Specyfikę instytutu określa kilka głównych bloków problemowych: badania nad historią sztuki i kultury artystycznej polskiej (ze szczególnym uwzględnieniem obszarów wschodnich i kultur pogranicza), badania nad historią, ikonografią i ikonologią sztuki sakralnej oraz badania nad historią myśli o sztuce (estetyką, doktrynami artystycznymi, teorią sztuki i metodologią historii sztuki), a także – stanowiąca wymóg czasu – coraz bardziej intensywna w ostatnich latach refleksja nad sztuką współczesną oraz wykorzystaniem technik cyfrowych w warsztacie historyka sztuki. Na oryginalność dorobku naukowego pracowników instytutu składają się następujące kategorie tematyczno-badawcze:

 

1) sztuka wczesnochrześcijańska, wczesnobizantyńska i armeńska oraz infiltracja tych ostatnich na tereny polskie;
2) sztuka i kultura polska w kontekście sąsiedztwa i kulturowego pogranicza wschodniego (zwłaszcza obecności w obrębie tej kultury pierwiastków mniejszości etnicznych, Żydów, Ormian, Rusinów, Hucułów itp.);
3) ikonografia i ikonologia sztuki polskiej z uwzględnieniem sztuki ludowej;
4) sakralne rzemiosło artystyczne na ziemiach polskich;
5) sztuka nowoczesna i najnowsza, ze szczególnym uwzględnieniem międzynarodowych związków artystycznych (problematyka recepcji sztuki obcej w Polsce), a także relacji między teorią i praktyką artystyczną oraz relacji interdyscyplinarnych;
6) refleksja interdyscyplinarna skupiona wokół zagadnień: sztuka a literatura, sztuka a ideologia, sztuka sakralna a doktryny religijne, metodologia badań nad sztuką, zwłaszcza zastosowanie semiotyki i hermeneutyki w interpretacji dzieł sztuki, wreszcie ikonologia a filozofia sztuki.

Wspomnianych zagadnień dotyczyła większość rozpraw naukowych pracowników instytutu, organizowanych przez nich konferencji, wydawanych pod auspicjami instytutu serii wydawniczych oraz prac magisterskich i doktorskich. Opracowano między innymi monografie zabytków i zespołów zabytkowych w zakresie malarstwa, rzeźby i architektury oraz różnych dziedzin rzemiosła artystycznego, powstawały rozprawy obejmujące dzieje mecenatu, środowisk artystycznych, wreszcie monografie twórczości poszczególnych artystów. Natomiast w zakresie refleksji teoretycznej i metodologicznej nad sztuką powstało wiele opracowań dotyczących myśli i historii myśli o sztuce oraz krytyki artystycznej XIX i XX wieku. Zainteresowanie te znalazły też wyraz w przedsięwzięciach zespołowych, takich jak regularnie organizowane seminaria, sesje, sympozja.

 

 

BADANIA REALIZOWANE W OSTATNICH LATACH

WSPÓŁPRACA Z INNYMI KIERUNKAMI I UCZELNIAMI

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

IRM_4462_rys_tralki_540_sepia.png

Autor: IHS KUL
Ostatnia aktualizacja: 12.10.2016, godz. 12:05 - Ireneusz Marciszuk