The Repository collects scientific achievements of employees and doctoral students of the John Paul II Catholic University of Lublin. The purpose of the repository is dissemination of the scientific achievements of the John Paul II Catholic University of Lublin, promoting conducted scientific research and supporting didactic activities. The repository collects, stores and shares digital documents in the form of books, scientific articles, scientific journals, conference materials, didactic materials etc.
Communities in ReKUL
Biblioteka Uniwersytecka KUL / The University Library of the Catholic University of Lublin Czasopisma naukowe KUL / Scientific journals of the Catholic University of Lublin Czasopisma naukowe Towarzystwo Naukowe KUL Edukacja osób z niepełnosprawnościami Karol Wojtyła / Jan Paweł II Projekty krajowe i międzynarodowe KUL Rozprawy doktorskie / PhD Theses Szkoła Języka i Kultury Polskiej / The School of Polish Language and Culture Wydawnictwo KUL / The Publishing House of the Catholic University of Lublin Wydział Filozofii / Faculty of Philosophy Wydział Medyczny / Faculty of Medicine Wydział Nauk Humanistycznych / Faculty of Humanities Wydział Nauk Przyrodniczych i Technicznych / Faculty of Natural and Technical Sciences Wydział Nauk Społecznych / Faculty of Social Sciences Wydział Prawa, Prawa Kanonicznego i Administracji / Faculty of Law, Canon Law and Administration Wydział Teologii / Faculty of Theology
Recent Submissions
Item
Krzywda i jej zadośćuczynienie w prawie cywilnym. Analiza pojęć w świetle orzecznictwa sądów polskich
(Wydawnictwo KUL, 2018) Klimkiewicz, Artur
W aktualnie obowiązującym stanie prawnym podstawą roszczeń majątkowych może być m. in. fakt doznania tzw. krzywdy (por. art. 448 kc.). Jak należy interpretować znaczenie tego pojęcia oraz jaka jest jego relacja do takich pojęć jak „szkoda niemajatkowa” czy „cierpienia psychiczne” wciąż jest przedmiotem dyskusji naukowej oraz podlega dynamicznej wykładni sądowej. Kwestią budzącą aktualnie szczególne zainteresowanie jest m. in wpływ doznanej krzywdy poszkodowanego na roszczenia osób trzecich, które z uwagi na ten fakt nie mogą z poszkodowanym utrzymywać właściwych relacji, przykładem takiej sytuacji jest uszczerbek na zdrowiu dziecka (jego trwałe upośledzenie), który może być postrzegany także jako naruszenie dobra osobistego w postaci życia rodzinnego. Celem niniejszego artykułu było więc zrelacjonowanie aktualnie istniejących poglądów dotyczących interpretacji wymienionych powyżej pojęć i zakreślenie podstaw umożliwiających dochodzenie zadośćuczynienia pieniężnego. W artykule przedstawione zostały także okoliczności, które mają pierwszoplanowe znaczenie dla miarkowania wysokości zadośćuczynienia za krzywdę.
In the current legal status, the basis for property claims may be, among others the fact so-called harm suffered. Art 448 Polish Civil Code prescribe that In the event of infringement of one’s personal interests the court may award to the person whose interests have been infringed an appropriate amount as monetary recompense for harm suffered (…). How to interpret the meaning of the term “harm suffered”. What is the relationship of this term to such terms as „ non-pecuniary damage” or „mental suffering”? These issues are currently the subject of scientific discussion and judicial decisions. The purpose of this article was therefore to report the existing views on the interpretation of the above-mentioned concepts and to lay out the grounds for seeking monetary compensation. The article also presents the circumstances that are of prime importance for mending the amount of compensation for harm suffered.
Item
Droit de suite a wyczerpanie prawa
(Wydawnictwo KUL, 2018) Jakimczuk, Ewa
Celem niniejszego opracowania jest przybliżenie zawartej w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych instytucji droit de suite – będącej wyrazem szczytnej idei zachowania sprawiedliwego podziału zysków z ewentualnego wzrostu wartości dzieł artystycznych. Droit de suite (prawo ciągłości) zostało implementowane i uregulowane w art. 19-195 pr. aut. Zgodnie z ustawą jest to niezbywalne uprawnienie przysługujące twórcy i jego spadkobiercom do dodatkowego, procentowo naliczanego wynagrodzenia, w przypadku dokonanych zawodowo odsprzedaży oryginalnych egzemplarzy utworu plastycznego lub fotograficznego. W artykule omówione zostały przepisy oraz zasady funkcjonowania prawa droit de suite, a także związane z tym kwestie, dotyczące: charakteru prawnego instytucji droit de suite, odpowiedzialności sprzedawców za nieprzestrzeganie przepisów, zasadności ich stosowania w związku z brakiem możliwości egzekwowania tych praw, korzyści oraz wad związanych z korzystaniem z pośrednictwa OZZ przy sprzedaży dzieł sztuki.
