Śp. Prof. Tadeusz Styczeń SDS
14 października 2010 r.
zmarł Ks. Prof. Tadeusz Styczeń, Salwatorianin. Założyciel i Dyrektor Instytutu Jana Pawła II KUL (1982-2006), Redaktor Naczelny Kwartalnika Ethos (1988-2006), Profesor Instytutu Studiów nad Małżeństwem i Rodziną Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego, Profesor Międzynarodowej Akademii Filozofii w Liechtensteinie, Konsultor Papieskiej Rady do Spraw Rodziny oraz Papieskiej Rady do spraw Duszpasterstwa Służby Zdrowia, Członek Zwyczajny Papieskiej Akademii Życia. Doktor honoris causa Uniwersytetu Nawarry w Pampelunie oraz Papieskiego Uniwersytetu Laterańskiego w Rzymie.
Sługa prawdy, Etyk, Filozof spraw ludzkich, Obrońca godności osoby i świętości życia, wybitny Uczeń, wierny Przyjaciel i Kontynuator myśli Karola Wojtyły – Jana Pawła II.
Człowiek wielkiej dobroci, pokorny Chrześcijanin wpatrzony w oblicze cierpienia i chwały Jezusa Chrystusa.
Tadeusz Styczeń SDS, urodził się w Wołowicach koło Krakowa 21 grudnia 1931 roku. Studiował teologię na Wydziale Teologicznym UJ w Krakowie, w roku 1955 przyjął święcenia kapłańskie w Zgromadzeniu Zakonnym Salwatorianów w Krakowie, następnie podjął studia filozoficzne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim ze specjalizacją w zakresie filozofii moralnej przy Katedrze Etyki kierowanej przez ks. doc. dr. hab. Karola Wojtyłę.
Magisterium („Koncepcja cnoty u N. Hartmanna”) uzyskał w1960 r., doktorat na podstawie pracy „Problem możliwości etyki u Johna Locke’a” w 1963 r. Od tego też roku został zatrudniony przy Katedrze Etyki KUL na stanowisku adiunkta. Podstawą habilitacji, którą uzyskał w 1971r., była rozprawa „Problem możliwości etyki jako empirycznie uprawomocnionej i ogólnie ważnej teorii moralności”. W roku 1981 został zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. W roku 1992 otrzymał tytuł profesora oraz stanowisko profesora zwyczajnego.
Od roku 1978 do 2002 był kierownikiem Katedry i Zakładu Etyki KUL, w latach 1982-2006 dyrektorem Instytutu Jana Pawła II KUL oraz redaktorem naczelnym kwartalnika „Ethos” (1988-2006).
W roku 1975 był Visiting Professor na Uniwersytecie Jana Gutenberga w Mainz. Profesor Instytutu Studiów nad Małżeństwem i Rodziną im. Jana Pawła II przy Papieskim Uniwersytecie Laterańskim w Rzymie.
Był członkiem-współzałożycielem oraz członkiem Senatu International Academy of Philosophy w Dallas, USA (1981). Członkiem Societas Ethica, Towarzystwa Naukowego KUL, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz Polskiego Towarzystwa Teologicznego. Od 1981 roku był Konsultorem Papieskiej Rady do Spraw Rodziny. Był również Członkiem Rady Naukowej Instytutu Studiów nad Rodziną Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie-Łomiankach; redaktorem „Roczników Filozoficznych” KUL (z. 2), współredaktorem czasopisma „Aletheia” (IAP, Liechtenstein), współredaktorem kwartalnika „Anthropotes”, Uniwersytetu Lateraneńskiego w Rzymie; współpracownikiem czasopism „Il Nuovo Areopago” i „La Nuova Europa”; ekspertem Senackiej Komisji do Spraw Konstytucji. W latach 1994-2004 był członkiem Rady Zarządzającej Papieskiej Akademii Życia. W 1994 roku gościnnie wykładał w Ateneo Romano della Santa Croce w Rzymie.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Litteris et Artibus Republiki Austrii oraz Medalem za Zasługi dla KUL.
Zmarł 14 października 2010 r. w Trzebnicy, tam również odbyły się uroczystości pogrzebowe, którym przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz.
WSPÓŁPRACA
