Jerzy Strojnowski urodził się 14 maja 1922 roku we Włodzimierzu Wołyńskim i przez 77 lat swojego życia wielokrotnie odznaczył się swoim ponadprzeciętnym zaangażowaniem w życie naukowe, dydaktyczne i społeczne. Z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim był związany od 1952 roku. Początkowo prowadził wykłady i ćwiczenia z zakresu nauk biologicznych i psychologicznych. W 1981 -1984 Jerzy Strojnowski pełnił funkcję prodziekana Wydziału Nauk Społecznych w KUL, a w drugim roku tej zaszczytnej posady uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego KUL.

KARIERA NAUKOWA

Swoją karierę naukową rozpoczął uzyskując stopień doktora nauk medycznych na podstawie rozprawy Stosowania metod statystycznych w pracy klinicznej. Idąc drogą dalszego rozwoju uzyskał tytuł doktora habilitowanego w Akademii Medycznej w Warszawie (1969). Już rok później odbył studia z zakresu dynamiki grupowej, historii nauki i seksuologii oraz treningu w dynamice grupowej w Paryżu i Leuven. Naukowe podróże docenta Strojnowskiego znaczącą wpłynęły na jego dalszy rozwój kariery naukowej i dydaktycznej. Jego rozległe kontakty i udział w wielu projektach zagranicznych były powodem do podziwu.  W 1971 roku tuż po powrocie Jerzy Strojnowski zorganizował Zakład i Katedrę Psychopatologii w KUL, której był Kierownikiem. Przez osiem kolejnych lat prowadził wykłady i ćwiczenia z dynamiki grupowej i psychoterapii. Były to pierwsze tego typu zajęcia w ramach studiów psychologicznych w kraju. W 1979 roku przekształcił Zakład i Katedrę Psychopatologii w Zakład i Katedrę Dynamiki Grupowej i Psychoterapii, która pod tą nazwą działała, aż do 1994 roku

DOROBEK NAUKOWY

Profesor J. Strojnowski jest autorem ponad 250 publikacji, w skład tej liczby wchodzą również monografie, artykuły naukowe i artykuły w prasie katolickiej, jak również recenzje, polemiki i sprawozdania. Podczas swojej kariery naukowej w KUL był promotorem 21 prac magisterskich i jednego doktoratu.

Dorobek naukowy profesora J. Strojnowskiego wskazuje na jego wszechstronną wiedzę i trudno jest go ująć według konkretnego schematu. Naukowe zainteresowanie dotyczą wielu dziedzin, od fizjologii po psychoterapię.  Na podstawie publikacji można jednak sądzić, że ulubionym tematem profesora są zagadnienia dotyczące historii medycyny, na co wskazuje rozprawa habilitacyjna. Była ona poświęcona wybitnemu lekarzowi, biologowi, chemikowi i filozofowi –Jędrzejowi Śniadeckiemu.

Znacząca część dorobku naukowego profesora J. Strojnowskiego jest poświęcona tematyce psychologii i psychoanalizie. Wśród szeregu zagadnień profesor dokonał tłumaczenia i adaptacji Kwestionariusza dolegliwości i Kwestionariusza zachowania się K.Hecka i H.Hess (1978). W innych publikacjach profesor wychodzi na przeciw trudnej tematyce i porusza zagadnienia dotyczące antykoncepcji, eutanazji, jak również zdrowia, choroby, czy embriogenezy.

W późniejszym okresie działalności naukowej profesor J. Strojnowski zajął się również pisaniem artykułów dotyczących psychoterapii i dynamiki grupowej. Osadził on psychoterapię na mocnym fundamencie koncepcji układu homeostatycznego między człowiekiem i środowiskiem.

Podczas swojej kariery naukowej profesor J. Strojnowski odznaczał się wyjątkową syntezą wiedzy dotyczącej interdyscyplinarnej wiedzy z pogranicza medycyny , psychologii, filozofii, teologii, a także etyki. Interesował się on tematyką wychowania dzieci , a także problematyką kształtowania się osobowości dziecka pod wpływem interakcji rodzinnych i środowiskowych. Jak równie zagadnieniami postaw człowieka wobec śmierci i cierpienia.