Aktualności
Joanna Kwiatkowska w Galerii 1
Dorosnąć?
Największe pragnienie dziecka to dorosnąć, być kimś wielkim. Świat czeka, a my snujemy plany kim chcielibyśmy być w przyszłości... Dziecinna wyobraźnia tak świeża, niewinna, niczym nie skrępowana nie widzi żadnych przeszkód. Jak to jest, że dzieci bawią się w dorosłość, a dla dorosłych nie jest już ona zabawą? Kiedy przestajemy być dziećmi? Czy musimy, i wreszcie, czy naprawdę chcemy dorosnąć? To co dla dziecka jest marzeniem i zagadką, u dorosłych budzi lęk i obawę, jest zwykłą codziennością. Zabawne, ale wraz z wiekiem chętnie cofnęlibyśmy się właśnie do lat dziecinnych, by móc bawić się w dorosłość, a niekonicznie jej doświadczać.
Cykl moich prac jest fotograficznym zapisem zabawy w dorosłość, utrwaleniem moich wspomnień z lat dziecinnych, kiedy była ona dla mnie zagadką. Próbowałam "ożywić" to, co pozostało mi z dzieciństwa, zakurzone pamiątki schowane na strychu, aby pamiętać i choć na chwilę wrócić do tamtych marzeń... Czy musimy kiedyś dorosnąć? Czy też bez względu na wiek zawsze będzie w nas tkwiło coś z dziecka?
Największe pragnienie dziecka to dorosnąć, być kimś wielkim. Świat czeka, a my snujemy plany kim chcielibyśmy być w przyszłości... Dziecinna wyobraźnia tak świeża, niewinna, niczym nie skrępowana nie widzi żadnych przeszkód. Jak to jest, że dzieci bawią się w dorosłość, a dla dorosłych nie jest już ona zabawą? Kiedy przestajemy być dziećmi? Czy musimy, i wreszcie, czy naprawdę chcemy dorosnąć? To co dla dziecka jest marzeniem i zagadką, u dorosłych budzi lęk i obawę, jest zwykłą codziennością. Zabawne, ale wraz z wiekiem chętnie cofnęlibyśmy się właśnie do lat dziecinnych, by móc bawić się w dorosłość, a niekonicznie jej doświadczać.
Cykl moich prac jest fotograficznym zapisem zabawy w dorosłość, utrwaleniem moich wspomnień z lat dziecinnych, kiedy była ona dla mnie zagadką. Próbowałam "ożywić" to, co pozostało mi z dzieciństwa, zakurzone pamiątki schowane na strychu, aby pamiętać i choć na chwilę wrócić do tamtych marzeń... Czy musimy kiedyś dorosnąć? Czy też bez względu na wiek zawsze będzie w nas tkwiło coś z dziecka?