The aim of the present study is to clarify the term droit de suite, as defined in the Act on Copyright and Related Rights. The aforementioned set of regulations is intended to serve a noble purpose: to ensure the just distribution of profit in the event of a rise in the value of a work of art. Droit de suite (resale right) is in force through article 19-195 of the Act on Copyright and Related Rights. It is an inalienable right which entitles the creator and his heirs to an additional remuneration (in the form of a percentage of the profit) in the case of professional resale of original copies of an artwork or photograph. The present paper discusses the rules and regulations applicable to droit de suite, as well as related issues, such as: the legal nature of droit de suite, the liability of sellers in the case of non-compliance, the justifiability of the regulations’ existence in view of the authorities’ inability to enforce them, the advantages and disadvantages stemming from the intermediation of copyright collectives in the sale of works of art.
Item
Private copying levies. Roszczenie od posiadaczy urządzeń reprograficznych z art. 20 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz jego przedawnienie
(Wydawnictwo KUL, 2018) Tylec, Grzegorz
W artykule przedstawiony został ogólny zarys konstrukcji prawnej dotyczącej opłat o czystych nośników i urządzeń kopiujących mających na celu rekompensatę strat majątkowych, których doznają podmioty uprawnione z tytułu praw autorskich z powodu dokonywanego zgodnie z ustawą dozwolonego użytku osobistego utworów. Regulacje te zawarte są w treści art. 20 oraz 201 polskiej ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz rozporządzeniach wykonawczych wydanych do tych przepisów, opłaty te określane są w anglojęzycznej literaturze mianem private copying levies. W sposób szczególny przeanalizowana została kwestia wymagalności oraz przedawnienia opłat od posiadaczy urządzeń reprograficznych, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie zwielokrotniania utworów dla własnego użytku osobistego osób opisana w art. 201 pr. Aut.
The article presents a general outline of the legal structure regarding levy system to compensate authors and publishers for ‘reproductions on paper or any similar medium, effected by the use of any kind of photographic technique or by some other process having similar effects. These regulations are included in art. 20 and 201 Polish Act on Copyright and Related Rights. In a special way, has been analyzed problem of claim due and limitation of claim levies from holders of reprographic devices who conduct business in the field of reproduction of works for their own personal use, described in art. 201 Polish Act on Copyright and Related Rights.
Item
Promocja miasta, państwa i idei – „zielona” ceremonia otwarcia IO Rio 2016 w przekazach medialnych na świecie
(Wydawnictwo KUL, 2018) Sajna, Radosław
Igrzyska olimpijskie są nie tylko globalnym wydarzeniem sportowym, ale także doskonałą okazją do promocji miast i państw, goszczących sportowców z różnych stron świata, oraz idei. Ceremonia otwarcia Olimpiady Rio 2016 zawierała – obok prezentacji walorów kulturowych, historycznych i środowiskowych Brazylii – proekologiczne przesłanie i wiele „zielonych” symboli. W niniejszym artykule zaprezentowano efekty analizy zawartości mediów (dzienników opiniotwórczych on-line) z 30 państw z różnych kontynentów w celu odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób przekazy medialne na świecie służyć mogły promocji Rio de Janeiro, Brazylii oraz idei zrównoważonego rozwoju.
Olympic Games are not only global sport events, but also a great opportunity to brand cities and countries that host sportsmen and sportswomen from around the world, and to promote ideas. The opening ceremony of the Rio Olympics 2016 was full of “green” (ecological) messages and symbols, beside of presented cultural, historical and environmental values of Brazil. In this article some effects of a content analysis of media (opinion newspapers on-line) from 30 countries from different continents were presented to answer the question: how the global media coverage could serve to promote Rio de Janeiro, Brazil and the idea of the sustainable development.
