Ks. dr Tomasz Bąk, pracujący w Katedrze Filologii Biblijnej i Literatury Międzytestamentalnej, przygotowuje edycję krytyczną i analizę filologiczną pierwszego rozdziału Deutero-Izajasza (Iz 40) na podstawie koptyjskiego manuskryptu sa 52 (M 568) w świetle innych rękopisów koptyjskich dialektu saidzkiego oraz greckiego tekstu Septuaginty.

Przedmiotem realizowanych badań będzie opracowanie krytycznej edycji tekstu oraz analiza filologiczna pierwszego rozdziału Deutero-Izajasza, na podstawie koptyjskiego manuskryptu sa 52 (M 568) oraz innych dostępnych tekstów koptyjskich. Rękopis sa 52 należy do kolekcji Pierpont Morgan i przechowywany jest w Nowym Jorku (Morgan Library). W pierwszej połowie XX w., kiedy nowojorska kolekcja poddawana była pracom konserwatorskim w Bibliotece Watykańskiej, wykonano też jego facsimile, przez co rękopis stał się dostępny dla badań również na terenie europejskim. Manuskrypt sa 52 (M 568) do tej pory nie doczekał się swojej edycji krytycznej. Pierwsza jego część: tzw. Proto-Izajasz (Iz 1-39) była przedmiotem pracy doktorskiej ks. dra Tomasza Bąka. Kolejne rozdziały: 40-66 nadal oczekują na opracowanie. Wiele wersetów koptyjskich (w przypadku Proto-Izajasza stanowią one 34% tekstu) znajduje się wyłącznie w manuskrypcie sa 52, co sprawia, że jest to rękopis unikatowy! Nie posiadamy żadnych innych kodeksów koptyjskich, pisanych w dialekcie saidzkim, które zawierałyby kompletny tekst tego jednego z największych proroków Starego Testamentu.

Ponieważ manuskrypty koptyjskie tłumaczone były na bazie tzw. Septuaginty, stanowią one istotne ogniwo, pokazujące w jaki sposób odczytywany i rozumiany był grecki tekst Starego Testamentu. Tłumaczenie koptyjskie stanowi cenną pomoc w odczytywaniu i rozumieniu szczególnie tych greckich wersetów, w których występują pewne wątpliwości, czy też możliwość różnorodnego tłumaczenia. Pokazuje ono w jaki sposób Kościół koptyjski odczytywał i interpretował grecką Septuagintę.