Z głębokim smutkiem i żalem przyjęłam do wiadomości odejście Pana Profesora Piotra Francuza do Bożego Domu.
Panie Profesorze! Nic nie zapełni pustki po Tobie..
W tym ostatnim pożegnaniu chciałam Panie Profesorze podziękować, że mogłam Pana poznać. Dziękuję za ogrom przekazanej wiedzy. To dzięki Panu wykonuję obecnie swój zawód Psychologa z wielkim zapałem i pasją. Jestem za to ogromnie wdzięczna! Dziękuję za dobre słowo, dziękuję za wspaniałe wykłady, sposób prowadzenia, przekazywania wiedzy oraz atmosferę podczas wykładów, dziękuję, że mogłam nauczyć się tak wiele. Dziękuję!!! Był Pan inspiracją dla wielu... Ciężko pogodzić się z Pana odejściem - zbyt wcześnie... Wierzę, że Tam żaden ból i żadna krzywda Pana nie spotka.
Pamiętam w modlitwie za duszę Pana Profesora Piotra Francuza oraz Jego Rodzinę w tym trudnym dla Nich czasie.
Dobry Jezu a nasz Panie, daj Mu wieczne spoczywanie!

Autor: Emilia Zabielska-Mendyk
Ostatnia aktualizacja: 17.11.2020, godz. 20:35 - Emilia Zabielska-Mendyk