Item
Przez Atlantę do Rio – Letnie Igrzyska Olimpijskie w TVP "wczoraj" i "dziś
(Wydawnictwo KUL, 2018) Janik, Mariusz
Od lat 60. XX wieku w Polsce za przeprowadzanie telewizyjnych transmisji z Igrzysk Olimpijskich odpowiedzialna jest Telewizja Polska. Niemal każdorazowo w projekt zaangażowanych jest kilka stacji z portfolio TVP, które oferują setki godzin transmisji „na żywo”, rozmowy z gośćmi w Studiach Olimpijskich, ekskluzywne wywiady etc. Historycznymi pod względem przekazu były Igrzyska Olimpijskie Rio 2016. TVP zapewniła widzom ponad 800 godzin bezpośrednich transmisji. Dodatkowo za pośrednictwem internetowych stron i aplikacji udostępnione zostały transmisje wielu różnorodnych dyscyplin – odbiorca mógł zdecydować, jakie zmagania w danym momencie chce śledzić. Referat skupia uwagę na zmianach, jakie nastąpiły w „polskich” przekazach Igrzysk Olimpijskich na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat. Przy analizowaniu medialnych zmian warto się zastanowić, jakie nowości technologiczne czekają na odbiorców podczas Igrzysk Olimpijskich w Tokio, w 2020 roku.
Ever since the 60’s the Telewizja Polska takes the duty of broadcasting the Olympics in Poland. Almost everytime a few channels from Telewizja Polska take part in it by offering hundreds of hours full of live transmissions from the Olympics, talks with guests in the Studia Olimpijskie, exclusive interviews, etc. Historical part when it comes to broadcasting were the Olympics in Rio in 2016. TVP had given its receivers over 800 hours of direct transmissions. Additionally, thanks to the websites and apps we were given transmissions of many other disciplines - the viewer could decide which discipline he wants to watch thanks to the broad offer from TVP. The paper is going to focus on the changes that took place within the 20 years of Olympics broadcasts in polish television. Since we are on topic, it’s worthwhile to take a second to think what kind of technology will have its debut during the Olympics in Tokio in 2020.
Item
Igrzyska olimpijskie jako instytucja społeczna
(Wydawnictwo KUL, 2018) Mańkowski, Dobrosław
W niniejszym artykule autor chce pokazać, że igrzyska olimpijskie są instytucją społeczną, która tworzy i reprodukuje pewne wzory oraz reguły zachowań. Proponuje definicję instytucji społecznej w kontekście igrzysk olimpijskich. Instytucja igrzysk olimpijskich narzuca ramy działania aktorów społecznych (zbiorowych i jednostkowych). Ponadto, instytucja igrzysk olimpijskich funkcjonuje w pięciu polach (w pięciu kontekstach): społecznym, ekonomicznym, politycznym, kulturowym i komunikacyjnym. W niniejszym artykule pokazane są powiązania wybranych kontekstów z igrzyskami. Autorka odnosi się także do pojęcia strategicznego pola działania oraz usytuowania go w systemie pól instytucjonalnych, które proponują Neil Fligstein i Doug McAdam.
In this article I present the Olympic Games as a social institution that creates and reproduces certain patterns and rules of behavior. I propose a definition of a social institution in the context of the Olympic Games. The Olympic institution imposes the framework for the action of social actors (collective and individual). In addition, the olympic institution co-operates in five fields (five contexts): social, economic, political, cultural and communicative. This article shows the links of selected contexts to the Olympic Games. I refer to the concept of strategic action field and its placement in the institutional field system proposed by Neil Fligstein and Doug McAdam.
Item
Słownictwo strzeleckie w transmisjach telewizyjnych podczas Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro
(Wydawnictwo KUL, 2018) Sobolewska, Monika
W artykule przedstawiono opis języka komentatorów opowiadających o strzelectwie sportowym w trakcie Igrzysk Olimpijskich w Rio de Janeiro w 2016 roku. Sport strzelecki to dyscyplina niszowa, która nie jest dobrze znana w społeczeństwie. Każda spośród piętnastu konkurencji olimpijskich nosi nazwę, konstruowaną według pewnych zasad, ponadto od każdej z nich utworzono skrótowiec (np. Ppn lub Ksp). Zadaniem dziennikarzy podczas Igrzysk Olimpijskich jest przedstawienie rozgrywek w taki sposób, by każdy odbiorca zrozumiał na czym polegają. Komentatorzy zajmują się zawodowo przekazywaniem informacji o wielu różnych dyscyplinach podczas transmisji na żywo. Ich czas na przygotowanie się do pracy jest ograniczony, dlatego wyjaśnianie przez nich socjolektów konkretnych grup sportowców bywa utrudnione, może to prowadzić do wielu niedomówień i błędów. W artykule przybliżam czytelnikom frazeologizmy używane przez dziennikarzy oraz wyjaśniam błędy rzeczowe wynikające z niezrozumienia pojęć dotyczących dyscypliny, o której się wypowiadają. Zwracam uwagę na najczęściej pojawiające się w tekście rzeczowniki oraz przymiotniki i przysłówki wartościujące.
