Człowiek, który pozostanie w pamięci...

Miałam przyjemność być studentką Profesora w latach 2003-2005... świetny pedagog, inspirator, potrafił zaszczepić w nas ciekawość świata i chęć zgłębiania wiedzy. Zapamiętałam go również jako niezwykle przyjaznego i dobrego człowieka. Informacje o jego chorobie oraz śmierci mocno mnie poruszyła, mimo że po studiach, działaność Prof śledziłam już tylko w publikacjach.
Profesorze bycie Twoim studentem było świetnym doświadczeniem! Będzie Ciebie brakowało w świecie psychologii. Zdecydowanie za wcześnie. Do zobaczenia kiedyś?