Pokaz kielecki obejmuje prace m.in. Kiejstuta Bereźnickiego, Edwarda Dwurnika, Andrzeja Dudzińskiego,
Janusza Kapusty, Igora Mitoraja, Rafała Olbińskiego, Franciszka Starowiejskiego i Tadeusza Kantora.
Wystawa skupia zarówno mistrzów malarstwa, grafiki, plakatu, jak i świata teatru oraz kina;
pokazane zostaną kadry z filmów "Kafka" Piotra Dumały,
Fotografie scenografii do filmu "Republika Marzeń" Alana Starskiego, kadry z filmu "Sanatorium Pod Klepsydrą",
Witolda Sobocińskiego.
Przez swój świat Schulzem inspirowany poprowadzi nas także
Leszek Mądzik, autor aranżacji scenograficznej.
BRUNO SCHULZ - PRZENIKANIA
Był mi zawsze potrzebny, przeczuwałem jego stany, nastroje czy rozterki. W tej codzienności szarej, biednej i tragicznej odnajdywałem wielki kapitał o tajemnicy człowieka. Jego czytanie świata przez pryzmat lęku, marzenia i intensywną wyobraźnię w małym miasteczku jakim był prowincjonalny Drohobycz, dotyka tych pokładów naszego jestestwa, które ukryte są pod warstwą zewnętrznej codzienności. Ta codzienność to też pejzaż dzieciństwa, fascynacji prawie nieobecnym ojcem i opiekuńczą matką. To spacery z Nią otwierały młodemu Schulzowi krainy tajemne, które wrażliwy Bruno odkrywał.
Motywy wnętrza domu, z jego kolorytem i zapachem, przekładającymi się na surrealistyczne skojarzenia, zostają bardzo silnie utrwalone w twórczości tego artysty.
Anachroniczne istnienie w zderzeniu z nadwrażliwością rodzi fenomen człowieka zapisany i narysowany na kartach ksiąg niepozornego twórcy z galicyjskiego miasteczka.
Fascynacja kobietą, jej tajemnicą i erogennością zostawia trwały ślad w świadomości i podświadomości Schulza.
Zanurzenie się w biologię smaków czytania ciała kobiecego kierują autora „Księgi Bałwochwalczej” w stronę masochizmu, wyzwala kompleks kobiecości.
Ta przestrzeń prywatna, bardzo intymna nawet w tym wątku ma swoją szarość i mroczność.
Przeczucie jakie mam wobec życia i twórczości Schulza wyzwala we mnie obrazy, która pragnę przedstawić w przestrzeni przygotowanej wystawy.
To próba identyfikacji i afirmacji ducha i ciała jakie pozostawił po sobie ten zaledwie 50 lat żyjący człowiek.
Przejdziemy przez te dziwne przestrzenie (prywatne, wewnętrzne i zamknięte), które jak pisze Małgorzata Kitowska-Łysiak zdominowane są przez ciemną, ciążącą ku szarości i czerni kolorystykę.
Leszek Mądzik
Autorzy wystawy:
Jan Bończa-Szabłowski - scenariusz
Maciej Starczewski - współpraca
Leszek Mądzik - aranżacja scenograficzna
Jerzy Satanowski - muzyka
Joanna Kaczmarczyk- komisarz
Małgorzata Rupniewska - koordynator
Projekt W stronę Schulza opracowany przez FUNDACJĘ REPUBLIKA MARZEŃ
03-984 Warszawa, ul. Fieldorfa 10/97
tel. 0 601 22 90 86 e-mail: frm@poczta.onet.pl
współrealizowany z NARODOWYM CENTUM KULTURY
fotografie z aranżacji wystawy; fot. Marek Maciągowski.
