ks. radziszewski

U podstaw idei budowy pomnika ks. Idziego Benedykta Radziszewskiego legły nierozerwalne związki Jego osoby jako pomysłodawcy i założyciela Katolickiego Uniwersytetu w Lublinie, jako pierwszego rektora (1918-1922), z Lublinem, miastem o wielowiekowych tradycjach edukacyjnych i kulturalnych. Ks. Idzi Radziszewski tworząc KUL stał się prekursorem nowoczesnego szkolnictwa wyższego w Lublinie. Jego myśl o Uniwersytecie Katolickim w Lublinie stworzyła początek akademickiego Lublina, dała podwaliny pod powstanie kolejnych uczelni i szkół wyższych. Przyczyniła się do powstania dzieł o trwałych wartościach kulturowych, naukowych i społecznych. Ks. I. Radziszewski kierował się w tworzeniu Uniwersytetu ideą, która determinowała całe Jego życie, tj. służbą Bogu i Ojczyźnie - „Deo et Patriae. Powyższa idea jest podstawowym wyznacznikiem funkcjonowania Uniwersytetu przez prawie sto lat istnienia.

 

Ks. Idzi Radziszewski był profesorem, który dużą wagę przywiązywał nie tylko do rozwoju intelektualnego młodzieży, ale również do jej formacji duchowej. Jako wychowawca zwracał szczególną uwagę na wykształcenie u młodzieży umiejętności samodzielnego myślenia. Był człowiekiem skromnym, cichym, nie szukającym rozgłosu, o nieprzeciętnym pięknie ducha, którym promieniował na otoczenie i dodawał energii innym. Miał dar przekonywania i umiejętność nawiązywania kontaktów z ludźmi. Był ogromnie zaangażowany w pracę dla Kościoła i odradzającej się Ojczyzny. Tworząc Uniwersytet postawił przed nim szerokie cele. Wśród nich było nie tylko podjęcie badań naukowych we wszystkich dziedzinach wiedzy w duchu harmonii między wiarą i nauką, ale także kształtowanie kadr inteligencji katolickiej, która miała włączyć się w tworzenie życia społecznego, kulturalnego, naukowego i politycznego Ojczyzny po latach zaborów, a zarazem podejmować pracę nad pogłębieniem życia religijnego i duchowego. Ks. Idzi Radziszewski był człowiekiem i kapłanem, który wskazywał młodzieży, iż tylko przez wytrwałą i uczciwą pracę, można osiągnąć sukcesy, szacunek i osobiste szczęście.

       

Pomnik ma być wyrazem wdzięczności i pamięci mieszkańców Lublina, a jego forma, materiał i układ przestrzenny powinny jak najlepiej wyrażać osobowość, dokonania oraz idee, którym służył ks. Radziszewski. Konkurs na projekt pomnika ma na celu wyłonienie, możliwie z jak najszerszej gamy twórczych pomysłów, pomnika, który najwłaściwiej zdefiniuje stawiane założenia, możliwe do zrealizowania w wyznaczonej lokalizacji. W zakresie zagospodarowania przestrzennego pomnik powinien stworzyć kompozycję w przestrzeni miejskiej Lublina z wyeksponowaną dominantą rzeźbiarską, która w sposób maksymalnie efektywny - przy istniejących uwarunkowaniach - zintegruje otoczenie  w sensie kompozycyjnym i funkcjonalnym. Nowatorska konwencja artystyczna powinna stworzyć wysokiej jakości przyjazną, niebanalną przestrzeń publiczną oraz ma być realizacją potrzeby godnego uhonorowania osoby, dokonań i idei ks. Idziego Radziszewskiego.