Repository logo

The Repository collects scientific achievements of employees and doctoral students of the John Paul II Catholic University of Lublin. The purpose of the repository is dissemination of the scientific achievements of the John Paul II Catholic University of Lublin, promoting conducted scientific research and supporting didactic activities. The repository collects, stores and shares digital documents in the form of books, scientific articles, scientific journals, conference materials, didactic materials etc.

Document preparationSubmission instructionLegal aspectPublisher policy
FAQDictionary of termsOpen AccessCC licenseCatalogs and registers
 

Communities in ReKUL

Recent Submissions

Item
Faith and reason: What relationship?
(Wydawnictwo KUL, 2016) Possenti, Vittorio
The article shows that the relationship between faith and reason has been intrinsic to Christianity since its beginnings and runs through the history of theology, of the Church and Christian thought. There are various ways in which the main theme can be introduced: one of them is to consult the foremost theologians and Christian thinkers who have thought and written on this subject. In this paper it appears more opportune to refer to two documents: the Encyclical Faith and Reason (FR, 1998) of St.Pope John Paul II, and the speech given at the University of Regensburg by Benedict XVI (2006). The different aim of the carefully worked out encyclical letter (it is more than one hundred pages long), addressed to the Catholic Bishops by St. John Paul II, and the brief academic speech given by Pope Benedict XVI makes their basic convergence all the more significant. Furthermore, the Regensburg speech is less easily understood without the foundation laid by the encyclical FR. Autor w artykule pokazuje, że relacja między wiarą a rozumem jest wewnętrznym rysem chrześcijaństwa od jego początków i biegnie przez całą historię teologii, Kościoła i myśli chrześcijańskiej. Problem ten można ująć w rozmaity sposób. Jednym nich jest zestawienie poglądów czołowych teologów i myślicieli chrześcijańskich, którzy podejmują te zagadnienia. W niniejszym artykule Autor wybiera inne rozwiązanie, które wydaje mu się lepszym. A mianowicie przywołuje dwa dokumenty: encyklikę Wiara i rozum (FR 1998) św. Jana Pawła II, oraz przemówienie Benedykta XVI, wygłoszone na uniwersytecie w Ratyzbonie (2006). Dodatkowo Autor przywołuje list św. Jana Pawła II (liczący ponad sto stron), skierowany do Biskupów, a także krótką mowę akademicką wygłoszoną przez Papieża Benedykta XVI, co pozwala ukazać zasadniczą zbieżność tych wypowiedzi. Wykład wygłoszony w Regensburgu staje się bardziej zrozumiały, gdy osadzimy go na fundamencie encykliki Wiara i rozum.
Item
Komisja Edukacji Narodowej a Encyklopedia, albo słownik rozumowany nauk, sztuk i rzemiosł (cz. 1. wymiar wychowawczy)
(Wydawnictwo KUL, 2016) Janeczek, Stanisław
This paper combines on the one hand the educational ideals and didactics in the schools of the Polish–Lithuanian Commonwealth reformed by the Commission of National Education (1773), and on the other hand one of the most representative testimonies of the then intellectual culture, i.e. Encyclopédie ou dictionnaire universel raisonné des sciences, des arts et des métiers, published in the years 1751–1780. The activity of the Commission, likewise its preceding reforms carried out in the Commonwealth in church schooling in the mid-eighteenth century, correspond with analogous changes in Europe, their specific example manifestation Encyclopédie. Their spirit was similar, it sought to reconcile modern utilitarianism – appropriate to the needs of absolutist states, which had taken the concern for education from religious groups – with an integral vision of school. In this vision, the fundamental elements was moral formation combined with religious formation. Despite some manifestations of certain rationalism and naturalism, in line with the spirit of the epoch, rather more typical of Encyclopédie than the Commission’s schooling, religion remained the foundation of morality, and the latter was the ground of the social order.
Item
Projekt "Antybiotykooporność bakterii: globalne wyzwanie-lokalne działanie"
(Akademia Nowoczesnych Mediów i Komunikacji KUL, 2024-04-29) Sadok, Ilona; Łopucki, Rafał; Kaczmarek, Łukasz; Zburzyńska, Natalia
Film edukacyjny omawiający założenia projektu "Antybiotykooporność bakterii: globalne wyzwanie - lokalne działanie" dotyczącego oceny częstości występowania lekoopornych szczepów bakterii na placach zabaw w Lublinie (Polska).
Item
Partes integrales jako podstawa tłumaczenia cnoty roztropności w tradycji perypatetyckiej
(Wydawnictwo KUL, 2016) Gondek, Maria Joanna; Ustawowy zakres dozwolonego użytku
Funkcjonowanie roztropności charakteryzują części: integralne, subiektywne i potencjalne. Podstawowe znaczenie dla roztropności mają części integralne. Tomasz z Akwinu potraktował je jako konstytuujące cnotę roztropności. Posiadają one charakter konieczny. Ich zaistnienie jest niezbędne do tego, by zrealizował się doskonały akt (perfectum actum) cnoty. Dlatego nie jest możliwe wyjaśnienie roztropności bez ujęcia jej struktury, zwrócenia uwagi na części integralne. O ich kluczowym charakterze decyduje czynnik aktualizacyjno-doskonałościowy, dzięki któremu roztropność się realizuje. The functioning of prudence is characterized by following parts: integral, subjective, and potential. Fundamental importance for prudence have its integral parts. St. Thomas Aquinas treated them as constituting the virtue of prudence. They have the essential character. Their existence is necessary to achieve a perfect act (perfectum actum) of virtue. Thus it is not possible to explain prudence without taking into account its structure, pay attention to the integral parts. The factor of actualization and perfection, whereby prudence is realized, decided about crucial character of its integral parts.
Item
