Jeśli nie macie starszych znajomych lub studiującego rodzeństwa, może to być dla Was na początku niezrozumiałe. Dla mnie przynajmniej takie było, dlatego o tym też trochę napiszę.

a) wykłady – godzina lub dwie (a czasem cztery lub osiem ;)) podczas których można notować, pisać sms-y, rozwiązywać sudoku, malować paznokcie, itp. Wyobraźnia studentów pod tym względem nie zna granic. Niektórzy wykładowcy na to nie reagują, niektórzy reagują natychmiast i to gwałtownie, a niektórzy reagują, ale...pod koniec semestru. Lepiej wiec nie zachowywać się zbyt arogancko i jeśli już zapaść w pamięć, to np. z powodu zadawania pytań na temat wykładu, a nie gadania nie na temat.

Na niektóre wykłady można nie chodzić (bo są nudne i wykładowca czyta całą godzinę książkę), lepiej jednak w tej sprawie udać się do starszych znajomych, bo niekiedy brak obecności skutkuje gorszą oceną na koniec semestru. Czasem puszczane są listy obecności, które też dają różne bonusy. Generalnie, jeśli komuś zależy bardzo na piątkach, wystarczy chodzić na wszystko, notować, a na egzamin przyjść przygotowanym ;) Niektóre wykłady nie kończą się egzaminem, tylko podpisem, o tym można dowiedzieć się z planu zajęć w internecie.

b) Ćwiczenia – prowadzone w mniejszych grupach, tutaj można wykazać się aktywnością lub, w przypadku nieprzygotowania do zajęć, opanować do perfekcji sztukę niewidzialności. Podobne do lekcji w liceum. Ważne: na ćwiczeniach zawsze sprawdzana jest obecność i na koniec będziecie z tego skrupulatnie rozliczani. Zazwyczaj można mieć dwie nieobecności w semestrze (zawsze trzeba się  dowiedzieć o tym na początku semestru), przekroczenie tej magicznej bariery może nieść przykre konsekwencje (np. problemy ze wpisem). Na koniec semestru jest zazwyczaj kolokwium pisemne lub ustne, czyli taka klasówka.

c) konwersatoria, warsztaty – jak ćwiczenia, tylko większy nacisk jest położony na dyskusje lub zajęcia praktyczne

d) proseminaria, seminaria – to na razie Was nie dotyczy, spotkacie się z tym na III roku, podczas pisania pracy licencjackiej