Aktualności / Wydarzenia

99. rocznica śmierci założyciela KUL - ks. Idziego Radziszewskiego

Modlitwa przy grobie ks. Radziszewskiego99 lat temu, 22 lutego 1922, zmarł ks. Idzi Radziszewski, założyciel Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i twórca akademickiego Lublina. W rocznicę jego śmierci przedstawiciele społeczności akademickiej na czele z prorektorem ds. misji i administracji ks. prof. Mirosławem Sitarzem złożyli kwiaty i modlili się przy grobie pierwszego rektora uczelni.

 

Katolicki Uniwersytet Lubelski narodził się wkrótce po odzyskaniu przez Polskę niepodległości. Inauguracja zajęć akademickich miała miejsce już 8 grudnia 1918 roku, w chwili, gdy dopiero kształtowała się polska państwowość. Stało się to możliwe dzięki wybitnemu kapłanowi, ks. Idziemu Radziszewskiemu (1871-1922), który pełniąc funkcję rektora Akademii Duchownej w Piotrogrodzie (1914-18) zdołał pozyskać w środowisku tamtejszej Polonii sojuszników dla sprawy powołania uniwersytetu katolickiego na ziemiach polskich.

 

Zamysł zrodził się jeszcze w czasie jego studiów na Uniwersytecie KatolickimGrób ks. Radziszewskiego na cmentarzu przy Lipowej w Leuven (1898-1900), ale jego realizacja stała się możliwa dopiero po upadku mocarstw zaborczych. Na siedzibę nowego uniwersytetu został wybrany Lublin. W lipcu 1918 r. biskupi polscy powierzyli ks. Radziszewskiemu funkcję rektora nowo powstającej uczelni.

 

Zadania, które postawił założyciel przed uniwersytetem, były bardzo szerokie. Pisał: „Jeśli w którym kraju i kiedy, to właśnie u nas i w obecnej chwili, wielka jest rola uniwersytetu katolickiego”. Uniwersytet miał w jak najszerszym zakresie prowadzić badania naukowe w duchu harmonii między nauką i wiarą, a także kształtować inteligencję katolicką, która dzięki zdobyciu gruntownej wiedzy oraz pogłębionej formacji religijnej miała być zdolna do podjęcia pracy na rzecz odrodzonej Polski oraz kształtować kulturę chrześcijańską.”

 

Przed rektorem stanęło ogromne wyzwanie organizacyjne – skompletowanie kadry profesorskiej oraz zapewnienie bazy lokalowej. Ks. Radziszewskiemu udało się skłonić do podjęcia pracy na uniwersytecie wielu wybitnych uczonych. Wśród pierwszych profesorów KUL byli m.in. światowej sławy językoznawca Jan Baudouin de Courtenay, historyk Stanisław Smolka czy filozof i teolog o. Jacek Woroniecki.

 

Problem lokalizacji udało się rozwiązać dzięki wsparciu ówczesnego biskupa lubelskiego Mariana Fulmana, który udzielił gościny nowo powstałemu uniwersytetowi w gmachu seminarium duchownego. Starania ks. Radziszewskiego o zdobycie własnej siedziby dla uniwersytetu zakończyły się powodzeniem w 1921 r., kiedy to marszałek Piłsudski przekazał na rzecz uczelni budynek tzw. koszar świętokrzyskich przy Al. Racławickich. Wkrótce po przeniesieniu uczelni do nowej siedziby, ks. Idzi Radziszewski zmarł na zapalenie płuc i został pochowany na lubelskim cmentarzu przy ul. Lipowej.

 

Katolicki Uniwersytet Lubelski stał się dziełem życia ks. Radziszewskiego. Kierował on uczelnią przez pierwsze, bardzo trudne lata jej istnienia, aż do niespodziewanej śmierci 22 lutego 1922 r. Dzięki jego odwadze, wytrwałemu dążeniu do celu, zdolnościom organizacyjnym i umiejętności zjednywania ludzi dla swoich pomysłów, powstała uczelnia, która zgodnie z dewizą „Deo et Patriae” przygotowała dziesiątki tysięcy gruntownie wykształconych absolwentów do służby Bogu i Polsce. Uczelnia, która dała początek akademickiemu Lublinowi – Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II.