelicznego jednania zwaśnionych narodów;
- Metropolicie Baltimoru Wiliamowi kardynałowi Keelerowi w uznaniu niezłomnej postawy w obronie życia ludzkiego, ofiarnej działalności charytatywnej, promocji roli edukacji w kształtowaniu dojrzałej osobowości chrześcijańskiej, a zwłaszcza wielkich dokonań na polu dialogu ekumenicznego i międzyreligijnego;
- Księdzu Biskupowi Doktorowi Stanisławowi Dziwiszowi. Tytuł ten – jak głosi uzasadnienie jego nadania - był wyrazem najwyższego uznania dla wiernego i odpowiedzialnego wypełniania funkcji Sekretarza Jego Świątobliwości papieża Jana Pawła II. Był także wyrazem wdzięczności za nieustanną troskę o Katolicki Uniwersytet Lubelski i okazywaną mu pomoc. Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Dziwisz, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego Rady Fundacji Jana Pawła II, z wielkim osobistym zaangażowaniem wspierał prowadzenie Domu Fundacji w Lublinie, umożliwiając młodzieży ze Wschodu studia w KUL, a także wspomagał finansowo działający w KUL Instytut Jana Pawła II.
- Kardynałowi Camillo Ruiniemu, Przewodniczącemu Konferencji Episkopatu Włoch - zgodnie z uzasadnieniem tytuł ten był wyrazem najwyższego uznania dla działalności naukowej w dziedzinie teologii i filozofii, dla wielostronnej działalności kościelnej, talentu administracyjnego, jak również pastoralnej i dyplomatycznej troski Kardynała Camillo Ruiniego o sprawy Kościoła powszechnego. Ogrom tych działań, wierność i otwartość na znaki czasu oraz całkowite utożsamienie się z Kościołem Chrystusowym kierowanym przez Papieża Jana Pawła II czyniły z Kardynała C. Ruiniego osobę niezwykłą. Na szczególne podkreślenie zasługiwała jego promocja posługi nauczania Ojca Świętego w krajach Europy Środkowo-Wschodniej. Z doświadczenia i dorobku Ks. Kardynała C. Ruiniego czerpał także Instytut Jana Pawła II wraz z całym Katolickim Uniwersytetem Lubelskim, krzewiąc papieskie nauczanie w swojej działalności naukowo – dydaktycznej i wychowawczej.
W pierwszym roku dziekaństwa ks. prof. G. Witaszka (rok akademicki 1999/2000) odbyło się 12 posiedzeń Rady Wydziału Teologii KUL, w tym 7 posiedzeń habilitacyjnych. Tytuł profesora nauk teologicznych uzyskali: o. prof. dr hab. A. Jasiński oraz ks. prof. dr hab. G. Witaszek, na stanowisko profesora zwyczajnego powołano ks. prof. dr hab. A. Dziubę, ks. bp. prof. dr hab. J. Śrutwę, ks. prof. dr hab. H. Zimonia, zaś na stanowisko profesora nadzwyczajnego ks. dr hab. St. Bieleckiego, p. dr hab. St. Dąbka, ks. dr hab. K. Góździa, p. dr hab. U. Szwarc, ks. dr hab. J. Szymika oraz ks. dr hab. H. Witczyka. W danym roku akademickim zakończono 7 przewodów habilitacyjnych: ks. dr hab. M. Chmielewskiego, ks. dr hab. J. Cuda, ks. dr hab. J. Flisa, ks. dr hab. S. Jabłońskiego, ks. dr hab. P. Morcińca, ks. dr hab. J. Perszona oraz ks. dr hab. C. Rogowskiego. W roku akademickim 1999/2000 odbyło się 510 egzaminów magisterskich, 49 egzaminów doktorskich oraz 112 licencjackich.
