1. Legenda życia Buddy.

2. Trzy klejnoty (Buddha - dharma - sangha).

3. Kanon theravādy a sūtry mahāyāny.

4. Podział buddyzmu na dwa główne nurty - hīnayānę i mahāyānę.

5. Podział wczesnego buddyzmu na szkołę starszych (sthaviravādę/theravādę) i wielkie zgromadzenie (mahāsānghików). (mahāsānghika => PEF).

6. Abhidharma jako metoda analizy rzeczywistości (Pañcavastuka => FWWT).

7. Teoria pustki (śūnyavada) jako metoda analizy rzeczywistości.

8. Dwie główne szkoły mahāyāny: doktryna środka (madhyamaka) i doktryna czystej świadomości (cittamātra).

9. Cztery szlachetne prawdy (=> PEF).

10. Prawo zależnego powstawania (pratītyasamutpāda => PEF).

11. Ośmioraka ścieżka.

12. Pięć zespołów (skandh) składników osobowości.

13. Elementy kosmologii (kosmografia buddyjska => PEF).

14. Pudgalavāda – nieortodoksyjna teoria osoby (=> PEF).

15. Król Aśoka - jego legenda a misje buddyjskie.

16. Pierwszy etap buddyzmu w Chinach – tłumaczenia metodą dopasowywania pojęć (geyi => PEF).

17. Ideał etyczno-soteriologiczny hīnayāny (arhat, śravaka) a ideał mahāyāny (bodhisattva => PEF).

18. Źródła amidyzmu – sutra Czystej Ziemi (Sukhavati) i jej nauka.

19. Nauki totalizujące buddyzmu chińskiego – ekayāna szkół tiantai i huayan.

20. Sūtra Serca Prajñāpāramity i jej nauki (Hŗdaya-sūtra => FWWT).

21. Nirvāņa (=> PEF).

 

=> patrz (odesłanie do źródeł):

PEF = Powszechna Encyklopedia Filozofii (odpowiednie hasło)

FWWT = Filozofia Wschodu – wybór tekstów (odpowiedni tekst źródłowy)