Prof. zwyczajny i nadzwyczajny KUL (1988) kierownik Katedry Literatury Oświecenia i Romantyzmu (1978-1996, 2005-2007), członek lubelskiego oddziału PAN, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Towarzystwa Naukowego KUL, Instytutu Badań nad Twórczością Cypriana Norwida, zespołu redakcyjnego „Roczników Humanistycznych". Studia polonistyczne w KUL odbył w latach 1956-1961, przez dwa kolejne był stypendystą naukowym, a następnie asystentem i starszym asystentem II Katedry Historii Literatury Polskiej KUL, przemianowanej (w 1978 r.)  na Katedrę Literatury Polskiej Oświecenia i Romantyzmu. Doktorat (1969 r.) na podstawie pracy W kręgu narodzin polskiej powieści poetyckiej (promotor prof. Czesław Zgorzelski), w 1978 habilitacja - Poetyka - Gatunek - Obraz. W kręgu poezji romantycznej w Instytucie Badań Literackich PAN. Promotor wielu prac magisterskich i doktorskich, recenzent rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.
Badacz twórczości wielkich romantyków polskich (A. Mickiewicz, A. Malczewski, J. Słowacki, H. Rzewuski, I. Chodźko). Autor i redaktor wielu prac naukowych, artykułów i kilku monografii. Zaproponował nową interpretację tzw. literatury religijnej, określając ją jako interpretację kerygmatyczną, którą sprawdził w dydaktyce uniwersyteckiej i w licznych seminariach duchownych (Lublin, Kraków, Włocławek, Kazimierz Biskupi).

Publikacje