Drugi rok działalności dziekańskiej ks. Witaszka (2000/2001) zakończył się 10 posiedzeniami Rady Wydziału, na których odbyło się 9 kolokwiów habilitacyjnych, w wyniku których tytuł doktora habilitowanego uzyskali: ks. dr hab. J. Mikołajec, ks. dr hab. Z. Glaeser; ks. dr hab. W. Rakocy, ks. dr hab. M. Mikołajczak, ks. dr hab. M. Kalinowski, ks. dr hab. A. Derdziuk, ks. dr hab. S, Nowosad, ks. dr hab. L. Nieścior, p. dr hab. K. Klauza Stanowisko profesora zwyczajnego w KUL otrzymali: ks. prof. dr hab. R. Kamiński, ks. prof. dr hab. J. Nagórny, ks. prof. dr hab. G. Witaszek; stanowisko profesora nadzwyczajnego: ks. dr hab. Al. Drożdż, ks. bp. dr hab. J. Wróbel; tytuł profesora nauk teologicznych: ks. prof. dr hab. W. Głowa, ks. prof. dr hab. I. Pawlak, ks. prof. dr hab. H. Sobeczko, ks. prof. dr hab. J. Ścibor, ks. prof. dr hab. A. Tronina, ks. prof. dr hab. T. Zasępa; Wręczono również księgę pamiątkową o. prof. dr hab. H. Langkammerowi w dniu 27.11.2000, zaś ks. prof. dr hab. A. Weissowi w dniu 16.06.2001. W roku akademickim 2000/2001 obroniono 633 magisteriów, 56 doktoratów oraz 125 licencjatów.
Trzeci rok dziekaństwa (2001/2002) zaowocował odbyciem 10 posiedzeń Rady Wydziału Teologii KUL, w tym 8 posiedzeń z kolokwiami habilitacyjnymi: ks. dr hab. J. Kozyry, ks. dr hab. G. Lewandowskiego, ks. dr hab. J. Gajdy, ks. dr hab. J. Dyla, ks. dr hab. M. Szrama, ks. dr hab. L. Górki, ks. dr hab. J. Walkusza oraz o. dr hab. R. Degórskiego; W roku akademickim 2001/2002 tytuł profesora nauk teologicznych uzyskali: ks. prof. dr hab. St. Wilk, ks. prof. dr hab. C. Rogowski, ks. prof. dr hab. J. Śledzianowski, stanowisko profesora nadzwyczajnego: ks. dr hab. M. Chmielewski, ks. dr hab. St. Longosz, zaś profesora zwyczajnego w KUL: ks. prof. dr hab. A. Tronina ks. prof. dr hab. J. Ścibor, ks. prof. dr hab. T. Zasępa, ks. prof. dr hab. W. Głowa. W roku akademickim 2001/2002 obroniono 532 prace magisterskie oraz 63 doktorskie.
Ks. prof. Gabriel Witaszek był jednym z twórców nowego kierunku na Wydziale Teologii KUL – Instytutu Nauk o Rodzinie – który prowadzi działalność naukowo-dydaktyczną od roku 1999 i którego ks. dziekan Witaszek został pierwszym kierownikiem w roku 2000.
Przez okres 7 lat ks. prof. Witaszek był członkiem Senatu Akademickiego, a w roku akademickim 1997/1998 pełnił funkcję jego sekretarza, przyczyniając się aktywnie do rozwoju tego ciała uniwersyteckiego. W okresie swej działalności ogólnouniwersyteckiej brał czynny udział w pracach różnych komisji (Senacka Komisja Kontrolna 1995-1997, Senacka Komisja Lokalowo-Mieszkaniowa, Senacka Komisja do Spraw Nauki) i przez pięć lat przewodniczył Senackiej Komisji Wydawniczej. Był współorganizatorem Duszpasterskich Wykładów Akademickich pt. Wychowanie do życia w rodzinie – drogi i bezdroża (28-29 sierpnia 1994) oraz organizatorem Tygodnia Biblijnego w KUL (26.11-1.12.1994) i sesji naukowej na temat Fides et Ratio w dniu 21 stycznia 1999. Był redaktorem działu Pismo Święte Starego Testamentu w Encyklopedii Katolickiej wydawanej przez Towarzystwo Naukowe KUL (tom VIII – IX). W ramach współpracy międzynarodowej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego od roku 1998 ks. Gabriel Witaszek pełnił funkcję koordynatora współpracy Wydziału Teologii KUL z Wydziałem Teologii Uniwersytetu na Malcie w ramach programu Mediterranean Religions Programme. W latach 1993-1994 w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Instytucie Języków i Kultur Słowiańskich w Tarnopolu na Ukrainie prowadził wykłady pt. Biblia jako twór literacki oraz seminarium naukowe. W latach 1998-1999 wygłosił szereg wykładów z zakresu literatury biblijnej na Uniwersytecie Trnawskim na Słowacji.
