5 grudnia br. o godz. 12.00 w auli im. Stefana Kard. Wyszyńskiego KUL odbędzie się wykład prof. Karola Modzelewskiego (Uniwersytet Warszawski, PAN) pt. Filar świata. Opieka bogów i kult pogański w ustroju germańskich i słowiańskich plemion. To kolejny wykład w ramach zorganizowanego przez Instytut Historii KUL cyklu wykładów otwartych pod honorowym patronatem JE abp. Józefa Życińskiego, metropolity lubelskiego, Wielkiego Kanclerza KUL.

Profesor Karol Modzelewski należy do czołowych polskich i europejskich mediewistów. Jest przy tym człowiekiem, który odegrał niepoślednią rolę w najnowszej historii Polski.
Urodzony w Moskwie w 1937 r., studiował historię w Uniwersytecie Warszawskim, pisząc magisterium pod kierunkiem prof. Aleksandra Gieysztora. Już jako doktorant w Instytucie Historycznym UW, napisał w 1964 r. wraz z Jackiem Kuroniem, słynny List otwarty do członków PZPR. Usunięty z partii, wyrzucony z pracy, został w marcu 1965 r. aresztowany i skazany na trzy i pół roku więzienia. Po warunkowym zwolnieniu, nie zaniechał działalności opozycyjnej i w następstwie swej aktywności w okresie Marca 1968 znów został aresztowany i po raz kolejny skazany. Po uwolnieniu w 1971 r. podjął pracę naukową w Instytucie Historii Kultury Materialnej PAN we Wrocławiu. Po sierpniu 1980 r. stał się jedynym z założycieli Związku „Solidarność” i był pomysłodawcą nazwy Związku.  Zasiadał w jego władzach, a od listopada 1980 do marca 1981 był rzecznikiem prasowym jego najważniejszego organu, Krajowej Komisji Porozumiewawczej. W stanie wojennym internowany, a następnie aresztowany pod zarzutem „próby obalenia ustroju PRL”, na wolność wyszedł ostatecznie w 1984 r., by po licznych reperkusjach móc wrócić do pracy naukowej. W wyborach czerwcowych w 1989 r. zdobył, startując z listy Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie, mandat senatora. W kolejnych wyborach już nie kandydował. W 1992 r. był współtwórcą Unii Pracy, jednak w trzy lata potem wycofał się z czynnej działalności politycznej. W 1998 r. Prezydent PR uhonorował Go, obok Jacka Kuronia, najwyższym polskim odznaczeniem, Orderem Orła Białego.
Dorobek naukowy prof. Modzelewskiego skupiał się przez lata na problematyce dziejów Polski wczesnopiastowskiej, zwłaszcza na kwestii organizacji gospodarczej społeczeństwa okresu pierwszych Piastów i rozbicia dzielnicowego, a także na  dziejach chłopów. Jego polemiki, przez lata prowadzone na tym gruncie z prof. Karolem Buczkiem, należą już do klasyki polskiej historiografii. Duży rozgłos międzynarodowy i entuzjastyczne przyjęcie w krajowej historiografii, a nawet wśród szerszych kręgów czytelniczych, zyskała najnowsza mediewistyczna praca Modzelewskiego, „Barbarzyńska Europa”, przetłumaczona już na kilka języków. Ale jako publicysta (m.in. „Życiodajny impuls chuligaństwa. Notatki z lat 1993 – 2002”, Kraków 2003), Karol Modzelewski zabiera też czasem głos w sprawach Polski współczesnej.
Prof. Modzelewski jest od 1994 r.  zawodowo związany z Instytutem Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego (wcześniej był przez kilka lat profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego, zaś tytuł naukowy profesora uzyskał w 1990 r., będąc pracownikiem Instytytu Historii PAN), jest też członkiem – korespondentem Polskiej Akademii Nauk. W grudniu 2006 r. został wybrany na Wiceprezesa PAN.