Drogi Piotrze, Niestrudzony Podróżniku zawsze ciekawy świata, wyruszyłeś w tę nieskończoną podróż tak nieoczekiwanie...
Wyobrażam sobie, że rozmawiasz z Panem Jezusem na temat istoty sztuki. Co to musi być za rozmowa...
A może już po prostu wiesz i po prostu jesteś...
Niech Dobry Bóg da Ci szczęście bez miary. I nie miej do nas żalu, że my ciesząc się tym Twoim szczęściem, popłaczemy sobie troszkę z tęsknoty za Tobą.
Wierzymy jednak, że przyjdzie pora i znowu się spotkamy, tym razem na zawsze.