W latach 2000-2002 był konsultorem Komisji Wychowania Katolickiego przy Konferencji Episkopatu Polski. Jest członkiem wielu towarzystw naukowych, w tym m. in. Włoskiego Towarzystwa Biblijnego, Stowarzyszenia Biblistów Polskich oraz Towarzystwa Naukowego KUL.
W roku 2000 otrzymał nagrodę indywidualną II stopnia Rektora Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego za redakcję książki: Na progu trzeciego tysiąclecia, RW KUL, Lublin 2000. Wśród otrzymanych nagród należy także wymienić otrzymany 4 września 1994 roku doktorat honoris causa nadany przez Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Tarnopolu na Ukrainie, który otrzymał wraz ze śp. o. prof. Albertem Krąpcem OP - długoletnim rektorem KUL.
W czerwcu 2002 roku ks. prof. dr hab. Gabriel Witaszek został wybrany dziekanem Wydziału Teologii na drugą kadencję, jednak z dniem 30 września tego roku na własną prośbę został zwolniony z tej funkcji i na mocy porozumienia stron poprosił o rozwiązanie umowy o pracę z KUL. Obecnie jest pracownikiem naukowym Wydziału Teologicznego Włoch centralnych we Florencji oraz wykładowcą w Akademii Alfonsiańskiej w Rzymie (Papieski Uniwersytet Lateraneński), gdzie podejmuje tematykę życia moralnego i społecznego w Starym Testamencie. Jest redaktorem naczelnym Studia Moralia - pisma naukowego wydawanego przez Akademię Alfonsiańską; przewodniczącym Uczelnianej Komisji Wydawniczej EDACALF; członkiem Uczelnianych Komisji do spraw Finansowych i Biblioteki. Przez dwa lata był reprezentantem Rektora Akademii Alfonsiańskiej w Kolegium rektorów i dziekanów Wyższych Uczelni Kościelnych w Rzymie.
Ks. prof. dr hab. Gabriel Witaszek ma w swoim dorobku naukowym liczne pozycje. Do głównych należą: I profeti Amos e Michea nella lotta per la giustizia sociale nell’VIII sec. A. C., Roma 1986, Prorocy Amos i Micheasz wobec niesprawiedliwości społecznej, Tuchów 1992, Amos. Prorok sprawiedliwości społecznej, Lublin 1996, Moc słowa prorockiego. Przewodnik po literaturze prorockiej Starego Testamentu, Lublin 1998, Myśl społeczna proroków, RWKUL, Lublin 1998. W związku z działalnością uniwersytecką warto wspomnieć o następujących publikacjach: Wychowanie do Życia w rodzinie. Drogi i bezdroża. Materiały z DWA 94, G. Witaszek, R. Podpora (red.), RWKUL, Lublin 1996; Prorocy dzisiaj. Refleksje studentów nad tekstami ksiąg prorockich, G. Witaszek, J. Suchy (red.), RWKUL, Lublin 1997; Wiara i rozum. Refleksje nad encykliką Jana Pawła II Fides et Ratio, RWKUL, Lublin 1999;. Wszystko czynię dla Ewangelii. Księga pamiątkowa ku czci O. Prof. Hugolina Langkammera OFM, G. Witaszek, A. Paciorek, A. Kiejza (red.), RWKUL, Lublin 2000. Jest również redaktorem lub współredaktorem licznych pozycji oraz autorem prawie 90 artykułów naukowych opublikowanych w Polsce i zagranicą.
Oprac. ks. Marcin Wysocki
Bibliografia:
G. Polak, Kto jest kim w Kościele: ekumeniczne „who is who” chrześcijaństwa w Polsce Warszawa 1999, s. 404-405
Złota księga nauki polskiej 2006: naukowcy Zjednoczonej Europy, K. Pikoń, A. Sokołowska, K. Pikoń (red.), Gliwice 2006, s. 905-906.
Z. A. Judycki, Polscy duchowni w świecie. Słownik biograficzny, Redakcja Informatorów Biograficznych, Kielce 2008, s. 431.
Teczka personalna, Witaszek Gabriel, nr. A-2536, Archiwum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Protokoły z posiedzeń Rady Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II z lat 1999-2002, Archiwum Wydziału Teologii KUL
Sprawozdania z działalności Wydziału Teologii i Instytutów WT KUL za lata 1999-2002, Archiwum Wydziału Teologii KUL
Informacje uzyskane osobiście od ks. prof. dr hab. Gabriela Witaszka.
Ostatnia aktualizacja: 26.08.2020, godz. 08:09 - Ewa Zięba
