Andrzej Bronk SVD, urodzony 27.04.1938 w Sopocie w rodzinie "od zawsze” kaszubskiej, mieszkał od urodzenia z rodzicami i trójką rodzeństwa w Gdyni, w 1951 r. został członkiem Zgromadzenia Księży Werbistów, ukończył w 1963 (Pieniężno) studium filozoficzno-teologiczne, przyjmując w tym samym roku święcenia kapłańskie, dalsze studia, poprzedzone - w warunkach konspiracji przed UB - drugą, "państwową”maturą w 1964 r. w Warszawie, odbył na Wydziale Filozoficznym KUL, w 1968 "popełnił” magisterium Rozstrzygalność założeń fizyki teoretycznej. (W związku z koncepcją sprawdzalności H. Mehlberga) [promotor ks. prof. Stanisław Kamiński], w 1971 obronił doktorat Język etnologii na przykładzie teorii religii W. Schmidta. Analiza metodologiczna [promotor ks. prof. S. Kamiński; Lublin TN KUL 1974].
W latach 1976/1977/1978 przebywał na stypendium Fundacji Humboldta w Bochum (Hegel-Archiv, prof. O. Pöggeler).
Habilitował się w 1982 pracą Rozumienie, dzieje, język: filozoficzna hermeneutyka H.-G. Gadamera [Lublin KUL 1982, wydanie poprawione 1988], by 1984 uzyskał zatwierdzenie stopnia docenta przez CKK. W 1997 otrzymał tytuł profesora. 18 października 1999 roku otrzymał nominację na stanowisko profesora zwyczajnego.
Członek Polskiej Akademii Umiejętności.
Ostatnia aktualizacja: 29.12.2015, godz. 21:41 - Andrzej Zykubek