In the following article I present description of jargon used by sports commentators reporting on sport shooting during 2016 Summer Olympic. Sport shooting is a niche discipline which is not very well known in our society. Each of 15 olympic competitons’ name is created according to certain rules. Moreover, an abrreviation for each discipline was created (for example: Ppn or Ksp). The task of journalists during Olympic Games is to present this event in such a way that each spectator will understand what is the idea behind it. Sports commentators deal profesionally with transmitting information about different disciplines during live streams. They have a very short time to prepare themselves for work that is why they have trouble with explaining sociolects of particular sport groups. Furthermore, it can lead to numerous mistakes, and vague hints. In the article I try to bring about idioms used by journalists, and I explain factual errors that result from misuderstanding of terms refering to particular discipline. I draw attention to the most common nouns, adjectives, and evaluative adverbs.
Item
Japońska Polska. Kulturowy wizerunek Polski w Japonii
(Wydawnictwo KUL, 2018) Zajączkowski, Ryszard
Obecność kultury polskiej w Japonii sięga początków XX wieku, kiedy po I wojnie światowej pojawiły się tłumaczenia najbardziej znanych dzieł Henryka Sienkiewicza, Władysława Reymonta i Stefana Żeromskiego. Wiele dla popularyzacji Polski w zrobili też franciszkanie w latach trzydziestych i później. Po II wojnie światowej w Japonii odkryto twórczość Stanisława Lema, Witolda Gombrowicza, Stanisława Witkiewicza (Witkacego) czy Brunona Schulza. Ich twórczość była promowana choćby przez Teatr X w Tokio. Pojawiło się również zainteresowanie literaturą polską nawiązującą do II wojny światowej (Jerzy Andrzejewski, Bogdan Wojdowski, Tadeusz Borowski). Do znacznego zainteresowania literaturą polską przyczynili się też tłumacze zarówno już zmarli Yonekawa Kazuo, Yoshigami Shōzō, Kudō Yukio, jak też żyjący Sekiguchi Tokimasa i Numano Mitsuyoshi. W Japonii wystawiał swe sztuki Tadeusz Kantor. Dzięki filmom Andrzeja Wajdy kino polskie zdobyło tam uznanie już w latach pięćdziesiątych. Znani w Japonii są też tacy reżyserzy jak Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski, Roman Polański, Jerzy Kawalerowicz. W Japonii bardzo popularna jest też muzyka Chopina. Nasz kulturalny kanon różni się jednak od tego, który znają Polacy. Jak zauważył Sekugichi Tokimasa: „Polska japońska jest siłą rzeczy inna od Polski polskiej”.
The presence of Polish culture in Japan dates back to the early 20th century, but it was only after World War I when translations of the most famous works by Henryk Sienkiewicz, Władysław Reymont and Stefan Żeromski appeared. After that the Polish Franciscans did a lot for popularizing Poland in the thirties and later. After World War II the Japanese had discovered particularly the works of Stanisław Lem, Witold Gombrowicz, Stanisław Witkiewicz (Witkacy) or Bruno Schulz. Their work is promoted, among others, by Tokyo X Theatre. In addition, there was an interest in Polish literature commemorating the war (Jerzy Andrzejewski, Bogdan Wojdowski, Tadeusz Borowski). Some translators who have already died such as Yonekawa Kazuo, Yoshigami Shōzō, Kudō Yukio, and the living ones Sekiguchi Tokimasa and Numano Mitsuyoshi have contributed a lot to the familiarity of Polish literature. Also Tadeusz Kantor put on his plays in Japan. Thanks to Andrzej Wajda’s films, Polish cinema has already won recognition in the fifties. Such Polish directors as Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski, Roman Polański, Jerzy Kawalerowicz are known in Japan as well. Also, the music of Chopin is very popular in Japan. Our cultural canon, however, differs from the one known by the Poles. As noted by Sekiguchi Tokimasa, “Japanese Poland is inevitably different from the Polish Poland.”