Sekcja Liturgiki i Homiletyki jest placówką naukowo-dydaktyczną o charakterze interdyscyplinarnym. Przygotowuje specjalistów oraz wypracowuje model praktycznej działalności Kościoła w Polsce. Zajmuje się naukową refleksją nad przepowiadaniem słowa Bożego, ewangelizacją oraz dziejami liturgii, duchowością liturgiczną, teologią liturgii oraz liturgiką pastoralną.

Katedra Homiletyki. Badania dotyczą teologii przepowiadania, teologii homilii, historii kaznodziejstwa polskiego, teologicznej refleksji nad przedmiotem przepowiadania, retoryki, dydaktyki homiletyki, warsztatu kaznodziejskiego, języka współczesnego kaznodziejstwa, komunikacji kaznodziejskiej.  W ramach badań wypracowuje się treści współczesnego przepowiadania homilijnego, wskazując jednocześnie na jego podstawowe błędy. Wyniki badań służą wyjaśnianiu teoretycznych podstaw kaznodziejstwa, ustaleniu norm skuteczności przepowiadania i ewangelizacji w opracowaniu pomocy homiletycznych. 

Katedra Historii Liturgii, bada formy pobożności ludowej w sanktuariach polskich, uwzględniające rozwój historyczny służby Bożej w oparciu o księgi liturgiczne, źródła pozaliturgiczne, jakimi są kroniki, księgi wotów, próśb i podziękowań. Zajmuje się także literaturą historyczną związaną z danymi miejscami kultu religijnego oraz problematyką pobożności ludowej oraz liturgii w Kościele partykularnym.

Katedra Teologii Liturgii. W ramach katedry prowadzone są badania nad duchowością liturgiczną szkoły rzymskiej, posoborowym ujęciem Eucharystii jako źródła i centrum życia chrześcijańskiego, liturgii maryjnej hermeneutyce formularzy mszalnych zarówno w aspekcie biblijnym jak i euchologijnym. Katedra Teologii Liturgii podejmuje szczególnie tematy związku liturgii i teologii sakramentów świętych w praktyce pastoralnej Kościoła, liturgii i teologii roku liturgicznego. Podejmuje zagadnienia związane z przedstawieniem wymogów liturgiczno-prawnych celebracji po Soborze Watykańskim II. Najnowszym kierunkiem badań podejmowanym w Katedrze jest amerykańska teologia liturgiczna.