Poniższy tekst stanowi wyjątek z traktatu pomiędzy Suppiluliumasem I a Mattiwazą z Mitanni. Tekst zachowany w wersji hetyckiej (KBo I,I obv, 17-47) i akadyjskiej (KBo I,2 i KUB III,I). Tłumaczenie za: The Ancient Near Eastern Texts Relating to the Old Testament, ed. J. B. Pritchard, Princeton 1969³, 318.

Ja, Słońce, Suppiluliumas, Wielki Król, Król Kraju Hatti, mężny, ulubieniec boga burzy, wyruszyłem na wojnę. Z powodu zarozumiałości króla Tušratty przekroczyłem Eufrat i zaatakowałem Išuwę. Podbiłem Išuwę po raz drugi i uczyniłem ją sobie poddaną. Kraje, które w czasach mego ojca (20) wkroczyły do kraju Išuwa, (a mianowicie:) ludzie z Gurtalissy, ludzie z Arawanna, kraj Zazzisa, kraj Kalasma, kraj Tim(mi)na, górski rejon Haliwa, górski rejon Karna, ludzie z Turmitty, kraj Alha, kraj Hurma, górski rejon Harana, pół kraju Tegarama, ludzie z Tepurzija, ludzie z Hazga, ludzie z Armatana - te ludy i te kraje podbiłem i przyłączyłem ponownie do kraju Hatti. Kraje, które pojmałem - uwolniłem i pozostały one na swoich miejscach[1]; ale wszystkie ludy, które uwolniłem, powróciły do swych ludów, a kraj Hatti przejął ich miejsca.

(25) Ja, Słońce, Suppiluliumas, Wielki Król, Król Kraju Hatti, mężny, ulubieniec boga burzy, dotarłem do kraju Alse i zająłem Kutmar, stolicę prowincji. Złożyłem ją jako podarunek dla Antar-atala z kraju Alse. Podążyłem do Suta, stolicy prowincji i splądrowałem ją. Dotarłem do Wašuganni. Mieszkańców Suta, stolicy prowincji, wraz z ich bydłem, owcami, końmi, wraz z ich majątkami i wraz z ich zesłańcami przeniosłem do kraju Hatti. Król Tušratta uciekł i nie przybył, by spotkać się ze mną w bitwie.

(30) Zawróciłem i przekroczyłem Eufrat. Spustoszyłem kraj Halba i kraj Mukiš[2]. Takuwa, król Neja[3], przybył do mnie do kraju Mukiši, by prosić o pokój. Lecz podczas nieobecności Takuwy jego brat Akit-Tešub namówił kraj Neja do buntu. Akit-Tešub spiskował z mariannu, a mianowicie z Hismiją, Asiri, Zulkiją, Utriją i Niruwą. Wraz ze swymi rydwanami i piechotą spiskowali z Akiją, królem Arahti. Zajęli Arahti i wzniecili bunt. Oto co powiedzieli: „Wydajmy bitwę Wielkiemu Królowi, Królowi Kraju Hatti". (35) Ja, Wielki Król, Król Kraju Hatti, zniszczyłem ich w Arahti. Wziąłem do niewoli Akiję, króla Arahti, Akit-Tešuba, bratę Akuwy i ich mariannu, wszystkich ich wraz ze wszystkim co posiadali i przyprowadziłem ich do kraju Hatti. Przyprowadziłem także Katnę, wraz z całym jej majątkiem i wszystkim co posiadała do kraju Hatti.

Następnie podążyłem do kraju Nuhaši[4] i podbiłem wszystkie jego krainy. Šarrupši[5] zginął gwałtowną śmiercią. Wziąłem do niewoli jego matkę, jego braci i jego synów i przyprowadziłem ich do kraju Hatti. Jego sługę, Takib-šara (40) ustanowiłem królem w Ukulzat. Podążyłem do Apina[6] nie spodziewając się, że będę musiał walczyć z krajem Kinza[7]. Jednak Šutatarra wraz z Aitakamą, swym synem, i ze swymi wojownikami na rydwanach wyszli, by walczyć ze mną. Pokonałem ich, a oni uciekli do Abzuja. Obległem Abzuja i wziąłem do niewoli Šutatarrę i jego syna, wraz z ich mariannu, jego braćmi i wszystkim co posiadali i przyprowadziłem ich do kraju Hatti. Następnie podążyłem do kraju Apina; Ariwanahi, król Apina (oraz) Wambadura, Akparu i Artaja, jego możni wyszli, by walczyć ze mną. (45) ich wszystkich, z ich krajami i wszystkim co posiadali i przyprowadziłem ich do kraju Hatti. Z powodu zarozumiałości króla Tušratty wyprawiłem się na te wszystkie krainy w jednym roku i podbiłem je dla kraju Hatti. Granicą uczyniłem z jednej strony góry Niblanu[8], a z drugiej Eufrat.

[1] Tj. nie prowadziłem deportacji.

[2] Halba = Aleppo, Mukis = Aczana (Tel Açana) na wschód od Antiochii.

[3] Najbardziej na północ wysunięte miasto nad Orontesem.

[4] Kraina na południe od Aleppo, wzdłuż Orontesu.

[5] Šarrupši został królem z ramienia Suppiluliumasa podczas jego poprzedniej kampanii.

[6] Okolice Damaszku. Nazwa identyczna z Apa, końcówka -na jest typowa dla języka huryckiego.

[7] Kadesz nad Orontesem.

[8] Tj. góry Libanu.

Münnich Munnich