Tomasz z Akwinu a teistyczny ewolucjonizm
(Wydawnictwo KUL, 2016) Chaberek, Michał
Niniejszy artykuł porusza problem odwoływania się do nauczania św. Tomasza z Akwinu w obronie teistycznego ewolucjonizmu. Artykuł otwierają definicje pojęć takich jak ewolucja i gatunek. Główna część artkułu ma strukturę średniowiecznego artykułu, takiego, jaki stosował sam Akwinata np. w Sumie teologii. Najpierw autor przedstawia dwanaście argumentów, które można znaleźć w pismach współczesnych tomistów i innych filozofów w obronie teistycznego ewolucjonizmu. W drugiej części autor odpowiada na pytanie dotyczące kompatybilności nauczania Akwinaty z teistycznym ewolucjonizmem, a następnie rozwiązuje dwanaście trudności, odwołując się do tekstów św. Tomasza. W podsumowaniu autor przedstawia siedem punktów ukazujących niezgodność trzech typów ewolucji (ateistycznej, materialistycznej i teistycznej) z nauczaniem Akwinaty na temat pochodzenia gatunków. “Thomas Aquinas and Theistic Evolution” is an article about the problem of using Aquinas’ thought to defend theistic evolution within the Christian theological tradition. The paper begins with definitions of terms such as “evolution” and “species.” The main part of the paper is structured according to the medieval articles written by Aquinas himself, such as those contained in his Summa Theologiae. First, the author presents twelve arguments that can be found in the writings of contemporary Thomists in favor of theistic evolution. In the next part, the author elaborates upon the answer to the question and he goes on to respond to the twelve arguments by referring to Aquinas’ writings. In the conclusion, the author shows seven points of disharmony between the three types of evolution (namely, atheistic, materialistic and theistic) and Aquinas’ teaching on the origin of species.
Item
Problem analogatu głównego w analogii proporcjonalności właściwej transcendentalnej a dowodzenie istnienia Boga
(Wydawnictwo KUL, 2016) Czajczyk, Anna
Główna teza artykułu wyraża się w stwierdzeniu, że to nie struktura analogii proporcjonalności właściwej transcendentalnej (relacja analogat – analogon), ale analogiczna struktura bytu (relacja istota – istnienie) jest podstawą dla stwierdzenia istnienia analogatu głównego. W pracy zwraca się uwagę na te płaszczyzny bytowego realizmu, w oparciu o które M.A. Krąpiec, autor koncepcji analogii proporcjonalności właściwej transcendentalnej, dochodzi do stwierdzenia istnienia analogatu głównego. Pierwsza to analiza analogicznego sposobu realizacji relacji transcendentalnych, przede wszystkim relacji istota – istnienie. Druga to analiza ustopniowania doskonałości bytowych. Trzecia to analiza istnienia jako aktu konstytuującego byt. W pierwszym wypadku akcent kładziony jest na podobieństwo zachodzenia relacji transcendentalnych, oparte na wspólnym analogonie, w drugim na niepodobieństwo analogatów mające swe źródło w nietożsamości analogatu i analogonu, w trzecim na sam fakt, że istnienia jako aktu nie da się wytłumaczyć przez elementy wewnątrzbytowe. W związku z czym w pierwszym wypadku analogat główny jawi się jako racja dostateczna analogicznego realizowania się relacji transcendentalnych w bytach, w drugim zaś jako maximum doskonałości bytowych, jako racja uzasadniająca różnorodność bytową, w trzecim jako racja dostateczna aktualizowania bytu. Tych dróg dochodzenia do stwierdzenia analogatu głównego nie należy jednak traktować oddzielnie, gdyż w żadnym wypadku nie pomija się któregoś z elementów: analogatu czy analogonu, a jedynie chodzi o uzasadnienie tezy, że zarówno od strony istoty (analogat), jak i od strony istnienia (analogon), a także od strony samej relacji transcendentalnej można dojść do stwierdzenia istnienia analogatu głównego. The main thesis of this article can be expressed by way of the statement that this work is not a study of the structure of transcendental analogy of proper proportionality (the relationship of analogate – analogon), but that of a similar structure built upon the notion of “being” (the ratio of the essence – the existence). This is the basis for establishing the existence of the main analogate. The study draws attention to the plane of ontological realism, a notion on which M.A. Krąpiec authored the concept of transcendental analogy of proper proportionality. Therein, one can find the three descriptions of the primary analogate. The first tier of this is an analysis of how to implement the same transcendental relationship amongst all, above all, the relationship of being – being. The second tier is an analysis of radiated domestic perfection [ustopniowania]. The third tier is met by way of the analysis of existence as an act – this constituting “being”. In the first case, the emphasis is on the similarity overlap transcendental relationships, based on a common analogonie. The second is built upon the impossible analogates. These being sourced in the nonidentity analogate and analogon. The third is constructed upon the fact that the existence of the act cannot be explained by the elements inducing internal governance [wewnątrzbytowe]. Due to the last, in the first case, the analogate main reasoning appears to be sufficient to realize the same transcendental relationship in living entities. With regard to the second, maximal domestic perfection serves as the reason justifying the ontological diversity within the third as being of sufficient reason to update. These roads of investigation towards determining the primary analogate should not be considered separately, since in no case can one of the notions be ignored in ascertaining whether such is an analogate or an analogon. Yet such a study can be understood only in terms of serving as justification for the claim that “being” derives both from the “essence” (analogate) and from the “existence” (analogon), and also from the same path, that the transcendental is related to the determination of the primary analogate.
Item
Item